Ik lees digitaal de de stad Amersfoort.
lokaal nieuws is ook belangrijk om te weten.
Maar het artikel over de Winkelsluitingsdagen vond ik wel heel opmerkelijk.
Een bezoek aan de buurtsuup, ik heb het gered.
Want bewegen is goed voor een senior, lopen kreng.
Maar goed het was erg stil in de buurtsuup, een aantal klanten stond met een
boodschappenlijstje, ja een papieren.
Misschien wel zo veilig in deze onstuimige tijden, voor je het weet valt de elektriciteit uit.
Ik loop richting het brood, want dat was broodnodig om in te kopen.
Onderweg kom je allerlei producten tegen, ach dat begrijp jij wel.
Nu is met lekkere trek winkelen te vergelijken met je eerste liefje.
Je wilt van alles, maar er is te veel om aan te raken.
Dan sta ik bij de vis afdeling, maar dat is ook al geen afdeling, meer een koelafdeling van twee koelers.
Nee, staat me niet aan, dan naar de salades, nee, veel te veel calorieën.
Wat een verzoeking, winkelen met trek en op je gewicht moeten blijven letten.
Ik kom aan bij de broodafdeling, of heeft dat ook een andere naam.
Welk brood neem ik, nou die ik altijd neem, een volledig volkorenbrood.
Ik heb er studie van gemaakt, Tessa zegt altijd dat ik naar het ‘warme bakkertje’ moet gaan.
Ik ben meer het type, een winkel is meer dan genoeg.
Het ruikt heerlijk naar vers brood als ik voor de vitrine sta, een genot.
Maar de winkel medewerkster heeft even geen tijd voor me!
Ze trekt grote handschoenen aan…. en zegt: ‘sorry hoor!
Ik vraag heb je het koud?.
Ze kijkt me aan, met van die donkere ondeugende ogen en ze zegt lachend!
“Nee, ik ben heet” (met zwoele stem).
Ik zak zowat achter mijn boodschappenkar in elkaar, dat was heel onverwachts.
Ze vult nog even aan, ze zegt, ‘jaaa door de broden’.
We lachen samen tot dat haar wangen nog roder worden.
Eigenlijk ben ik in een klap verliefd op haar, maar gezien het leeftijdsverschil laat ik het maar bij een brood, wat ik me graag laat aan reiken.
Ze zegt nog tegen me, ik vind je wel aardig, zoveel mensen zien niet wat ik aan werk verzet.
Opeens was de dag van twee mensen te vergelijken met een heerlijk vers brood.
Je kunt ook zelf experimenteren met broodjes afbakken, net als Engel.
Wat je gebruikt moet je betalen, dat is toch vrij normaal.
Zo ook het waterverbruik, dat moeten we sinds jaar en dag zelf doorgeven aan de leverancier.
Ging het voorheen schriftelijk, tegenwoordig heeft die manier plaats gemaakt voor de digitale variant.
Er wordt vriendelijk verzocht om binnen vier weken de stand van de watermeter door te geven.
En wanneer u de meterstand elk jaar aan ons doorgeeft, betaalt u precies wat u heeft verbruikt, schrijft men in de mail.
Dus naar de meterkast en een foto maken van de watermeter.
Deze op de website van vitens.nl doorgeven, inloggen en invullen.
Na het invullen zie je het verbruik en tips om water te besparen.
Daarnaast is er ook een mogelijkheid om het waterverbruik met de rest van Nederland
Te vergelijken via een watervergelijkingstool.
Dus ik denk eens even vergelijken, wie weet is dat leuk om te doen.
Dus ik vul mijn verbruik in en volg de stappen die je moet nemen.
Nou ik kreeg een rode balk te zien met de tekst “jouw score is minder duurzaam” .
Dat vond ik zelf ook wel, maar ongeveer 250 liter water per dag verbruiken is veel en dat
gebruik ik echt niet.
Ach, dat is lachen, of is het gewoon een vergissing, het laatste dus.
Ik had de stand van de watermeter ingevuld, in plaats van mijn verbruik een mens kan soms flink in de war zijn, of gewoon vergissen.
Dus op nieuw de watervergelijkingstool ingevuld en nu met het juiste verbruik.
Nu kreeg ik een groene balk te zien met de tekst “jouw score is super” .
Gelukkig, nu ben ik weer een tevreden mens, ik ben namelijk tegen waterverspilling.
Dat is er vroeger met de paplepel ingegoten, ‘water is een kostbaar iets’ was het moto van mijn ouders.
En daar hadden ze gelijk in, vooral tegenwoordig door het veranderende klimaat en de
verdroging van ons land spelen een belangrijke rol in de voorziening van ons drinkwater.
Dus net als altijd “wees wijs met water”.
Als ik in mijn papieren agenda kijk, mag het wel duidelijk zijn.
Het is januari 2023 en het jaar begint bijna als of het voorjaar is.
De agenda is weer dik en mollig, ruimte genoeg om de planning te noteren.
In vergelijking met het eind van het jaar, toen de agenda op zijn laatste blaadjes liep en flink was afgeslankt.
Er staan straks weer afspraken op de nieuwe bladen en de elektronische agenda wordt ook weer ingevuld.
Alle zaken worden weer geplant en hoop dat ze door kunnen gaan.
Voorlopig even geen feestdagen meer.
Zodat we het jaar 2023 rustig aan kunnen beginnen.
Mijn goede voornemen is “take it easy”.
31 december de laatste dag en de laatste maand van het jaar.
Precies om twaalf uur ’s nachts begint er het nieuwe jaar.
De kalender heeft nog een paar dagen open staan en deze gaan we zo goed mogelijk invullen.
Maar eerst moeten er de dagen voor en op oudejaarsdag zelf nog veel gebeuren.
Oma besteld de laatste boodschappen: appels om appelflappen van te maken, olie om
oliebollen in te bakken, flessen knalchampagne en meer van dit spul.
Oma en Flip durven niet meer naar de winkel, na het avontuur met het vuurwerk.
Gelukkig mag het vuurwerk niet worden afgestoken bij het zendschip,
Linda, Flip en Kleine Jaxon bibberen al bij de gedachte.
Maar wie steekt er dan vandaag wel vuurwerk op het dek af?
In de Girls Room hangen de kerst en nieuwjaarskaarten aan een plakbandje.
Oudejaarsavond is een avond van terug kijken met een lach en een traan,
wat is er dit jaar allemaal gebeurd!
Je vraagt het je af maar blijkbaar zijn er ook wel dingen vergeten en dat is wel fijn, je hoeft ook niet alles te herinneren.
Het was een jaar met vallen en opstaan, ziek worden en weer genezen.
Maar voordat we rustig afscheid gaan nemen van het oudejaar gaan we de laatste dagen gebruiken om dingen af te ronden, morgen nog een “the great granny onions show”
met “muziek right under your nose” voor dit jaar.
Ach, we gaan straks gewoon door met waar we gestopt zijn.
Kan ook nog even aftellen op het ‘Lieve Vrouwekerkhof’ in de binnenstad van Amersfoort
(bij de Onze Lieve Vrouwetoren).
