Categoriearchief: Bankje

Aanrijding met dieren.

Het is al weer vroeger donker en wij mensen gaan dan minder zien.
En ‘s avonds en ‘s nachts gebeuren de meeste aanrijdingen met dieren,
omdat we dan simpelweg minder zien, ook als je in de auto zit.
Wanneer een hert op ruime afstand oversteekt, wordt deze roedelleider vaak blindelings
gevolgd door andere herten.
Onze ogen focussen zich in het donker vooral op het eerste dier,
waarna er een botsing ontstaat met een van de volgers.
Ook de reikwijdte van de autoverlichting is niet eindeloos.
Dimlicht komt niet veel verder dan 30 meter, rijd je met groot licht,
dan komt je zicht tot 100 meter.
De berm kunnen we in het donker al bijna helemaal niet zien, omdat het licht vooruit schijnt.
Wat te doen na een aanrijding met een wild dier.
Automobilisten rijden na een botsing met een dier te vaak gewoon door.
Jaarlijks gebeuren erg veel aanrijdingen met wilde en andere dieren.
Vaak rijden automobilisten van schrik door zonder zich om het lot van het dier te bekommeren.
Veel weggebruikers weten simpelweg niet hoe te handelen.
De gewonde dieren overlijden dikwijls pas na een lange lijdensweg aan hun verwondingen.
De automobilisten moeten allereerst de politie te bellen en ter plekke te blijven wachten.
Doorrijden is volgens de wet strafbaar.
De politie waarschuwt faunabeheerders, die de aangereden wilde dieren zo nodig uit hun lijden verlossen en afvoeren, ook kan de dierenambulance gebeld worden.
Veel aanrijdingen zijn met wilde dieren is het gevolg van een te hoge snelheid.
Vooral na zonsondergang is de kans op ongelukken een stuk groter.
Bij een lager snelheid is de kans op botsingen een stuk kleiner, omdat het dier dan de kans heeft het voertuig te ontwijken.
Het mee naar huis nemen van aangereden wild is eveneens strafbaar.
Het wild is beschermd onder de Flora- en faunawet.
Meer informatie is te vinden op de website van Stichting Wildaanrijdingen Nederland.

Wildaanrijdingen.

Fietstocht Soesterduinen 1.

15 reacties

Zaterdag 4 september was een mooie fietsdag, voelde me fit en had er zin in om naar de Soesterduinen te gaan.
Deze middag had ik als eerste bestemming van de R.K. Begraafplaats H.H. Petrus en Paulus aan de Dalweg ingang Sint Annahof 1.
Maar de eerste foto’s maakte ik langs de Eem, het was rustig op het fietspad op een hardloper na die de familie mee had om haar aan te moedigen, maar met wat geduld kon ik er langs,
ik had geen haast het was mooi weer.
Langs de Eem die ik bij het ‘Gemaal Malesluis’ overstak en zo richting soest via de polder,
altijd wel een verademing om te fietsen, ruimte en het vergezicht.
Aangekomen op de rotonde bij het kerkplein van de Petrus en Pauluskerk.
Bij de kerkgemeenschap behoren de Begraafplaats aan de Dalweg met poortgebouw,
het is het oudste nog in gebruik zijnde kerkhof van Soest.
De Johann Sebastian Bachschool , viel me ook op tijdens het fotograferen, deze muziekschool van Soest en omgeving worden muziekles gegeven aan leerlingen van alle leeftijden door een professioneel en bevlogen docententeam daar ontwikkeld zich vast aankomend talent.
Aangekomen bij de ingang van de R.K. Begraafplaats H.H. Petrus en Paulus aan het Sint Annahof, eerst hier een bezoek afleggen.
Speciaal voor een bijdrage voor de website trafohuisjes van Sjoerd.

Fietspad langs de Eem.

Familie uitje, links hard loopster en in de berm wandelaars, buitenstaanders.

Landgoed ‘Coolhorst’, boerderij ‘Coolhorst’ op de achtergrond.

Een Kazemat bunker.

Daar is Soest.

Petrus en Pauluskerk.

Johann Sebastian Bachschool.

Ingang R.K. Begraafplaats H.H. Petrus en Paulus.

Assemblagebedrijf Molenaar.

