Dean Martin – Memories are made of this.

De Gouden terugblik van dit weekend is Dino Paul Crocetti beter bekend onder zijn artiesten naam “Dean Martin” geboren op 7 juni 1917 in Steubenville, Ohio.
Hij was de zoon van een kapper die was gemigreerd uit Italië.
Zo sprak hij alleen Italiaans totdat hij vijf jaar was en op school werd hij vaak gepest om zijn gebroken Engels, uiteindelijk stopte hij met school.
Voordat hij als zanger aan de slag gaat werkt hij de meest verschillende baantjes af, zo ging hij op zijn zestiende werken in een staalfabriek.
Bokste hij op amateurniveau voor geld onder de naam Kid Crocetti en tijdens de drooglegging vervoert hij illegaal gestookte drank en ook werkt hij als croupier in de plaatselijke goktent waar illegaal drank werd verkocht.
Daar maakte hij zijn eerste connecties met de onderwereld, waardoor hij in contact kwam met clubleden in het hele Midwest.
In eerste instantie noemde hij zichzelf Dean Martini, had een neuscorrectie en begon een
crooner” te worden, die zichzelf vorm gaf na zijn erkende idool “Bing Crosby”.
Nadat hij was ingehuurd door bandleider “Sammy Watkins” liet hij de tweede ‘i’ van zijn
artiestennaam vallen en genoot hij uiteindelijk een klein succes in het New Yorkse clubcircuit waar hij het publiek wist te veroveren met zijn zachte stemstijl.
Ondanks zijn goede uiterlijk en charme mislukte voor een grootdeel zijn eerste jaren
als entertainer.
In 1946 het jaar waarin hij zijn eerste single uitbracht “Which Way Did My Heart Go?” ontmoette hij eerst nog een andere artiest die zich wilde bewijzen, namelijk “Jerry Lewis”.
Later in dat jaar trad Lewis op in de 500 Club in Atlantic City en stopte plotseling tijdens zijn
optreden en stelde voor dat Martin de leegte in te vullen.
Aanvankelijk speelden de twee afzonderlijk, maar op een avond gooiden ze hun routines om en traden ze samen en werden ze al snel een topattractie.
Binnen enkele maanden stegen hun salarissen van $ 350 naar $ 5000 per week en waren tegen het einde van de jaren ‘40 het meest populaire komische duo in de Verenigde Staten.
In 1949 maakten ze hun filmdebuut in “My Friend Irma” en hun karakters werden zo populair bij het publiek dat hun rollen het jaar erop aanzienlijk werden uitgebreid voor een vervolg in de film “My Friend Irma Goes West”.
In 1951 speelden ze de hoofdrol in “At War with the Army”.
In het totaal speelden ze in dertien komedies bij Paramount, waaronder,
in 1952 “Jumping Jacks”, 1953 “Scared Stiff” en 1955 “Artists and Models”, geregisseerd door “Frank Tashlin”.
In 1956 kwam de film “Hollywood of Bust” uit onder regie van Tashlin, maar het was wel de laatste, nadat de relatie tussen Martin en Lewis zo ver was verslechterd dat ze niet langer met
elkaar spraken en kondigden ze het einde van hun samenwerking aan.
Zijn solo zangcarrière had zijn hoogtepunt nog niet bereikt, op de hit uit 1953
That’s Amore” na dan, de concurrentie van de rock & roll was groot en zo zag zijn toekomst er somber uit.
Na een mislukking van de filmkomedie “Ten Thousand Bedrooms” in 1956, kreeg hij twee jaar later een hoofdrol in de oorlogsfilm “The Young Lions”, samen met “Montgomery Clift” en
Marlon Brando”, datzelfde jaar organiseerde hij ook The Dean Martin Show, de eerste van serie kleurenspecials voor NBC-televisie.
Beide projecten waren succesvol, evenals zijn live optredens in het Sands Hotel in Las Vegas en ook met zijn nieuwe hit single “Volare” had hij overal dat jaar aanhoudend succes van zijn vele tv-specials en zo veroverde hij het witte doek, de muziek, televisie en het podium een succes dat zelfs “Sinatra” niet kon evenaren.
Zelfs op het hoogtepunt van zijn roem bleef hij echter verachtelijk van sterallures en dat voor een man die bij het publiek erg geliefd was.
Naarmate zijn bekendheid en populariteit groeide kwam er eind 1958 de film met Sinatra,
Some Came Running” uit en daarmee kwam de “Rat Pack” tot stand.
Rat Pack was de bijnaam voor een groep artiesten onder wie Frank Sinatra, Dean Martin,
Sammy Davis jr.”, “Peter Lawford” en “Joey Bishop”.
Het Rat Pack trad vaak op in Las Vegas, en was deels de reden dat de stad zo’n populaire
bestemming werd voor shows en entertainment.
Hij bleef critici imponeren in films als “Howard Hawks” klassieker “Rio Bravo” uit 1959 en hij was de rechterhand van Sinatra en zijn loyaliteit aan hem was onvoorwaardelijk en hij verliet zelfs zijn oude label Capitol om de herhalingen van Sinatra zijn werk op te nemen en financieel te steunen.
In 1960 schitterde de Rat Pack in “Ocean’s Eleven” waarvan de opnamen overdag in Las Vegas waren en trad hij ook nog elke avond op in het hotel The Sands twee jaar later kwamen ze weer bij elkaar voor western “Sergeants 3”.
Het is 1963 en tijdens het filmen van de derde Rat Pack muzikale komedie
Robin and the Seven Hoods” kwam het nieuws dat president “Kennedy” was vermoord,
de Vietnam en de burgerrechtenbeweging ontstonden en er was geen plaats meer voor
ontspanning en een gelukkige levensstijl, de Rat Pack periode was voorbij.
Toch vocht hij zich op een of andere manier terug zo ook in 1964, want op het hoogtepunt van Beatlemania kwam hij terug in de hoogste positie in de hitlijsten met zijn single
Everybody Loves Somebody”, en datzelfde jaar schitterde hij in “Billy Wilders
filmkomedie “Kiss Me, Stupid”.
In 1965 ging hij een contract aan met het hosten van zijn eigen wekelijkse variëteitsserie show, “The Dean Martin Show” het was een enorme hit die negen seizoenen duurde voordat hij later in de jaren zeventig een aantal populaire “Celebrity Roast” specials op de markt bracht.
In films bleef hij ook succesvol, met in de hoofdrollen een reeks spionage parodieën als geheim agent “Matt Helm”.
Tegen het einde van de jaren ’70 begon de gezondheid van Martin echter te af te nemen en zijn carrière was voornamelijk beperkt tot casinoclub stadia, in 1987 stierf zijn zoon “Dean Paul” bij een vliegtuigongeluk, een klap waarvan hij nooit herstelde.
Na het redden van een reüniereis uit 1988 met Sinatra en Davis, bracht Martin zijn laatste jaren door in de eenzaamheid, hij stierf op eerste kerstdag, 1995.


