Jenever.

Nee, geen logje over Oldman, maar een komische herinnering.
Ik zat een vlog van Leven op wielen te kijken op you Tube.
Ik ga terug naar eind jaren zeventig, een vriend van me was vrachtwagenchauffeur op
het buitenland.
De zaterdag was het voor veel trucker een dag om hun truck te poetsen en te klussen
in de garage.
Deze kon ook door familie en vrienden worden gebruik.
Want zei de werkgever, als ik goed voor mijn jongens ben zijn zij het ook voor mij.
Dat is inderdaad waar, het mes snijd aan twee kanten.
Maar zelf vond hij de zaterdag ook een gezellige dag, want dan zag hij zijn chauffeurs weer.
Zo had ik problemen met de auto en mijn vriend zei, “we gaan zaterdag wel naar de garage” .
En inderdaad het was een gezellige bende in en om de garage, de baas liep ook te fluiten tussen zijn jongens.
Mijn auto werd op de brug gezet en de monteur kwam er bij en stelde snel een diagnose en
loste dit ook op.
Maar de werkgever zei dat hij niet wilde worden betaald voor de dienst, nee dat was niet nodig.
Dus ik dacht ik koop een fles jonge jenever voor hem, mijn vriend zei dat hij dat wel lustte.
Dus ik geef hem de fles jonge jenever en zeg “als waardering voor uw service die u me heeft
gegeven” .
Dat kon hij wel waarderen, “zouden er meer moeten doen zei hij” .
Dus beide waren we blij en tevreden.
Hoor ik later van mijn vriend, dat zijn baas tegen hem had gezegd “de jenever was we erg
lekker, zo lekker dat ik ruzie met mijn vrouw kreeg” .
Kun je het voorstellen, dat vertelde zijn baas dus de volgende zaterdag onder de koffie met
gebak.
Je kon de aanwezige monteurs en chauffeurs weg dragen.
Ik zag de trucks van het bedrijf vaak op de weg en het bedrijf bestaat nog en dan moet ik altijd aan de fles jonge jenever denken.
Het heeft niets met het filmpje te maken, maar daar komen heel mooie truck voorbij.


Binnenkijken in de Noorse VOLVO F12 van Tomren en rijden in DAF 95XF | Vlog #65 | Leven op wielen

16 gedachten over “Jenever.

  1. Mijnnikonenik

    Zo ging dat vroeger, ook de postbode werd getrakteerd met een jenever.
    Vroeger sponsorde het bedrijf waar ik werkte een truckrace. Ze deden een rondrit met mindervalide kinderen en kwamen met de mooiste trucks en en opgepoetst. Tof was dat wel.

  2. Melodyk

    Mooi verhaal Hans, je wordt er vrolijk van…

    Vraag me wel af of deze mentaliteit nog bij bedrijven aanwezig is in de huidige maatschappij waarin het werk te veel is… de beloning te laag en de NL chauffeurs niet de weg op mogen zonder gedegen opleiding terwijl de oostblokkers ze met gekochte rijbewijzen etc van de weg afrijden

  3. Lies

    ’t Ene plezier is ’t andere waard, Hans! Voor ‘niets’ gaat de zon op…
    En ja, al ’t er uit ziet als water, maar geen water is, lust ik het ook wel! 😉
    Lie(f)s.

  4. Dorien

    Het werkt nog steeds, de “Iets voor iets” bank. De ene dienst is de andere waard. Dat is een betere bank dan die economische. Hier kent men nog dankbaar zijn.

  5. Karel

    mogge Hans
    ja het mes snijd aan 2 kanten , dat had die baas goed gezien
    en ach de ruzie met z’n vrouwtje zal ook weer bij zijn gelegd , het was maar 1 flesje 🙂
    geniet de dag

  6. rietepietz

    Het lijkt alsof de garagehouder meer van zijn vrachtwagens en de chauffeurs houdt dan van zijn vrouw, waarschijnlijk ging de ruzie over dat de man zijn vrouw verwaarloosde. 😉

  7. ZON-nebloem

    ik lust ook wel eens graag een jeneverke met een smaakje, niet de gewone
    en inderdaad, mijn broer poetste vroeger ook op zaterdag zijn camionet voor werkvervoer en ik hielp hem dan, hij had daar toen leuke cassetjes in liggen en zo heb ik jonathan richman leren kennen met roadrunner, dat is nog altijd een van mijn favorieten
    Een @->- voor U.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.