Even terug naar de weblog van gisteren 3 augustus de ‘Westbuitensingel’.
Daar ging de geschiedenis over het dempen van de Westbuitensingel in Amersfoort.
Tot de aanleg van de Stadsring zag de omgeving er heel anders uit,
meer zoals men het tegenwoordig ook weer wil hebben.
Een autoluwe binnenstad en de Stadsring het liefste terug brengen in de oude situatie,
waar niet meer dagelijks honderden auto’s voorbij scheuren.
Het terug brengen van het water en groen in de stad, zoals in de jaren veertig van de vorige eeuw, toen stroomde er een gracht op de plek die wij nu kennen als de Stadsring.
De grachten droegen de naam Westbuitensingel en Oostbuitensingel (later ‘Beek’), langs Plantsoen-West en -Zuid lag de Westbuitensingel, langs Plantsoen-Oost en -Noord de Oostbuitensingel, met de Monnikendam als scheidingspunt.
De aanleg van de Stadsring wordt tegenwoordig als een historische fout gezien.
De ontwikkeling in die periode van Amersfoort en het toenemende verkeer zorgden ervoor dat de gemeente genoodzaakt was tot het dempen van de Westbuitensingel in 1959, toen werd de auto een belangrijk vervoersmiddel door de stijgende welvaart van na de oorlog.
Maar de oude steden zijn daar helemaal niet voor autoverkeer ingericht,
zoals de nieuwbouwwijken in die tijd wel auto vriendelijk werden gebouwd.
Het denken van de mens is in de leefomgeving veranderd en men wil minder auto’s in de stad, meer groen en water met recreatie mogelijkheden, zoals het voorheen was.
De toekomst zal het leren of het ooit zover gaat komen.

Zo zag de Westbuitensingel tussen de Kleine Haag en de Monnikendam (links boven) eruit.
De foto is van kort voor demping vanwege de Rondweg gemaakt.

Nieuwe impressie van de Westbuitensingel.

Krijgt Amersfoort de groene singel terug?

Even terug naar de weblog van afgelopen 27 juli de ‘Utrechtsebrug’.
Van het een komt het ander, eerst het SNS kantoor, daarna de ‘Utrechtsebrug’ en vandaag over het dempen van de Westbuitensingel.
Voor een overzicht: zie kaart .
Het was zo, voor de aanleg van de Rondweg was de officiële benaming van de singel rondom de binnenstad “de Westbuitensingel en Oostbuitensingel”.
Langs Plantsoen-West en -Zuid lag de Westbuitensingel, langs Plantsoen-Oost en -Noord de Oostbuitensingel, met de Monnikendam als scheidingspunt.
In 1959 de Westbuitensingel werd gedempt, kreeg de Oostbuitensingel de nieuwe naam “Beek”.
De vraag die in mij opkwam, vanaf welk punt is de Westbuitensingel gedempt en tot hoever.
Op de kaart is al snel gevonden vanaf welk punt de Westbuitensingel is gedempt.
Dat is vanaf vier knooppunten van waterwegen die samen komen,
na het dempen waren het er nog drie.
Deze kun je op het kaartje hier onder zien en is bij de Waterpoort De Monnikendam
Waar de Kortegracht onderdoor stroomt.
De Westbuitensingel is gedempt vanaf de Waterpoort De Monnikendam tot en met de Koppelpoort, bijna de helft van de gracht die om de stad liep.
Als ik bij de Koppelpoort ga kijken, tref ik inderdaad de oude Westbuitensingel terug,
maar wel dicht gemetseld.
Maar aan de kant van de Waterpoort is de gedempte Westbuitensingel open er stroomt water.
De grote vraag is nu: waar stroomt dat water heen?
Dat betekend nog wat puzzelwerk om daar achter te komen.

Kaart Amersfoort centrum, situatie 1948.
Hier staan de waterwegen op aangegeven.
A. = Eem
B. = Heiligenbergerbeek
C. = Westbuitensingel (gedempt, De gele stippellijn)
D. = Kortegracht.


De waterwegen.

Waterpoort De Monnikendam.

Oost toren Waterpoort De Monnikendam.

West toren Waterpoort De Monnikendam.

De koppelpoort links, rechts rode pijl, dicht gemetselde muur.
De plek waar ooit de Westbuitensingel uit kwam.

Vandaag ga ik de stad in om een stukje verandering in de stad te laten zien.
Nu rijdt men over de Ring, waar eens water en groen was is nu de asfalt rondweg.
Neem nu het kruispunt Ring, Utrechtseweg en Utrechtsestraat.
In de jaren 20 van de vorige eeuw, nu zo’n 100 jaar terug zag de kruising er heel anders uit.
Vanaf de Utrechtseweg ging je de binnenstad in, Je ging dan via de Utrechtsebrug die over de singel liep de Utrechtsestraat in.
De Utrechtsebrug was tot begin jaren 30 smal en bestraat met klinkers, zoals hier onder kunt zien op de foto.
In 1931 werd de brug vervangen door een bredere, geasfalteerde brug waar automobilisten en voetgangers meer ruimte hadden.
De singel en de nieuwe brug moesten in 1957 wijken voor de aanleg van de Stadsring, waarbij tevens het prachtige plantsoen verdween.
Het gebouw links met de achthoekige toren was het politiebureau van Amersfoort.
Het statige pand was in 1900 gebouwd en werd gesloopt in 1959.
De politie had het gebouw al in 1942 verlaten nadat een veel groter gebouw aan Plantsoen West/Torenstraat gereed was gekomen en op 18 augustus 1942 officieel in gebruik werd
genomen door Burgemeester Harloff.
Enkele jaren later kwam op deze plek Restaurant Kobus, dit gebouw staat er nog altijd maar is inmiddels oranje geverfd.
Maar men is nog niet klaar met ontwikkelen er zijn nieuwe plannen voor het gebied.
Het pleintje aan de Utrechtsestraat wil men ook aanpassen aan de huidige tijd.

Kaart Amersfoort centrum, met de oude situatie 1948.

Richting centrum, Utrechtsebrug en Utrechtsestraat.

Kleine Hansje bij het hek.

Links het politiebureau (Utrechtsestraat 53), rechts de voorgevel van Valkhoff’s Boekhandel (Utrechtsestraat 46) en op de achtergrond de Onze Lieve Vrouwtoren.

Restaurant Kobus, waar het politiebureau aan Plantsoen West/Torenstraat stond.

Het pand van Restaurant Kobus staat er nog steeds maar is inmiddels oranje geverfd.

Het pand, waar nu op de begaande grond winkels zitten.

Vandaag een rustig blogje, een rondleiding door Amersfoort.
In deze video een overzicht van wat er is te zien aan historie in de stad en die je ook op mijn
weblog tegen komt.
Het stadscentrum staat vol met historische gebouwen en straten, in en onder de video zijn de onderwerpen te lezen.
Een fijne rondwandeling door de stad Amersfoort.