Dean Martin – Memories are made of this

17 gedachten over “Dean Martin – Memories are made of this.

  1. Wim

    Bedankt voor deze prachtige geschreven terugblik van een hele grote mogen we toch wel zeggen ! Als zanger ken ik hem het beste, heb zelfs nog een aantal grammofoonplaten van hem, maar ook uit enkele films is hij mij bekend, een film die ik bijzonder met hem vindt, is de film “The Cannonball run” waarin hij samen met Sammy Davis, een katholieke priester speelt. Zeer komisch ..

  2. willyduvel

    Een van mijn jeugdidolen Hans Als U een liedje met sinatra zou kunnen op de radio ben ik Je zoals weleer zeer dankbaar willy

  3. Lies

    ‘Memories’… We worden ietsje ouder, Hans, we hebben er veel… Helaas ook minder goede…
    Je muziek maakt weer wat wakker…
    Fijn Pinksterweekend !
    Lie(f)s.

  4. Marlou

    Hoi Hans,

    Dean Martin…
    wat ha d die toch een schitterende warme stem.
    Gaaf dat jij dit allemaal hebt uitgeplozen…

    Prettig weekend!
    Groetjes van Marlou

    .

  5. Suske

    Een mooie beschrijving van zijn leven en loopbaan. Veel herinner ik me er niet van. Het was van jaren voor mijn tijd.

  6. John

    Een behoorlijke loopbaan zeg. Hoe zou het hem vergaan zijn als hij was blijven boksen… We zullen het nooit weten want hij koos een ander pad.

  7. Tine de Jong

    Dat was echt heel interessant om te lezen want veel wist ik niet. Elke zanger/zangeres draag wel een verleden met zicht mee. Bedankt voor het mooie lied, Geniet de dag met een lach. Groetjes.

  8. Sjoerd

    Dat is een heel mooi stukje achtergrond informatie die ik niet zo had kunnen ophoesten. Veel was mij onbekend…

  9. Bertie

    Een veelzijdige man met een prettige stem die een gemakkelijk manier van zingen had.
    Door de oudere zussen kende ik deze artiesten al jong en bewonderde ze tot ik op de middelbare school eigentijdse zangers en filmsterren zag.

Reacties zijn gesloten.