Ik ben rustig bezig een weblogje aan het schrijven en hoor een vrachtwagen parkeren.
Iets waar ik niet van opschrik, even later hoor ik de elektrische pallettruck rijden.
Eigenlijk een vertrouwd geluid, soms met veel geclaxonneerd omdat er een auto verkeerd staat geparkeerd.
Dan op eens hoor ik een flinke klap, ‘boem’ er valt iets zwaars op de straat.
Ik kijk door het raam naar buiten en zie dat de elektrische pallettruck van de laadklep is gevallen met een container gevuld met oud papier.
Dat is niet goed, haastig ruimt de chauffeur met bijrijder het papier op.
Maar dan komt de uitdaging, hoe krijg hij de elektrische pallettruck weer recht op, dat kreng weeg nogal wat (210 kg zonder accu).
Het lukt niet om het samen te doen, met behulp van een handpomp palletwagen lukt het ook niet.
Totdat er een jonge jongen aan komt fietsen, hij stelt vragen en pakt zijn telefoon.
Enkele tellen later komen er een aantal jongere buurtbewoners de deur uit rennen en samen zetten ze de elektrische pallettruck recht op.
De chauffeur met bijrijder zijn dol gelukkig en de jongens lopen in een drafje terug naar hun huis.
Ik vond het een goede daad van de jongere, een compliment waard.
De chauffeur en bijrijder kunnen verder met hun werk, zonder het transportbedrijf te bellen.
Oeps, foutje bedankt.
Samen proberen, nee lukt niet.
Nee, zo lukt het ook niet.
Samen sterk.
En ja hoor, de elektrische pallettruck staat weer recht op.
Iedereen is gelukkig met het resultaat.