Eindelijk de bordjes.

De telefoon wees me de weg, net als dat op andere manieren wel meer gebeurd.
Tegenwoordig worden we overspoeld door media, radio, tv, podcast kort weg sociale media en natuurlijk krant.
Er was een tijd dat religie een belangrijke rol speelde in de maatschappij, ook in Soest.
De komst van radio bracht daar onder andere verandering in,
de mens kreeg ook een ander geluid te horen.
Daarnaast stonden andere ontwikkelingen ook niet stil,
de maatschappij was en is aan verandering onderhevig.
Blijkbaar had ik ergens in mijn enthousiaste de instelling datum op de foto geactiveerd, het leek een duivels verzoeking te zijn, waar ik later pas achter kwam.
De fototoestellen met nog een analoog filmrolletje hadden daar nog geen last van.
Ook een periode die een groot deel van mijn leven heeft bepaald, ik word echt oud.
Daar kun je de brandweer wel bij halen maar er valt weinig te blussen aan ouder worden.
Geen oorlog houdt dat tegen, vele werden daar juist niet ouder door.
Dan zie ik het dakraam en herken het van uit mijn kinderjaren, in de nacht moest het echt goed verduisterd worden anders sliep ik niet.
Het zelfde dakraam speelde ook tot de verbeelding bij het liedje Ritme van de regen gezongen door Rob de Nijs uit 1962.
Als je het hoekje omgaat, ben je er niet meer.
Maar volgende keer als we het hoekje omgaan zijn we er dan echt, bij de bordjes met spreuken.


Religie maar nog niet op zolder.

Doopfond.

Oude radio’s, toen nog het middelpunt van het gezin.

Kijken en luisteren maakt dorstig, dus een machine om flesjes limonade te vullen.
>
De analoge fototoestellen, rechts boven de AFGA box.

Analoge filmrolletjes, wie kent ze nog.

Ontwikkelen, vergroten en verkleinen, alles met de hand.
>
De Soester vrijwillige brandweer.

Petje af.

De tweede wereld oorlog ging aan Soest niet voorbij.

Afdeling luchtbescherming.
>
Communicatie was net zo belangrijk als een goede propelor.

Het dakraam met herinneringen, zelfs in het museum.

15 gedachten over “Eindelijk de bordjes.

  1. RenéSmurf

    Ja, alles kent zo zijn geschiedenis, en wie wat bewaard heeft wat. Mooie spullen kijken kan wel eens leuk zijn, vooral als het ooit dus echt gebruikt is.

  2. Francky

    De tijd verandert voortdurend. Denk maar aan de digitale revolutie. Een pc van 20 jaar geleden is afgeschreven. Leuk om die oude spullen nog eens te zien.

  3. willyduvel

    Heel mooi Hans dit roept el bepaalde herinneringen op Heb dit allemaal meegemaakt !

  4. rebbeltje

    Ha die foto’s zelf ontwikkelen en afdrukken dat was een mooie tijd…altijd spannend.
    Veel uurtjes in de donkere kamer doorgebracht.
    Leuke reeks foto’s

  5. Peter

    Aan dat doopfond kun je mooi een uitsmijter ham/kaas verorberen. Staand dat dan weer wel.
    Weer een puike reportage Hans.

  6. klaproos

    dat is leuk Hans, de donkere kamer op zolder dat had ik vroeger ook met een vergroter opemus 5,
    goh wat was ik trots 🙂
    gaaf om weer te zien Hans dank je wel

  7. John

    Je wordt pas oud als je het kind in je laat gaan, Hans. Al die veranderingen die je ziet heeft niets met jouw leeftijd te maken maar met al die veranderingen die ook nog eens steeds sneller gaan.
    Gelukkig kun je instellingen in je telefoon of camera veranderen.

  8. Marlou

    Ha Hans,

    ha!
    Mijn eerste…
    Een Agfa Click (of was het Clack?)

    Jij hebt het museum heel veel eer aan gedaan.
    Echt leuk…

    groetjes van Marlou

Reacties zijn gesloten.