Gisteren de halfjaarlijkse controle van mijn gebit gehad bij de tandarts.
Twee weken ervoor was ik al bij de mondhygiëniste en die was tevreden over de verzorging van mijn gebit.
Nu ben ik heel zuinig op mijn gebit, want een kunstgebit is ook maar een noodoplossing.
Tegenwoordig is het afspreken bij de tandarts of mondhygiëniste een stuk eenvoudiger en
gemoedelijker dan in mijn jeugd.
Als ik toen een afspraak wilde maken bij de tandarts moest je heel vroeg opstaan.
Om dan om half zeven in de ochtend naar de tandartsenpraktijk toe gaan,
aansluiten in een rij met kuchende, hoestende en zuchtende en kreunende patiënten die ook voor die dag een afspraak wilde maken.
vraag me af of de buren van de praktijk het vroege bezoek van de patiënten niet hinderlijk
hebben gevonden.
Om zeven uur ging de deur open en stond er een tafeltje met papiertjes met een bepaald
tijdstip erop, daar kon je dan een geschikt tijdstip van meenemen.
Dan ging ik weer terug naar huis en kon die tijd wachten tot ik weer terug kon voor de
behandeling.
Zo liep je al vroeg te stressen, want ik had een slechte ervaring met de vorige tandarts gehad.
Gelukkig was het vertrouwen al snel terug in de nieuwe tandarts en dat verzachte dan weer het vroege opstaan.
Ik weet nog dat de tandarts stopte met het ophalen van papiertjes in de vroege ochtend en overstapte naar een ander afsprakensysteem, een zucht van verlichting ging door de
wachtkamer.
Denk dat zijn vrouw er wel achter heeft gezeten, want zij deed altijd stipt om zeven uur de deur open in haar duster.