Vandaag een overzicht van dingen uit mijn omgeving en die ik wel met je wil delen.
Het zijn indrukken van mezelf.
Er is niets vervelender dan uren in de wacht zitten als je iemand telefonisch wil bereiken.
Het is door de vakantie een stuk drukker in de lucht.
De natuur gaat gewoon door in groei en bloei, als er maar water is.
Het laatste vrije kavel wordt nu ook bebouwd.
En een Harley Davidson staat al een tijdje weg te roesten.
En als iets gratis krijgt gooi je de verpakking maar gewoon weg.
Zo kwam ik de mol ook nog tegen, hij rijdt in een busje.

verdeelkast telefonie, als het lang duurt kun je gaan zitten.

Vakantie vliegverkeer.

Gelukkig nog groen.

Als er maar water is.

Laatste kavel wordt bebouwd.

Rust roest.

Eendje doet het niet meer.

Dank u voor de gratis mandarijn.

De mol is opbezoek.

Had ik het gisteren over De Wisselwachter, en dan lees ik op de website van Emile van der Kruk dat hij ook nog een opdracht heeft gehad in Amersfoort, dat was in 2002 aan de Rossinistraat .
Het is een Vis in Boom geworden en is een sprekende metafoor voor de situatie waarin mensen zich bevinden die hun natuurlijke, vertrouwde leefmilieu hebben verlaten.
Iedereen is natuurlijk veel liever een vis in het water.
Met Vis in Boom wordt er ingespeeld op de sociale context van de wijk, de samenstelling van de bevolking en de grote culturele diversiteit.
Dit is het thema waar hij dit werk aan ophangt: ‘vanuit je natuurlijk milieu in een vreemd milieu geplaatst worden’.
Het kunstwerk Vis in Boom werd in 2017 uit de boom verwijderd omdat de boom dood ging.
Er was een kerstboom in de boom gedaan en in de brand gestoken.
Boom en Vis zijn hierdoor zwaar beschadigd en uiteindelijk is de boom hieraan dood gegaan.
Het kunstwerk was erg geliefd in de wijk en samen met de kunstenaar is men op zoek gegaan naar een nieuwe boom in de buurt.
Deze hebben ze gevonden en de kunstenaar heeft de Vis opgeknapt en in 2018 is hij in de boom geplaatst.

Zo fietste ik over het Piet Mondriaanplein in het Soesterkwartier in Amersfoort en zag een beeld staan voor het NS Simulatorcentrum .
Ik vond het een vreemd beeld, dacht eerst dat het een hond was die zijn behoefte aan het doen was.
Toen ik omkeek zag het beeld er heel anders uit, maar zag geen informatie bordje.
Thuis maar eens opgezocht en het moet een “Wisselwachter” voorstellen.
Het is gemaakt door de kunstenaar Emile van der Kruk, die in 2009 de opdracht kreeg.
Hij heeft zich laten inspireren door het handmatig omzetten van de treinwissels zoals dat
vroeger werd gedaan.
Toen werd dat vaak gedaan door vrouwen die tussen het huishouden door de
wissels bedienden.
Zij woonden in de kleine wisselwachtershuisjes die je nu ook nog wel langs het spoor ziet staan.
De hondenkop van het beeld ontstond tijdens het beeldhouwen en van der Kruk besloot het zo te laten, als verwijzing naar de vroegere ‘hondenkoptreinen.
Dus toch een beetje hond, maar dan niet wat ik er eerst inzag.

Zeg nou zelf.

Nu is het duidelijker De Wisselwachter.

De Koppelpoort is een stadspoort in Amersfoort.
Het is een combinatie van een land- en waterpoort.
Het is een van de bekendste stadspoorten in Amersfoort, zal wel komen dat men deze vanuit de trein kan zien als men er over het spoor voorbij rijdt.
De poort werd tussen 1380 en 1425 gebouwd als onderdeel van de tweede stadsmuur.
De Muurhuizen staan op de eerste stadsmuur, waar ik regelmatig over heb geschreven.
De gehele muur was rond 1450 voltooid.
Maar je hoeft niet zo ver terug te gaan in de tijd om de historie te herkennen, want die is overal.
Zo kocht ik laatst een aantal ansichtkaarten over Amersfoort.
Deze zijn verstuurd naar familie, vrienden of noem maar op.
Het leuke van de ansichtkaarten is dat de geadresseerde is vermeld met adres.
Als je dan via Google.com/maps gaat kijken, staan de woningen uit die tijd er soms nog, maar er is ook veel verdwenen.
Maar de koppelpoort is sinds de bouw niet veranderd, wel het straatbeeld.

1923

193?

Heden, met het wapen van de stad boven de poort.