Categoriearchief: LOL

Herfst binnen?

13 reacties

Hallo oma, zegt Linda,
Oma heeft haar handen vol met spulletjes uit het tuincentrum, waar ze met Flip is geweest.
Kijk eens wat je allemaal kunt kopen in het tuincentrum, je wilt het niet weten.
Kijk, kletst Oma door, mijn tuintje is straks winter klaar en dan kom je ook niet zoveel meer
buiten vanwege de kou.
En oma is wel een tuin mens, dus dacht Flip, oma krijgt de herfst binnen geserveerd.
Hij noem het de “out door, in door herfst”.
Oma kan het allemaal niet zo snel volgen, maar Linda, zegt, oma straks is alles duidelijk.
Ze verdwijnt in het vooronder van het zendschip en oma hoort allerlei geluiden van potjes,
pannen en bakjes.
Daar komt Linda weer aan lopen, met haar handen vol spulletjes,
Oma gaat u maar koffie drinken, als ik klaar ben, mag u komen kijken.
Oma gaat rustig koffie zetten en geeft Linda ook maar een kopje.
Oma zit nog rustig te genieten van de koffie, als Linda haar eerste creatie showt.
Kijk eens Oma, wat vind je ervan?
Geweldig meid, geeft de messroom en heel mooie sfeer.
Linda zet het herfststukje neer en zegt zacht, geniet er maar van, ik ga nog even verder.
Oma zakt een beetje onderuit in de bank en bekijkt het herfststukje aandachtig en denkt ziet er best leuk en fris uit.
Na nog een uurtje noeste arbeid is Linda klaar met haar bakjes en ze is tevreden.
In de loop van de uurtjes wordt ze overspoeld met complimentjes, ze glundert er van.
Buiten is Oma haar tuintje helemaal in de herfstsfeer.

Buurt nieuws.

20 reacties

Vandaag een overzicht van dingen uit mijn dagelijkse leven en die ik wel met je wil delen.
Je komt soms de gekste dingen tegen.
Zo zwemt er een eenhoorn in de sloot en deze is een mythisch dier dat sinds de Oudheid wordt beschreven als een beest met een lange, puntige hoorn midden op zijn voorhoofd.
Over dieren gesproken, de kraai weet precies wanneer er wat valt te eten, bij de ondergrondse container.
Er er is ook een soort kraaien, die een kluis in de zwerfvuil opvangkorf deponeren.
Daar zet je toch je vraagtekens bij.
Opweg naar de tandarts zijn de fonteinen in de wijk wel gezellig en rust gevend.
Net als de aangelegde plantsoentjes in de wijk, een fleurig geheel.
Net als het kraampje waar je pompoenen kunt kopen en geld in het bakje doet.
En dat zomaar in de wijk, toch wel mooi.
Nog even schoon en fris, voordat het winter is.
Een huurscooter en dan blijkt de helm in het water te zijn beland, vreemd toch.
Daar heb je met je gepimpte rollator geen last van.
De scooter is gevonden, niemand heeft last van zijn parkeer gedrag.
Of zou men daarom de helm in het water hebben gegooid?


Een eenhoorn.


De kraai heeft wel trek.


kluis in de zwerfvuil opvangkorf.


Gezellig en rust gevend.


Een fleurig geheel.


Het kraampje waar je pompoenen.


Nog even schoon en fris.


Dan blijkt de helm in het water te zijn gekomen.


Gepimpte rollator.


De scooter is gevonden.

De Groote Slok.

15 reacties

Het was weer gezellig, zegt Oldman.
Flip zegt en het is weer erg laat geworden.
Nou, dat moet kunnen, zegt Oldman, Nonkel Juul komt niet elke dag op bezoek.
Nonkel Juul heeft wel schik in het bezoek aan het Café De Groote Slok.
Niet de controle van zijn omgeving.
Een waardevolle afwisseling om eens ergens anders te zijn dan in het café Vlaanderen waar Sherley de waardin altijd wel druk bezig om een luisterend oor te zijn voor haar klanten.
Bieke is ook meegekomen, wie weet heeft Nonkel Juul straks een armpje nodig, net al Oldman die door Flip naar het zendschip moet worden gebracht.
Nee, café De Groote Slok, daar ben je welkom voor de grote dorst.
En met de grote dorst weten Nonkel Juul en Oldman wel raad mee, niks nippen aan een pintje.
Gewoon volle teugen naar binnen hijsen, dat geeft toch en ruim denkend gevoel.
In het verleden is het wel eens fout gegaan bij Café De Groote Slok, dat was in de eerste wereld oorlog.
Toen kwam Nonkel Juul met zijn tweeloop het café binnen lopen en daar was men niet blij mee.
Zo gebeurde er nog eens wat in de stad, achteraf kunnen Nonkel Juul en Oldman er wel om lachen, na een paar pintjes natuurlijk.


