Er is nog een reactie waar ik wel om kan lachen, neem nou die weer van Peter.
Na aanleiding van het logje over de ” Koe en melk “.
Hij schrijft in een reactie “Als kind dronk ik al veel volle melk omdat ik toen ook lid was van de ‘Melkbrigade’.
Losse melk heette dat in die tijd en die moest eerst gekookt worden waarna ik het dikke vel op me boterham kreeg met suiker.
Zaaaalig.
Maar nu die koe uit de oudheid.
Voor die 8000 jaar, dat de mens met melken begon, hoe raakte die koe dan haar melk kwijt?
Na het kalveren ja; dat duurde maar korte tijd.”
Mijn antwoord was “zal er weer eentje smakelijk over schrijven.”
En zal het proberen om de uitdaging aan te gaan, maar Mirjam kakelbontwas me al voor.
Zij schrijft ”Melk is voor het kalf!
Koe en kalf worden na de geboorte gescheiden zodat de koe gemolken kan worden en het kalf krijgt aangelengde poedermelk te drinken.
Nederlanders drinken de meeste land en is het land met het grootste aantal mensen
met botontkalking.
Misschien had iemand dorst en moest-ie te ver lopen naar de waterput in het dorp (-:”
Dus de mens houdt het proces van melk produceren kunstmatig ingang, dat is dan ook de
reden dat een koe een keer per jaar kalveren om deze wel op niveau te houden.
Dus een koe stopt met melk produceren als de niet wordt afgenomen door het kalf of mens.
Het is de mens die ontdekte dat melk een makkelijk product was en vers voorhanden was voor eigen consumptie, het moest weer makkelijk.
Het was gewoon veiliger en makkelijker dan water te halen wat ook nog vervuild kon zijn,
denk ik.
Of had men een visionair onder zicht, een soort van Chriet Titulaer, maar dan voor melk.
Die in de toekomst zag wat koeien de hele dag belangeloos voor ons staan te produceren.
Zoals melk, karnemelk, boter, yoghurt, biogarde, roer en stamp, linksdraaiend rechtsdraaiend, vla, chocolade vla, vanille vla, hopjes vla, blanke vla, gele vla, room, zure room, slagroom, creme fresh, halvamelk, koffie room, dat soort dingen, ik hoor Brigitte Kaandorp er al over zingen,
samen met de Boerin.

Lees het verhaaltje met een grote glimlach, want hoe ben ik/jij als ik/jij 83 jaar bent
Buurvrouw heeft een nieuwe intercom.
Of ik kan uitleggen hoe hij werkt.
Van de monteur mag ze nergens aanzitten.
Nou van mij wel.
Ze wil het volume wat harder hebben.
Alles is in te stellen, de techniek staat voor niks.
Het volume is nu wel goed en staat maximaal.
Maar de ring toon is niet wat ze fijn vind.
Die is aan te passen, dan druk je hier op en op het pijltje naar beneden, er staan er 10 in.
Eerst 1 en dan tot 10, dan vind ik 6 wel goed.
Dus daar ga je met pijltje omhoog.
We luisteren ze weer allemaal af.
Welke was het nu die ik wilde?
Nummer 6.
Oh, daar gaan we, nummer 1 helemaal afluisteren, nee niet goed.
Je kunt ook gewoon op het pijltje drukken, dan hoef je ze niet helemaal te beluisteren.
Ja, nummer 2 en 3, ik heb geduld.
Stop dit is 6, die wilde je hebben.
Oh, is dat zo, toch nog even de andere, ik weet het niet meer.
En toen was het volume weer niet goed, de ring toon van de hoofdingang nog.
Ach, je hebt zoveel keuze en mogelijkheden.
Het was lastig om te beslissen.
Gelukkig hadden we beide de tijd.
Als ik niet meer tevreden ben mag ik je dan weer roepen?
Ja hoor.
Nou dat gebeurde de volgende dag, de ringtoon is toch niet wat ze prettig vind.
Nou we lopen alles weer samen door.
Als ik weg ga staat het volume op de helft van eerst en de zelfde ringtoon.
Nieuwe techniek is ook lastig om aan te wennen.

Het principe van een elektrische deur is dat deze elektrisch wordt geopend via een afstandsbediening, een gebruikerscode, druppel of een sleutelschakelaar.
Nou saai hoor ik je denken, maar het leuke komt nu.
Als je een elektrische deur via een sleutelschakelaar moet openen,
moet je de sleutel in het slot stoppen slot omdraaien en naar binnen lopen, duurt dat te lang gaat de deur automatisch weer dicht.
Stel je voor dat iemand zijn fiets wil meenemen naar zijn woning in een flat,
maar een essentiële fout maakt, zijn huissleutel heeft hij aan een sleutelhanger samen met de sleutel van zijn fietsslot zitten.
Dan moet hij eerst de fiets op slot zetten, sleutel in de sleutelschakelaar stoppen omdraaien en de deur gaat open, tot nu toe gaat het nog goed.
Maar dan moet de sleutel uit de sleutelschakelaar in het fietsslot en de fiets van het slot halen.
Je raad het al, de deur gaat dicht, dus hij kan niet door de deur.
Poging twee wordt ondernomen, de vorige handelingen worden herhaald.
Tja weer de deur dicht.
Dan zou er toch een lampje moeten gaan branden bij die hem.
Maar nee het blijft donker, poging drie wordt ondernomen.
Het resultaat is het zelfde als de eerste twee pogingen.
Hij kijkt verdwaast naar zijn fiets, de deur en om zich heen.
Inwendig heb ik er wel plezier om, maar ben benieuwd wat hij nu gaat doen.
Nou de oplossing is simpel, je zet je fiets in het fietsenrek doet deze op slot en je gaat naar binnen.
Verbaast bleef ik achter en als je denkt dit verzint hij, nee het is echt gebeurd.
Ik stond er bij en keek er na.

Je hebt wel eens van die momenten tijdens het wandelen die je inspireren tot een verhaaltje.
Zo liep moeder eend met haar eendenkroost op de stoep te twijfelen om over te steken.
Eerst naar links kijken en dan naar rechts, het kroost volgde mama eend blindelings.
Tijdens het oversteken bleef moeder eend opletten en het kroost liep gewoon voorop.
Het was net of ze haar kroost naar school ging brengen en dat haar kroost er wel plezier aan beleefde.
Door de tuin van de bewoners in de sloot, toen ontspande moeder helemaal, ze hadden het gered.

Kom kroost, we gaan naar school.
Jippy schoolzwemmen.

Als je oversteekt, moet je eerst naar links en dan naar rechts en dan weer naar links kijken.
Moet dat echt mam?
Ja!

Beetje door waggelen, komt een fietser aan.
Ja mam.

Gelukkig zonder veerscheuren op school aangekomen.
We beginnen met schoolzwemmen.