Mijn jongste zoon is gek op stroopwafels, maar het liefst warm net als zijn pa.
Zo hielp ik toen ik een jaar of acht een buurman op zaterdag brood venten.
De zaterdag was de drukste dag en hij had een knechtje nodig, dus ik moest vroeg op, dacht dat we om zes uur al vertrokken.
Eerst naar de broodfabriek brood, koek en gebak ophalen en deze werd dan over de dag uitgevent.
We reden met rode Volkswagen bussen, achter in lag de koek en gebak en in het midden van de bus stond het brood in kratten.
Voor de middag lag de buurman altijd een pakje stroopwafels op de motor, die was dan in de middag lekker warm en dat was onze traktatie om nog een aantal uren door te gaan.
Het waren lange dagen, maar de warme stroopwafel of het nu winter of zomer was maakte veel goed.
Het was een echte opkikker zeker in de winter als je de hele dag de koud moest trotseren.
Want het was best aan buffelen de hele dag en na het werk moest je eerst weer naar de fabriek om het overgebleven brood en gebak terug te brengen voordat je naar huis kon.
Een stukje jeugd herinnering ontstaan tijdens het nuttigen van een warme stroopwafels samen met mijn zoon.

Zelf vind ik het niet zo’n fraai gezicht om kringen en vlekken op de bijzettafel te hebben.
Om dit te voorkomen heb ik de oplossing gevonden in het plaatsen van een transparant zeiltje.
Maar eigenlijk is dat niet zo heel fraai.
Gelukkig heb ik een zoon die goed is in houtdraaien en heb hem gevraagd een aantal onderzetters te maken.
Dat was geen probleem, dat doet hij met alle plezier.
Zo heeft hij twee soorten hout samen gevoegd, namelijk eiken- en meranti hout.
Het resultaat mag er zijn, het is nu zoals hij dat noemt ‘spekkleurig’.
Een mooie warme uitstraling heeft de combinatie wel, ik kan er van genieten.
Zondag kwam hij ze brengen, dat was heel gezellig.
Het leuke is dat hij de diameter van de onderzetters zo heeft gekozen dat de waxinelichtjeshouders erin passen.
Als je de onderzetters niet nodig hebt, kun je ze als onderzetter voor de waxinelichtjeshouders gebruiken, dat scheelt weer extra ruimte gebruik op de bijzettafel.
Slim bedacht van hem.

A hidden mickey!

Gebruikt als onderzetter voor de waxinelichtjeshouders.

Het is een weekje van mijn zoons aan het worden, dus je bent gewaarschuwd.
Elk mens is uniek in zijn laten en doen en dat maakt het leven zo afwisselend.
Mijn tweede zoon is een creatief mens, al van kinds af aan is hij kunstzinnig bezig.
Gelukkig is hij nu zover dat hij er ook zijn werk van heeft gemaakt.
Want een vrije vogel past niet in een kooitje en hij kan nog steeds vrij rondvliegen binnen een bedrijf.
Want, wat geeft dat een gelukkig gevoel als je daar jezelf kunt zijn en men je talenten herkent.
In zijn vrije tijd maakt hij nog steeds de dingen die in hem opborrelen en zijn gevoel hem ingeven.
Zal een paar voorbeelden voor je plaatsen, twee er van zijn in mijn bezit.
Zo heb ik de ‘rustieke houtenkruk’ en het schilderij wat op ruw hout met acrylverf is geschilderd in mijn bezit.
Wie weet is hij straks net zo groot als Karel Appel of Anton Heyboer.

Schilderij op ruw hout met acrylverf.

‘rustieke houtenkruk’

Houtsnijwerk het “Masker”.