Gastvrij Amersfoort 1914-1918

Vluchtelingen opvangen is niet van gisteren of vandaag, er is eigenlijk altijd wel spraken van.
Neem de eerste wereld oorlog toen Nederland neutraal was en een toevluchtsoord voor ruim één miljoen Belgen werd.
Na de Duitse inval in België werd Nederland overspoeld door militairen en hun gezinnen.
Daarvan kwamen er zo’n 19.000 naar Amersfoort, die met open armen werden ontvangen, het was een enorm aantal vergeleken met de 25.000 inwoners van de stad.
Hiervan werden er 15.000 geïnterneerd in de Juliana van Stolbergkazerne, kort daarna vervangen door een groot nieuw barakkenkamp in Soesterberg.
Dit Kamp Zeist was het grootste kamp van Nederland en bood ruimte voor de helft van de Belgische soldaten.
Voor de burgers zijn drie dorpen van houten huisjes gebouwd: Albertsdorp, Elisabethdorp en Nieuwdorp.
Het is dan ook niet vreemd dat het Belgenmonument in Amersfoort staat.
Zo is er nu in museum Flehite een tentoonstelling “Belgen op de vlucht” deze geeft een indruk van het leven van de Belgen in en om Amersfoort.
Nagebouwde barakken illustreren het sobere leven, werk, knutselen en opleidingen, discipline, verveling, ziekte, rammelende magen en kou.
De tentoonstelling “Belgen op de vlucht” van Museum Flehite is te zien tot 04 januari 2015 en
past in een reeks van activiteiten in Amersfoort die worden georganiseerd om te herdenken dat 100 jaar geleden bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog veel Belgen naar het noorden vluchtten om aan het oorlogsgeweld te ontsnappen.

10 gedachten over “Gastvrij Amersfoort 1914-1918

  1. Hanny

    Als Nederland nooit vluchtelingen had opgevangen, hadden noch mijn man, noch ik in Nederland gewoond. Maar onze voorouders zijn al eeuwen geleden hiernaartoe gevlucht.

  2. bittytje

    Was mooi, die opvang en ook de herinnering mag blijven. Nu naar de vluchteling van deze tijd, ik hoop dat zij ook goed opgevangen worden!

  3. Nikki

    Twee handen
    2 handen tonen vriendschap
    een band gesmeed voor het leven,
    Alles samen delen,een hart om aan vrienden te geven.
    2 handen toveren geluk in zachte woorden geschreven.
    Bewaard in een speciale doos,met een koord verweven.
    2 handen blijven samen, ook na het afscheid van elkaar.
    Diep in onze harten denken wij steeds aan elkaar.
    Hieraan zal ik blijven denken ik wil nooit ruzie
    Groetjes

  4. gerry

    Goede morgen lieve vriend;
    Ja dat zal best wel interessant zijn die tentoon stelling.
    Hier nog een harde wind met buien echt wel herfst hihihi.
    Maak er maar een lekkere dag van en genie.
    Liefs en xxjes van Gerry

  5. John

    Het is zeker van alle tijden. Mijn opa en oma kwamen in de 2de wereldoorlog naar Nederland, en maar goed dat dat toen kon.
    De mens is in de tussentijd veel veranderd. Nu zien de meeste mensen ze liever gaan dan komen.

  6. די מריו

    Goed dat we toen zo’n grote groep mensen hebben opgevangen zonder te morren, kunnen we nu nog iets van leren.

    Love As Alwyas
    Di Mario

  7. J@n.

    Zo zie je maar dat er niks nieuws onder de zon is, de mensen blijven oorlog voeren en grote groepen wegjagen van huis en haard.

Reacties zijn gesloten.