12 reacties

Toen ik richting Ermelo fietste kwam ik nog een paar oldtimers tegen,
dan heb ik het over oude auto’s.
Maar als ik een DAF 55, een fort, een Volvo of een Morris personenauto is maakt me niet uit ik geef ze een duimpje en een brede lach.
Als reactie reageert de bestuurder of inzittenden heel positief, zwaaien en ook een blijde lach.
Het doet ze goed om te ervaren dat hun oldtimer gezien wordt.
Zo ook de Morris personenauto die ik voorbij kwam komen, deden me nadenken over een logje wat ik op de plank had liggen, ten minste de informatie, nu het verhaal.
In Amersfoort werd in 1936 de firma J.J. Molenaar de importeur van Morris gestart.
Op de bovenstaande website vind je foto’s van de assemblage van de auto’s in de fabriek zien.
Naast de andere merken verkocht J.J. Molenaar vanaf begin 1932 het Britse automerk MG (Morris Garages) en vanaf 1 januari 1933 werd hij officieel importeur van dat merk.
In 1936 stopte de Morris vestiging in Delft met leveren van auto’s en mede door de persoonlijke contacten van J.J. Molenaar met William Morris werd de import van Morris personenauto’s en vrachtwagens overgedragen aan zijn bedrijf.
Molenaar was al actief voor de BOVAG en vanaf 1932 was hij voorzitter van de afdeling Amersfoort.
Vanaf 1937 maakte hij ook deel uit van de commissie die het voorbereidende werk deed voor het opstellen van de vestigingseisen voor het garagebedrijf.
Ook vanaf 1937 zat hij in het bestuur van de uitgever van het BOVAG magazine en bleef dat doen tot zijn overlijden in 1957.
De verkoop van Morris en MG ging goed maar na het begin van de Tweede Wereldoorlog
konden geen auto’s meer worden geïmporteerd uit het Verenigd Koninkrijk.
Op verdenking dat hij lid van de Britse geheime dienst zou zijn, werd J.J. Molenaar gearresteerd door de Duitse Bezetters.
Na enkele maanden werd hij vrijgelaten maar bij terugkomst in Amersfoort bleek dat het bedrijf intussen onder Duits toezicht was geplaatst.
Zij hebben echter nooit de zesendertig gloednieuwe Morris personenauto’s gevonden die Molenaar had ingemetseld op de zolder.
In 1962 werd aan de Nijverheidsweg een nieuw fabriekscomplex in gebruik genomen.
Op de foto is te zien dat inde uitbouw de verkoopafdeling was gevestigd en de bedrijfswagen werkplaats met assemblagehal daar achter.
Rechtsboven werd in de assemblage fabriek de beroemde Morris Minor en Oxford en de J2 met J4 bestelwagens geassembleerd.
Nog een mooie folder uit de bloei jaren van Morris is hier te vinden.
In de fabriek worden geen Morris meer in elkaar gezet, misschien wel gewassen.
Want de hallen worden nu gebruikt door een autodealer en een autowasstraat.
Het leuke is als je bij de autowasstraat naar binnen kijkt, zie je nog de oude constructie van het originele dak.

De huidige fabriekshal.

De fabriekshal in 1962.

Wasstraat en de oude constructie van het originele dak.

Reclame Morris Minor 1000.

Assemblage van de auto’s.

Buurt nieuws.

15 reacties

Vandaag een overzicht van dingen uit mijn dagelijkse leven en die ik wel met je wil delen.
Woningen worden gebouwd en verbouwd, soms een completen metamorfose.
De vakantie is hier voorbij, maar het vergeten klokje tikte rustig door.
Matig uw snelheid in een woonwijk is niet voor iedereen een pre, soms gebruikt men geweld.
Of men mishandeld een fiets na een nachtelijk bezoek of gewoon uit verveling.
Gelukkig is de natuur sterk en een boom die dood leek te zijn is toch groen geworden.
Er waren prachtige zomerse dagen, maar om je kleding dan gelijk op straat achter te laten.
Een tijger printje en een spaghetti hemdje, misschien wel van Bieke zal het Francky vragen.
Deze zomer is de natuur mooi groen en aangenaam voor mij persoontje.
Het viel me op, of viel ik bijna om!
De sinterklaas artikelen liggen alweer in de winkel, vind ik wel erg vroeg.

De oude woning.

Complete metamorfoze.

Tijdens de schoolvakantie tikt de tijd ook door.

Matig uw snelheid in een woonwijk, wekt blijkbaar agressie op.

Het was weer een onrustige nacht geweest.

Toch nog groen, een laat bloeier.

Wie mist een kledingstuk?

spaghetti hemdje, misschien wel van Bieke?

Deze zomer is de natuur mooi groen.

Sinterklaas artikelen liggen alweer in de winkel.

Ermelo 2.

14 reacties

Het was zaterdag 21 augustus mooi weer en voor dat je het weet fiets je richting Ermelo
Deel een was te lezen in het logje van 26 augustus.
Maar goed als je ergens heen gaat, moet je ook weer terug.
Ik dacht maak het niet te laat, want terug is lastiger dan de heen reis.
Na afscheid te hebben genomen, op de fiets en kon de terug tocht beginnen.
Wilde zoveel mogelijk de zelfde weg als de heen weg aanhouden.
Ik heb nog geen ervaring met elektrisch fietsen en het gedrag van de accu.
Over de heide, nog steeds paars, door het bos richting Putten.
In putten een stukje van de route een logbankje opgezocht om even tot adem te komen.
Ik zag de streepjes van de energie waarde terug lopen, maar zat nu op de helft.
Zelf had ik ook nog wel genoeg energie, maar het zitvlak en de rug dachten daar anders over.
Wil ik weg rijden, komt net het bejaardenkoor langs, ik kon niet oversteken en moest wachten.
Helaas was hun tempo lager dan dat van mij, gelukkig gingen ze al snel een andere kant op.
Onderweg registreerde ik ook de eerste afgelegde 100 Km.
Ook hoorde ik geweervuur, het was een clubje jagers die een wedstrijd hielden.
Nog even een momentje voor mezelf ingelast tegen over restaurant Bodega Salentein,
daar stond een picknicktafel.
Maar goed, ik trap later maar stug door terug naar Amersfoort.
Net op het viaduct ruim een kilometer van mijn woning, zei de accu doe het nu zelf maar.
Nou zonder ondersteuning is het slecht fietsen, de laatste kilometer voelde als 5.
Maar het was een leuke tocht, boven verwachting heb ik het gered.