John Lennon schreef deze song, hij gebruikte het om te zeggen dat hij had gedroomd van de “Zonnekoning”, maar het is ook goed mogelijk dat hij na het van een boek met de zelfde titel geschreven Nancy Mitford, over het leven van Louis XIV van Frankrijk, de “Zonnekoning” was een bijnaam van koning Louis XIV) .
Hij was ook te porren voor een leukigheidje op het nummer van George Harrison’s “Here Comes The Sun”, zo ontstond op een gegeven moment de titel “Here Comes the Sun King”.
De vreemde deel van het lied is een onleesbare mix van Spaans en Italiaans, die ruwweg vertaalt zoiets betekend als: “Toen voor een groot deel mijn liefde voor een gelukkig hart, is mijn liefde in de paparazzi wereld voor warme zon groen, de heuvel zoveel te veel voor de kleine carrousel”.
Maar in 1969 vertelde John Lennon in een interview: “We waren net begonnen met een grapje, we zongen “quando para mucho”, dat was wel spannend, Paul Mccartney wist een paar woordjes Spaanse uit zijn school tijd, zo plakte we wat Spaanse woorden achter elkaar die vaag klonken als een zinnetje”.
Dit werd opgenomen als een nummer met “Mean Mr. Mustard” en het is een deel van de suite nummers aan het einde van Abbey Road.
Ze zetten samen stukjes van onvoltooide nummers bij elkaar om zo het grootste deel van kant 2 te kunnen vullen.
het is een goed nummer, beetje dromerig om weg te zinken in de bank en dan midden in het nummer ontdekken dat het afwijkt van het album, interessant lied lang genoeg om de delicate smaken waarderen, de Beatles waren wel meer aan het experimenteren met muziek bezig.