Op een sterke netspanningsdip of een onderbreking van de netspanning zit je niet te wachten, maar merken doe je het niet altijd.
Meestal kom je er achter als het licht knippert of erger je pc er mee stopt.
Gelukkig zijn er verschillende programma’s die een back-up maken als je er mee werkt, maar er zijn er ook die dat niet doen.
De laatste is het ergste, dan ben je de gegevens mooi kwijt als de netspanning is weggevallen.
Dit heb ik ook een paar keer meegemaakt en heb toen besloten dat te voorkomen.
Zo dacht ik aan een overspanningsbeveiliging met geïntegreerde bufferaccu voor mijn multimedia Pc’s.
De oplossing heb ik gevonden in een noodstroomvoorzieningen (UPS) van APC Schneider Electric Back, type BE700G UPS met een nominaal vermogen van 700 VA.
Het totaal aantal uitgangen is acht stuks en die zijn allemaal uitgevoerd met een overspanningsbeveiliging.
Er zijn totaal 4 uitgangen met back-upstroom met een overbruggingstijd van 13 minuten normale belasting en bij volledige belasting 3 minuten.
Daarnaast is de UPS ook via een USB-aansluiting te beheren en op de pc uit te lezen.
Met deze UPS kan ik goed werken, want als er een spanningsdip of onderbreking is vangt de UPS het op en heb ik genoeg tijd om de pc’s af te sluiten.

Wie van mijn generatie kent hem niet?
De televisie uitzendingen van de eerste het commerciële televisiezender TV-Noordzee vanaf het REM-eiland in de Noordzee.
Nu hadden wij geen televisie, dus mochten we regelmatig voor 5 cent, best wel veel in die tijd, bij buren kijken.
Daar waren Amerikaanse series te zien als, “Zorro”, “Rin Tin Tin”, “The Saint” en “Mr Ed, het sprekende paard” .
De Amerikaanse acteur die voor Wilbur Post speelde in Mr Ed was Alan Young en die is afgelopen donderdag 19 mei overleden op 96 jarige leeftijd.
Het zijn allemaal onvergetelijke series, als je ze terug kijkt zijn ze een teken van herkenning uit je jeugd, op de grond voor het tv-toestel in een halve kring, want de halve buurt zat gekluisterd aan het beeld.
Je kon er uren over door praten en de volgende dag op school had bijna iedereen het over de televisie uitzending van de dag ervoor.
Het was zo wonderlijk om als kind te zien dat een paard kon spreken, maar je genoot er meer van dan dat je er moeilijke vragen over ging stellen.
Zal er toen niet veel van hebben begrepen, maar het ging natuurlijk om de plaatjes.
Nog een keer dan “Mr Ed, het sprekende paard”.

Zo heb ik een aantal siervoorwerpen van zilveren staan die afkomstig zijn van mijn ouders.
In de loop der jaren is de glans er wel af en is de kleur meer bronskleurig geworden dan zilverkleurig.
Dus ik ben eens naar de winkel gegaan om een busje zilverpoets te halen, dat is tegenwoordig ook anders verpakt, dan toen ik jong was.
maar het gaat om het resultaat.
Na lang dapper door poetsen, lukte het om de grote vlakken weer glimmend te krijgen.
Maar de overgang van handgreep of de handgreepjes van de gebaksvorkjes gingen erg moeizaam.
Na wat zoeken op het net, kwam ik er achter dat als je een zilveren voorwerp wilde schoonmaken je het als volgt kon doen:
Je neemt een bakje, doe er een stuk aluminiumfolie dat je paar keer dubbel vouwt in, strooi op de doffe zijnde een laag keukenzout.
Leg dan het zilveren voorwerp op het aluminiumfolie met zout.
Neem dan water met een temperatuur van ongeveer zestig graden en schenk dit over de zilveren voorwerp heen, zoveel water dat het zilveren voorwerp onder te laten staat, na een tiental seconden draai je het zilveren voorwerp om.
Laat zolang in het water tot het weer blinkt, even naspoelen met koud water en afdrogen.
Nou helemaal goed werkte het niet want ik moest na de behandeling de vlekken nog weg poetsen.
Maar de moeilijk bereikbare plekjes gingen wel sneller schoon dan voor de behandeling.
En het resultaat mag er zijn, de zilveren voorwerpen glimmen weer alsof ze nieuw zijn.

De oude en nieuwe verpakking van zilverpoets.

Zilver meer bronskleurig.

De zilveren voorwerpen glimmen of ze nieuw zijn.