Maandelijks archief: februari 2017

Bank’s Show.

Blijkbaar een echte mannen van de Bankplaat.
Hebben de vrouwelijke luisteraars een tegenstem laten horen?
Alles is weer te beluisteren in de nieuwe aflevering van de Bank Show.
Nu ook nu weer een aflevering met vele soorten muziek.
Met muziek om bij op de bank te hangen.
Het wachtwoord kun je krijgen door een persoonlijk bericht,
of via het reactie formulier op de weblog.
Welkom luisteraar bij een nieuwe aflevering van de “Bank’s Show”,
Ik wens je heel veel luisterplezier.
Elke zaterdag van 11.00 en 13.00 uur is de Bankshow ook te beluisteren bij:
Radio ELS.
Op de pagina “Bank’s Radio” staat een player met alle shows die tot nu toe zijn gemaakt.

In het eerste uur:
De volgende luisteraars hebben een verzoekje in de “Bank’s Show” aangevraagd:

Sjoerd.
Redstar.
Dien.
Peter & Petra.
Lies.
Suske.

In het tweede uur:
Yaron.
Di Mario.
Shirel.
Boerin.

Ben Cramer – Veronica vrij.

Vandaag viert Bernardus (Ben) Cramer, die geboren is in Amsterdam in 1947 zijn verjaardag.
Hij is een Nederlandse zanger, acteur en musicalster en heeft een zwak voor de Radio Veronica periode.
Na zijn school opleiding ging hij bij een verzekeringsmaatschappij werken, deed mee in 1964 aan een talentenjacht en won deze samen met zijn begeleidingsgroep ‘The Sparklings’.
Samen met The Sparklings maakte hij in 1966 zijn televisiedebuut bij het NCRV-programma Twien.
Hij werd ontdekt door zangeres ‘Annie de Reuver’ en had eind 1967 een hit met zijn eerste
single ‘Zai Zai Zai’ en bereikte de zevende plaats in de Veronica Top 40.
In 1970 nam hij het nummer ‘Agata’ op en een jaar later zijn bekendste hit,
‘De clown’.
In 1971 nam hij het nummer ‘Vrede’ op, een van oorsprong Duitse nummer met de titel
“Song of Olympia“.
Ben Cramer onder de hoede van producer/songschrijver ‘Pierre Kartner’
die zijn Nederlandstalig talent via de zeezender Radio Veronica ten gehore bracht.
Ter ondersteuning van de grote demonstratie op 18 april 1973,
voor het behoud van de zeezender Radio Veronica, schreef Ben Cramer zelf een aangepaste tekst voor ‘Vrede’.
De singles die werden geleverd aan de platenhandelaren gingen vergezeld van een persoonlijke oproep van de zanger om naar Den Haag te komen.
Op de dag dat hij ons land vertegenwoordigde op het Eurovisie Songfestival werd de single “Veronica vrij” uitgegeven en werd de alarmschijf bij Radio Veronica.
Op de single van het songfestival ‘de Oude muzikant’ werd op de B-kant het nummer
‘Aan het mooie Noordzeestrand’ (een tekst over Radio Veronica) geplaatst.
Vlak na de stemming in de Tweede Kamer over de anti-zeezenderwetten op 28 juni 1973 nam Ben nog een aangepaste versie op het nummer ‘Veronica S.O.S. (V.O.S.)’ geheten, was het een oproep om lid te worden van de Veronica Omroep Stichting.
In de laatste Top 40 op 31 augustus 1974 was de derde Veronica versie van “Vrede” te horen.
Het werd een speciaal afscheidsnummer.
Maar deze week is de Gouden terugblik het nummer ‘Veronica vrij’
Alarmschijf bij Radio Veronica.

Kapper.

