Deze zondag een uitvinding om gezond te blijven sporten.
Deze uitvinding staat op een postzegel, die op een postzegelvel van PostNL die samen met de TU Delft is ontwikkeld en waar alle aandacht uit gaat naar het innovatieve vermogen van ons land.
De illustraties op de postzegels verwijzen naar uiteenlopende innovaties, ontwikkeld door
wetenschappers van de universiteit in samenwerking met de overheid en het bedrijfsleven.
Zo ook de postzegel met de exo-l, daar is te lezen hoe idee ontstond voor exo-l.
Citaat:
De meeste mensen zullen de pijn die bij het verzwikken van een enkel hoort wel kennen.
Dit is wat Exo-L betreft verleden tijd, zij bieden namelijk een op maat gemaakte enkelbrace aan die optimaal beschermt tegen het verzwikken van de enkel.
Zo ben je tijdens werk, sport of in het dagelijks leven optimaal beschermd en je kan comfortabel blijven bewegen.
Op de Olympische Spelen in Tokyo gebruikten 27 hockey(st)ers de EXO-L enkelbrace.
Einde citaat:
exo-l postzegel.
Een uitvinding van Marcel Johan Dalitso Fleuren, Delft, Nederland.
Onder US – Octrooi 20.140.223.775.
De uitvinding werd gepatenteerd op 14 augustus 2014.
Wil je meer over de uitvinding lezen?
Bezoek dan de volgende website: freepatentsonline.com.
Botch-a-me.
Ik-botcha je en alles wordt gek.
Bah-bah, botch-a-me, bambino.
Bah-bah-bo, bo, boca piccolino.
Als je me kust en ik je kus.
Tra-la-la-la-la-la-la-la-la-loo.
Ook nu weer een afwisselende aflevering met veel muziek.
Muziek om op de bank bij weg te dromen. Het wachtwoord kun je krijgen door een persoonlijk bericht,
of via het reactie formulier op de weblog.
Je bent weer welkom bij de nieuwe aflevering van de “Bankshow”,
Ik wens je veel luisterplezier.
Op de pagina Bankradio staat een overzicht en de player met alle “Bank’s Shows”
en de “GGOS Shows”.
In het eerste uur:
Voor de volgende luisteraar heeft Hans Bank een song gespeeld van zijn cd’s. Peter.
De volgende luisteraars hebben een verzoekje aangevraagd. Lutgarde. Sjoerd. John. Francky. Peter. MizzD. Nellie. Lies.
Voor de volgende luisteraar heeft Hans Bank een plaatje gedraaid. Riet.
In het tweede uur:
Natuurlijk de brief van…… Yaron.
Voor de luisteraars heeft Hans een verhaaltje voorgedragen.
Dit weekend is de Gouden terugblik in de BankShow Hermannus Jantinus van Veen,
geboren in Utrecht op 14 maart 1945 en is een Nederlandse podiumkunstenaar, schrijver,
componist, regisseur, muzikant, acteur en presentator en is bekend geworden onder zijn
artiestennaam Herman van Veen.
Vandaag zijn viert hij zijn tachtigste verjaardag.
Herman groeit samen met zijn twee zusjes Hanneke en Mary op in een socialistisch
arbeidersgezin, waarvan vader Van Veen als typograaf bij de krant werkt en moeder thuis het huishouden bestiert.
Een voorstelling van het Scapinoballet maakt grote indruk op de dan zesjarige Herman.
“Vanaf dat moment wilde ik niet langer voetballer bij DOS worden, niet langer Erik de Noorman, Ivanhoe of niet langer piloot of kapitein, maar wilde ik zo’n danser worden en harlekijn,”
aldus hem zelf.
Hij studeerde viool, zang en muziekpedagogie aan het Utrechts Conservatorium en tijdens zijn studie speelde hij viool in het Utrechts Studenten Koor en Orkest.
De loopbaan van hem als zanger, theatermaker en clown is een pad met vele zijsporen.
Zijn carrière verloopt hink stap sprongsgewijs, want naast ruim zesduizend theateroptreden in Nederland, Duitsland, Frankrijk, Zuid-Afrika en de Verenigde Staten heeft Herman van Veen in de afgelopen vijfenzestig jaar toneel en muziektheater geschreven, films geregisseerd en de eend Alfred J. Kwak in een televisieserie onsterfelijk gemaakt.
In 1965 maakte hij zijn theaterdebuut met het muzikaal clowneske soloprogramma Harlekijn.
Vanaf die voorstelling reist hij de wereld rond en speelt hij zijn voorstellingen in vijf talen.
In 1976 schreef hij op verzoek van UNICEF en het Haagse Residentie Orkest een
theatervoorstelling over de eend Alfred J. Kwak.