Café De Groote Slok aan de Langestraat, hoek Zevenhuizen In Amersfoort.
Het café is gesloten, voor de deur heeft een soldaat postgevat.
Rechts de winkel van de Gebr. Kroes.
Achterop de kaart is met de hand geschreven: “1914 – 1918” en “Wegens overtreding gesloten.
Uit het bovenraam Leen Welling, die was huurder van ’t perceel en voor de deur mevr. Welling met 3 kinderen.
Deze foto is door Jac. Kroes geschonken aan den verzamelaar van oudheidkundige platen,
de heer Veenendaal.”

Energielabel.

16 reacties

Ik kreeg een brief over een afspraak maken voor een opname van een energielabel.
Dus ik maakte een afspraak met het bedrijf wat de opname zou gaan doen.
De energielabel-adviseur zou op een dag komen als hij in het senioren complex aanwezig is.
De bedoeling was dat er werd gecontroleerd op ramen, installaties, isolatie enz.
Het bezoek zal ongeveer drie kwartier duren, daar was ik niet blij mee.
Drie kwartier is wel erg lang, zeker voor een woning die ongeveer honderd keer in het complex voorkomt.
Maar goed, ik wist dat de dubbelglas in een venster erg oud was, op een of andere manier niet goed gegaan bij het plaatsen van de nieuwe kozijnen ruim tien jaar terug.
Dus alles zoveel mogelijk vrijgemaakt om de energielabel-adviseur de ruimte te geven.
De energielabel-adviseur was op de afgesproken tijd aanwezig, gaf een korte uitleg na aanleiding van de brief en zijn werkzaamheden.
De foto’s werden snel gemaakt, net als de inspectie en in een kwartier tijd was de energielabel-adviseur al weer vertrokken.
Ik had meer werk aan het maken van ruimte en deze weer terug te zetten.
Hij vertelde dat de tijd een standaard tijd was, gebaseerd op een eengezinswoning.


Maarten legt uit | Wat doet een energielabel-adviseur.

Mijn Indische buurvrouw.

16 reacties

Ik zat thuis te zitten en dacht ik ga lekker naar buiten om te genieten van deze mooie dag.
Kom ik buiten roept mijn Indische buurvrouw me.
Ze zegt ik zet even mijn fiets hier neer, want ik ga zo weer weg naar mijn kleinkind en ik heb geen zin om de fiets helemaal in de stalling te zetten.
Maakt u geen zorgen buurvrouw overdag is het wel veilig, er lopen zoveel mensen langs.
Ja, zegt ze wij kennen elkaar wel, we hebben wel vaker een praatje.
Nou dat klopt en ze verteld met veel blijheid over haar kleinkinderen, ja zegt ze het zijn er vijf.
De jongste is helemaal een lieverd, een baby van twee maanden.
Nou en ik help mijn kinderen met het oppassen als het nodig is.
Dat geef ik ze liefde en eten, maar wat is alles voor de baby’s duur geworden.
Vooral luiers zegt ze, maar als een baby of kind poept moet je ze toch verschonen.
Heb jij al kleinkinderen? vraagt ze.
Nee helaas zeg ik, maar ik vind het best een gemis.
Nou zegt ze, dat begrijp ik, maar het is ook geen makkelijke tijd hoor.
Zoveel mensen krijgen voorrang met woningen en zo, nou dat heb ik en mijn man nooit gehad.
Begrijp best dat veel jongeren het heel moeilijk hebben.
Ik bid altijd voor mijn kinderen en hun gezinnen, naast oppassen kan ik niet veel anders meer doen.
Nou het is niet onbelangrijk zeg ik tegen haar.
En zo kwekken we gezellig door en na dat ik over mijn contacten met Indische mensen heb
gesproken, zegt ze spontaan, maar dan ken jij ook wel Malaise zinnen.
Dat klop en ik doe mijn best om ze te reproduceren.
Nou daar maak ik haar wel blij mee, ze schatert van het lachen en zegt adoea, je kent ze nog.
Ondertussen lopen er veel mensen langs en ze begroet ze allemaal, want ze maakt niet alleen een praatje met mij.
Wel verdrietig dat mijn Indische buurvrouw soms nog steeds voor pinda wordt uitgemaakt.
Vreemd hé zegt ze, ik ben in Groningen geboren.
Maar zegt ze ik ben sterk en sta recht op, ik laat me niet klein krijgen.
Nou dat zal zeker niet lukken, want vele koesteren haar, als hun lieve Indische buurvrouw.


Boudewijn de Groot – Moeder, introductie van Wieteke van Dort.