Paleis Soestdijk wie kent het niet, gebouwd aan de Amsterdamsestraatweg 1 in Baarn.
Het oorspronkelijk 17e-eeuwse gebouw is genoemd naar de Soestdijk waar ook het buurtschap Soestdijk is ontstaan.
Er werden defilés gehouden voor koningin Juliana als ze jarig was, die live op de tv kwamen.
Vanaf eind 1970 tot 2017 was het eigendom van de Nederlandse Staat en daarna begon het touwtrekken om een nieuwe bestemming te geven aan het paleis.
Ben er nog op bezoek geweest tijdens een rondleiding, maar mocht er binnen geen foto’s maken.
Zo was er recentelijk bij rtvu.nl het volgende te lezen
“De nieuwe eigenaar van Paleis Soestdijk kreeg vandaag complimenten en zelfs applaus, tijdens een informatiebijeenkomst voor omwonenden.
Een leuke verrassing, want er was tot nu toe ook veel kritiek. “Heel leuk om te horen”, reageerde eigenaresse Maya Meijer – Bergmans. “Ik zag best een beetje op tegen vanmorgen.”
Deze maand buigt de gemeenteraad van Baarn zich over de plannen voor het paleis en het landgoed.
De MeyerBergman Erfgoed Groep wil het paleis restaureren en er een plek creëren voor ondernemend en innovatief Nederland.
Daarnaast is er in de plannen ruimte voor onder andere woningbouw,
een hotel en evenementen.” Lees verder op de website.
Maar toen kregen de prinsessen Irene en Margriet lucht van de plannen en waren geschokt door de woningbouw in het bos naast paleis Soestdijk, te lezen bij het noordhollandsdagblad.nl
Nu ik krijg sterk de indruk dat de plannen wel eens vertraging gaan oplopen.
Gelukkig hebben we de foto’s nog.

>

Het is wel wennen om in de ‘spits’ weer veel meer verkeer langs te horen komen.
Dat het gras wordt gemaaid in de vroege uren en dat het veegwagentje voorbij komt.
Dat je kinderen ziet, die naar school worden gebracht, of zelfstandig gaan.
Dat ik regelmatig een vliegtuig zie overvliegen.
Dat men weer naar de kapper en andere contactberoepen kan bezoeken.
Dat het briefje ‘start rij’ nog wel even zou blijven hangen, net als de 1,5 meter afspraak.
Maar goed we zijn weer op de goede weg, mits we verstandig blijven anders zitten we zo weer met een lock down.

Ik zie ze weer vliegen.

Gras weer gemaaid.

Zal nog wel even toepassing zijn.

Dan dit nog niet doen.

De 4 mei herdenking is gisteren heel anders verlopen dan we gewent zijn.
Dit was de meest verdrietige dodenherdenking die ik heb meegemaakt.
Een lege Dam, alleen de duiven waren te horen.
Maar we hebben gelukkig wel kunnen herdenken.
Om maar nooit te vergeten.
Mijn ouders hebben de oorlog bewust mee gemaakt
en ik ken hun verhalen over hun oorlog nog goed.
Het was een barre tijd voor ze, mijn vader heeft menigmaal moeten onderduiken.
Daar komt morgen een logje over.
Zijn oudste broer heeft de oorlog niet overleeft.
In 2010 zijn we meer te weten gekomen over onze oom Adriaan die in Buchenwald
is omgekomen op 24 jarige leeftijd.
Sinds 9 april 2010 zijn er op de site van historiek.net de namen te vinden van ruim 38.000
mensen die tijdens de Tweede Wereldoorlog omkwamen in concentratiekamp Buchenwald.
Buchenwald werd in 1937 door de Duitse nationaalsocialistische regering gesticht.
Na de Kristalnacht van november 1938 werden ongeveer tienduizend Duitse Joden naar het kamp gebracht.
Later ook uit andere landen, waaronder Nederland, naar schatting ruim drieduizend, werden naar Buchenwald getransporteerd.
De namen zijn HIER te vinden. (Totenbücher)
Het is wel een schok om de naam van je oom terug te vinden in de lijst van het Concentratiekamp.
Hoe belangrijk is het om in vrede verder te leven.
Op 5 mei 1945 kwam er in Nederland een eind aan de Tweede Wereldoorlog.
Hier vind je wat links naar sites over 4 en 5 mei, de dodenherdenking, Bevrijdingsdag en over de Tweede Wereldoorlog.