Drie jaar later werd hiervan een prentenboek uitgebracht en in 1987 werd Alfred J. Kwak een stripfiguur.
In Japan werd er in 1989 een animatieserie over de eend gemaakt die wereldwijd te zien was.
Op televisie was hij als presentator betrokken bij onder meer de programma’s Herman van Veen vraagt uw aandacht en Kinderen voor Kinderen.
Inmiddels heeft hij een groot aantal cd’s, dvd’s, boeken en meerdere scenario’s voor door hem zelf geregisseerde speelfilms op zijn naam staan.
Hij was lang vrijwilliger, bestuurslid en welwillendheidsambassadeur voor UNICEF Nederland.
Zo stichtte hij verschillende organisaties, waaronder de Stichting Colombine, de Stichting Alfred Jodocus Kwak, de Stichting Roos, de Herman van Veen Foundation en Lot’s Foundation.
Al deze organisaties zetten zich in en vragen aandacht voor de rechten van het kind door
middel van kennisoverdracht en bescheiden projecten in ontwikkelingslanden en Europa.
Na de dood van zijn ouders is hij gaan schilderen en maakte voornamelijk abstract werk dat
inmiddels in een aantal Europese galeries en musea te zien is en in februari 2008 werd er een Nederlandse postzegel van hem uitgebracht.
Maar vandaag is de Gouden terugblik “Suzanne”.
Het nummer kwam op 26 april 1969 binnen in de Nederlandse top 40 en bleef daar 15 weken in staan, de hoogste positie was de 4de plaats.
Vandaag in de GGOS van GGOS. 2025-03-14.
Een overzicht van de GGOS van vandaag, het is aflevering 1081.
Heerlijk weekend, zegt Oma.
Ja, dat klopt, antwoord Flip.
Een zonnige weekend, zegt Oldman.
Houden we vandaag ook weer een social gathering? Vraagt Flip.
Dat is wel de bedoeling, antwoord Oma.
Laat je verder maar verrassen in de GGOS, te vinden op de pagina van Bankradio.
Het chalet aan de Gasthuislaan een bijzondere woning met een geschiedenis.
In het buitengebied van Amersfoort, waar negentig jaar geleden aan de Gasthuislaan 175 een chalet stond die vergelijkbaar was met een ui t Zwitserland.
De chalet werd in 1935 gebouwd door de Amersfoortse aannemer Jan Boshuizen en die ging er zelf in wonen met zijn gezin.
Voor het ontwerp schakelde hij de destijds gerenommeerde architect Joop Blom in, die in
hetzelfde jaar ook het Grand Theatre aan de Snouckaertlaan in Amersfoort ontwierp.
Vanuit de erker aan de voorzijde van het chalet kon men genieten van een prachtig uitzicht over de vijver en landerijen en in de zomer werden vast de openslaande deuren geopend die
toegang gaven naar het zonnige terras.
Onder dit terras was een kelder met boog gemetseld voor ruimte van een kleine boot waarmee de Lunterse Beek, later de Heiligenbergerbeek, opgevaren kon worden.
Nog een aantal mooie winter foto’s uit 1939 op de website van utrechtaltijd.nl.
Maar de geschiedenis nam een nare wending, in de tweede wereld oorlog werd het huis door de Duitsers gevorderd, die er hun Duitse officieren onderbrachten.
Doordat de keuken te klein was voor het aantal verblijvende Duitse officieren werd de keuken uitgebreid met een extra fornuis.
Dit fornuis werd in beslag genomen van de familie Jacquet die aan de overzijde van de beek woonde.
De twee fornuizen zorgden in 1944 voor oververhitting en er brak brand uit en het chalet.
De houten opbouw en de rieten kap brandde in korte tijd af.
Slechts de stenen onderbouw bleef gespaard.
Op de foto van de ruïne is nog een deel herkenbaar.
Een aanvraag voor herbouw bij de gemeente van het zomerhuisje in 1945 werd geweigerd,
dat was vermoedelijk omdat men hier een plantsoen langs de beek wilde aanleggen.
Men vermoed dat er mogelijk nog restanten van het chalet in de grond zitten.
Dat zal nu onder de parkeerplaats langs de beek aan de zuidzijde van de Gasthuislaan moeten zijn, die later door de gemeente is aangelegd.
Foto werd genomen op Hemelvaartsdag 1936.
Op deze foto van de ruïne is nog herkenbaar,
de ingang van het op kelderniveau gelegen inpandige boothuis en aan de rechterzijde van de ruïne het hekwerk naar het boven het boothuis gelegen bordes.
Parkeerplaats langs de beek aan de zuidzijde van de Gasthuislaan.
