Wat een stel Hans Bank en een bank is een bankstel geworden.
Het huwelijk werd in alle stilte voorbereid en werd pas bekend toen Hans Bank zijn slapie de slaapbank het veld moest ruimen.
Want als je visite krijgt om het heugelijk feit te vieren moet deze ook fatsoenlijk kunnen zitten.
En het werd tijd om nieuwe zitjes aan te schaffen, een relaxstoel en een even rustige bank zijn inkomen wonen.
Maar de relaxstoel was heel relaxt te plaatsen, die was al helemaal compleet.
Maar het bankstel moest nog worden verenigd en dat kost tijd en liefde.
Zaterdag aan het begin van de middag begonnen en ’s avonds was de bank een stel.
Het was goed rusten, want van onderdelen een bankstel maken valt toch tegen.

De pakketten zijn binnen.

Iets te snel de armleuningen geplaatst.
Nu moeten die weer worden gedemonteerd.

Want eerst moeten de hoezen worden aangebracht.

Ook over de armleuning, zit wel strak.

Nu kunnen de armsteunen wel worden gemonteerd.

Nog even karton afvoeren, container staat vlakbij.

Zondagochtend staat het stel stralend op.

Woensdag nam ik na jaren van trouwe dienst afscheid van mijn slaapbank.
Zijn ondergeschikte rol is voorbij, tijd voor verandering, voor verbetering.
Het is een handig meubelstuk, zeker als je een logee over de vloer hebt.
Zelf gebruikt ik hem als rustbed als ik last van mijn rug had.
Maar er goed op zitten is hem niet gegeven, met wat kussens in de rug ging het wel.
En het nadeel is dat de slaapbank erg laag is, dus als je op moet staan kost me dat steeds meer moeite, ben ook geen achttien meer.
Dus als alles goed gaat wordt hij opgehaald door de kringloop om aan een nieuw leven te beginnen.
Maar de chauffeur controleert eerst of de slaapbank nog wel geschikt is voor in de kringloopwinkel te worden gezet.
Naar mij idee is hij nog in goede staat, met wat gebruikerssporen.
Zo is de kleur van de bekleding iets verschoten door de zon en er zitten kreukels in.
Anders moet hij toch worden opgehaald door de grofvuil ophaaldienst van de ROVA.
Maar gelukkig men kwam met drie man sterk en een hondje, na een snelle controle werd hij meegenomen.
Je begrijpt dat ik wel was opgelucht, nu een goede herbestemming en ik hoef niet de boel naar beneden te slepen.
Nu vraag je je vast af wat er voor de slaapbank in de plaats komt?
Nou ik hou je nog even in spanning, dit wordt vrijdag geleverd.

Op naar een nieuwe bestemming, hoop ik.

Een lege plek in de kamer.

Vandaag een overzicht van de dingen die zijn blijven liggen en die ik wel wil delen.

De eerste flinke regenbui na een lange droogte.

Maar de zon laat zich niet gek maken.

Iemand in paniek de winkel uitgerend zonder zijn of haar boodschappen.

Een koffertje vergeten bij de afvalbak.

De meeuwen zitten hier graag van de omgeving te genieten.

De weg is weer open, dus geen automobilisten meer met caravan die achteruit moeten rijden omdat ze een verkeersbord hebben gemist.

Piep zei de muis.

Laatste plezier bij de vijver, voordat school weer gaat beginnen.

Ook het beach gebeuren is voorbij.

Je weet het vast nog wel dat op vrijdag de dertiende juli het bezoek aan dierentuin dierentuin Amersfoort was.
Zo maakte ik links en rechts wat foto’s wat in beeld kwam.
Maar er is na de dood van giraffe Sharifu ook goed nieuws te melden.
Want ik las op 23 augustus op de website van rtvutrecht.nl en bij dierentuin Amersfoort dat de aseksuele flamingo’s toch aan het broeden zijn geslagen.
Want nadat ik tijdens het bezoek een goed gesprek over de bloemetjes en de bijtjes met ze had gevoerd werd er een ei in een nest ontdekt.
Tot grote vreugde van de verzorgers, directie en bezoekers, want de flamingo’s zijn nogal laks in de voortplanting.
De kolonie telt zo’n zestig Chileense flamingo’s en zijn de laatste jongen in 2012 voor het laatst uitgekomen.
Maar als de groep tijdens mijn voorlichting groter was geweest, waren er vast meer
eieren gelegd.
Ook heeft men om de komst van nageslacht te stimuleren dit jaar een kalkei neergelegd.
De jubelstemming is voorzichtig geboren eerst maar de komende 30 dagen afwachten tot het jong uit het ei komt kruipen.
Als alles goed gaat zouden er dus tegen het eind van september beschuit met roze muisjes
gegeten kunnen worden in het Dierenpark.

De geïnteresseerde komen rustig aan lopen.

Opkomst valt tegen, maar er waren ook geen garnaaltjes als lokkertje.

Of een roze koek in plaats van roze muisjes.

Wat ben je ook een ei, hé Hans.