Laatst was ik weer eens bij de kapper en zag dat er steeds mee grijze haren op het schort neer dwarrelden.
Nu zie je niet zo goed dat ik grijs ben omdat ik blond ben, maar op een zwart schort is het duidelijk zichtbaar.
Toen ik jong was, een kind was ik hoog blond en in de zomer een echte witkop.
En toen gingen we ook naar de kapper, naar kapper Jaring, die zat op de Zuiderhoofdstraat in Krommenie.
Wij noemden hem kapper haring, was makkelijker te onthouden.
Weet nog goed hoe het ging, het was dan een mooie dag in de zomer en dan riepen we, mijn broer en ik tegen onze moeder “mam mogen we naar de kapper?
Want we willen graag stekeltjes worden geknipt, moeder blij dan duurde het weer langer als we voor de volgende keer heen moesten.
Wij vonden stekeltjes niet zo warm.
Dan zei onze moeder altijd, “is goed hoor, zeg maar dat ik straks wel betaal”.
Dat zeiden we dan tegen de kapper en dan konden we altijd gaan zitten en werden met de tondeuse flink gekortwiekt.
Alles in vertrouwen dat onze moeder zo wel kwam betalen.
Dat vonden wij best stoer, dat iemand moeder zo goed vertrouwde.
En als de zon erg sterk was hadden we ’s avonds rode randen in onze nek en hoofd.

Op een mooie dag buiten in het zonnetje een broodje eten, acht jaar zonder stekeltjes.

Expositie ‘Malle Pietje’ vervolg.

Het vervolg van gisteren, over de expositie “Malle Pietje” bekend uit de televisie serie
“Swiebertje”.
Deze wordt gehouden in “museum Soest” en is door exposant Jos Peters samen gesteld en deze duurt nog tot 09 april van dit jaar.
Maar de tv-serie Swiebertje is meer dan Malle Pietje alleen.
Trouwens Malle Pietje kwam pas in 1968 als vast personage in de serie.
De tv-serie Swiebertje werd uitgezonden door de NCRV in de jaren 60 en 70 en zijn gebaseerd op de kinderboeken die vanaf 1936 werden geschreven door “ John Henri uit den Bogaard ”.
Hoofdrolspeler is de vrijbuiter, landloper Swiebertje die steeds in de klinisch ligt met de veldwachter Bromsnor.
Daarnaast maakt hij veel indruk op juffrouw Saartje, de huishoudster van de burgemeester.
Hij slaapt in een hooiberg en doet soms een klusje voor de burgemeester.
Maar zijn hoofd doel in het leven is zoveel mogelijk genieten en de kwaaie jongen uithangen.
Hier de laatste foto’s van de expositie.

De schoenen van Swiebertje.

Het hoedje, maar dat is niet het origineel.

De hele vitrine, met het jasje en broek.

Het pak van de burgemeester met hoge hoed.

Het kostuum van Saartje, zoals ik haar het beste ken.
Het is een leuke tentoonstelling om te bezoeken.
Tastbare jeugd herinneringen zijn er te zien.
Een tip van de Boerin, een verhaaltje van Biotex met loeki rieki en wieki en het vakansiepakje.

Expositie ‘Malle Pietje’.

Vorige week ben ik naar de expositie over “Malle Pietje” bekend uit de televisie serie
“Swiebertje” geweest.
Deze wordt gehouden in “museum Soest” en is door exposant Jos Peters samen gesteld en deze duurt nog tot 09 april van dit jaar.
Het verhaal van Jos Peters is op de website van het museum te lezen.
“Malle Pietje” werd in de tv serie gespeeld door de acteur Piet Ekel en bestond de cast
onder andere uit Joop Doderer (Swiebertje) en Riek Schagen (Saartje) .
Pieter Ekel werd in Soest geboren op 21 september 1921 en is daar ook overleden in 2012.
Hij was niet alleen een Nederlands acteur, maar ook omroepman, variétéartiest, stemmetjesmaker, imitator en acteur.
Hij vertolkte de stem van de vader van Calimero in de gelijknamige tekenfilmserie en die van de papegaai Lorre in de televisieserie Ja zuster, nee zuster,
en hij werkte ook mee aan Loeki, Rieki en Wieki uit de Biotex reclames.
Het leuke van de expositie is dat al deze spullen door hem werden verzameld
en nu zijn te bezichtigen.
Zo kun je zijn knipsel en fotoboeken zelf door bladeren, een verrassende ontdekking.
Daarnaast was hij razend populair door zijn rol in Swiebertje, dat hij veelvuldig werd gevraagd om ergens een opening te doen en dan nam hij zijn portret foto’s mee
die hij dan weer ondertekende.
De serie uitgezonden door de NCRV, was in de jaren ’60 en ’70 razend populair, want wie kent het fenomeen Swiebertje niet?
Hier volgt een foto impressie van de expositie.

Het pak van Malle Pietje, dat trok hij ook altijd aan als hij het land inging voor een actie.
Hij heeft het zo vaak gedragen dat de schoenen verzoolt zijn.