De weg kwijt.

Kunt u mij vertellen waar de Huppelepupstaat is?
Vraagt een dame op de passagiersplaats in een grote auto aan mij.
Het is een ouderstel en zijn vrouw mag het woord doen, hij chauffeert.
Ja, dan is het verstandig dat u hier links gaat en dan de derde straat rechts inrijden en dan komt u op de Huppelepupstaat.
Nee zegt meneer, de Huppelepupstaat is hier in de buurt en mevrouw beaamd dat.
Ja, klopt hoor, zeg ik rustig maar ook verbaast, even doorrijden en derde straat rechts.
Nee! De Huppelepupstaat is hier in de buurt.
Als u het zo goed weet, waarom vraagt u dan aan mij waar de Huppelepupstaat is, dan rijd u er toch zo hen.
Dat had ik niet moeten zeggen en ze rijden weg met een boze blik, maar wel links af.
Vreemd stel, denk ik nog.
Ik loop door, de zelfde kant op als de Huppelepupstaat, het is mooi weer.
Hé kijk nou eens wie er voorbij rijden, mevrouw en meneer, nog steeds boos.
Als je niet wil luisteren, vraag het dan ook niet.
Hé kijk nou een wie er weer voorbij rijden, mevrouw en meneer, nog bozer.
Na de laatste voorbijgang heb ik ze niet meer gezien, zouden ze mijn raad opvolgen of gewoon richting huis zijn gegaan.

11 gedachten over “De weg kwijt.

  1. Mirjam Kakelbont

    Die foto (-: (-: Echt een gezellig stel! Het zullen je opa en oma zijn. Mijn schoonmoeder zou zeggen: eigenwijs als tien anderen bij elkaar.
    Lieve groet

  2. catharina

    en dat gebeurt jou weer, lol, ja ouderen kunnen heel eigenwijs zijn

  3. Peter

    Vraag je een keer gewoon wat en dan krijg je dit. Is dit contactarmoede of hebben ze een moeilijke jeugd gehad?
    Je had elk geval weer stof tot schrijven. 😉

  4. די מריו

    Dat soort mensen moet je weren uit je woonplaats.. Stuur ze via de kei snel naar hun eigen huis.

    Love As Always
    Di Mario

Reacties zijn gesloten.