Ik mag graag hobbyen, want is een leuk tijdverdrijf en je ziet resultaat.
Zo leek het me wel een nuttig aanvulling om in de studio 3.0 een paar analoge paneelmeters te plaatsen.
Kan ik zie wat de uitsturing is tijdens de opnamen.
Want als de opnamen te hard is vervormd het geluid en dat luistert niet prettig.
En aan de andere kant met de ingebouwde warme kleur verlichting ziet het er ook gezellig uit.
En als techneut is het altijd leuk om de wijzertjes heen en weer te zien gaan.
Maar voor dit resultaat is bereikt, moet er wel het een en ander gebeuren.
Op uitnodiging van Rogier, Knar, Drintel, Wiezel en Oebie ging ik naar het bos om samen
eikeltjeskoffie te drinken.
Maar het zijn een stel ondeugende boefjes kabouters hoor, bij aankomst waren ze niet thuis.
Ik dacht nog even wat een eikels en plok ik kreeg er gelijk een op mijn hoofd.
Een eikeltje wel te verstaan en geen kabouter.
En plok nog een, ik dacht al ze zijn vroeg rijp dit jaar en zoveel wind staat er ook weer niet.
Maar het waren Rogier, Knar, Drintel, Wiezel en Oebie die me aan het plagen waren.
Want voor de eikeltjeskoffie hebben ze eikeltjes nodig.
Het mandje was snel gevuld en ik werd gelijk aan het werk gezet.
Ik moest de eikels wassen en ontdoen van takjes en hoedjes.
Rogier Plaatste de pan op een middelhoog vuur en Knar deed de eikels in de pan en sloot deze af met het deksel.
Drintel Roerde om de paar minuten even door de eikels en plaatste het deksel weer goed terug op de pan.
Net zo lang dat de eikels zich gaar stoofde in hun eigen vocht.
Wiezel viste alle opengebarsten schillen met een tang uit de pan.
Oebie controleerde of de eikels bruin tot bruinzwart werden.
En hield de pan op het vuur, totdat al het vocht is verdwenen.
Samen haalden ze de pan van het vuur en lieten de eikels afkoelen.
Nu kon het malen beginnen, heel fijn met de vijzel, Want met dit poeder wordt gebruikt om
eikeltjeskoffie mee te zetten.
Ondertussen werden de kopjes klaargezet en werd er circa 2 koffielepels van het
eikeltjespoeder opgelost in 200 ml heet water.
Het heeft even tijd nodig om te trekken, maar dan heb je ook wat.
Maar je moet het mengsel daarna wel door een zeef schenken.
De eikeltjeskoffie is klaar, het werd al donker buiten.
Bij vertrek, laat in de avond, riepen ze me nog na, doe je de groeten aan Dien.
Zo werd het toch een verjaardag met veel verrassingen, ik had het niet verwacht.
Maar mijn zoons vinden het wel een gezellige traditie om een lunch te organiseren.
Gewoon gezellig samen zijn en niet de drukte opzoeken, spreken met elkaar over van alles en nog wat en ondertussen pa verzorgen.
Niet alleen een kaart en chocolade van Lies, nee er was meer.
Want Rogier, Knar, Drintel, Wiezel en Oebie, waren op visite, ze waren heel opgetogen want ze gingen de post halen.
En ze kwamen heel vrolijk terug, kijk Hans nog een kaart.
Dus ik maak de enveloppe open en blij verrast een kaart van Dien.
Nou de kabouters waren nu helemaal in hun nopjes en ik ook, wat een leuke verrassing.
Kabouters zijn altijd een beetje ondeugend en toen kwam er nog een kaart te voorschijn van buurman Chris, wat hadden ze een plezier.
Hans kom je deze week nog wandelen in het bos, vroegen Rogier, Knar, Drintel, Wiezel en Oebie?
Denk het wel was mijn antwoord.
Dat komt dan goed uit, dan zetten we eikeltjes koffie voor je.
Maar het feest was nog niet voorbij ook kwam er een kaartje van mijn lieve zus.
wat kan een mens gelukkig zijn met deze liefde.
Zo werd het toch een heel fijne verjaardag vol verrassingen.
Tja, zondag is het weer zover.
Kan ik weer een jaartje bijschrijven.
Eigenlijk vier ik liever mijn verjaardag niet meer.
Maar aan de andere kant is het wel heel fijn als men wel aan je denkt.
Dat je in de brievenbus kijkt en een grote enveloppe ziet liggen.
Dan denk je blij verrast wat is dat nu!
Een dan boven aan gekomen deze opent en een heel blij gevoel krijgt.
Dat iemand met veel liefde aan je heeft gedacht.
Dank u wel lieve Lies,
voor de mooie kaart en chocolade, maar ook de geweldige herinnering.
