Zo is er het sprookje van Hans en Grietje, wie kent het niet.
Nee, oké een korte vertelling.
Hans en Grietje wonen met hun vader en stiefmoeder aan de rand van het bos, altijd weer die stiefmoeder.
Men besluit de kinderen in het bos achter te laten, omdat ze geen eten meer voor hen hebben, de kinderen horen dat en nemen hun maatregelen.
Ze komen later, veel later, bij een huisje dat gemaakt is van brood, met een dak van koek en ramen van witte suiker.
De kinderen eten van het huisje omdat ze honger hebben en horen dan een stem en een oude vrouw die verschijnt in de deuropening.
Maar de oude vrouw is een heks en die wil Hans opeten, als ze hem heeft vetgemest.
Door een list denkt de heks dat Hans maar mager blijft en ze ontsnappen samen.
Ze vluchten naar huis en leven nog lang en gelukkig met hun vader.
Dat viel nog mee toch, maar wat ik nooit heb begrepen is waarom Grietje, grietje heet.
Want Grietje betekend zoiets als: meid, meisje, mokkeltje.
Waarom heeft ze geen mooie meisjes naam gekregen?
