Het chalet aan de Gasthuislaan een bijzondere woning met een geschiedenis.
In het buitengebied van Amersfoort, waar negentig jaar geleden aan de Gasthuislaan 175 een chalet stond die vergelijkbaar was met een ui t Zwitserland.
De chalet werd in 1935 gebouwd door de Amersfoortse aannemer Jan Boshuizen en die ging er zelf in wonen met zijn gezin.
Voor het ontwerp schakelde hij de destijds gerenommeerde architect Joop Blom in, die in
hetzelfde jaar ook het Grand Theatre aan de Snouckaertlaan in Amersfoort ontwierp.
Vanuit de erker aan de voorzijde van het chalet kon men genieten van een prachtig uitzicht over de vijver en landerijen en in de zomer werden vast de openslaande deuren geopend die
toegang gaven naar het zonnige terras.
Onder dit terras was een kelder met boog gemetseld voor ruimte van een kleine boot waarmee de Lunterse Beek, later de Heiligenbergerbeek, opgevaren kon worden.
Nog een aantal mooie winter foto’s uit 1939 op de website van utrechtaltijd.nl.
Maar de geschiedenis nam een nare wending, in de tweede wereld oorlog werd het huis door de Duitsers gevorderd, die er hun Duitse officieren onderbrachten.
Doordat de keuken te klein was voor het aantal verblijvende Duitse officieren werd de keuken uitgebreid met een extra fornuis.
Dit fornuis werd in beslag genomen van de familie Jacquet die aan de overzijde van de beek woonde.
De twee fornuizen zorgden in 1944 voor oververhitting en er brak brand uit en het chalet.
De houten opbouw en de rieten kap brandde in korte tijd af.
Slechts de stenen onderbouw bleef gespaard.
Op de foto van de ruïne is nog een deel herkenbaar.
Een aanvraag voor herbouw bij de gemeente van het zomerhuisje in 1945 werd geweigerd,
dat was vermoedelijk omdat men hier een plantsoen langs de beek wilde aanleggen.
Men vermoed dat er mogelijk nog restanten van het chalet in de grond zitten.
Dat zal nu onder de parkeerplaats langs de beek aan de zuidzijde van de Gasthuislaan moeten zijn, die later door de gemeente is aangelegd.

Foto werd genomen op Hemelvaartsdag 1936.

Op deze foto van de ruïne is nog herkenbaar,
de ingang van het op kelderniveau gelegen inpandige boothuis en aan de rechterzijde van de ruïne het hekwerk naar het boven het boothuis gelegen bordes.

Parkeerplaats langs de beek aan de zuidzijde van de Gasthuislaan.

Een paar weken geleden zijn de Indische neushoorns Tican en Tarun vanuit de Zoo Basel in Zwitserland gearriveerd in Dierenpark Amersfoort, ze zijn beide twee jaar oud.
Maanden geleden, omdat het een flinke onderneming is, zijn de voorbereidingen voor de
verhuizing al begonnen.
Om de neushoorns veilig over te brengen komt heel wat kijken, de dieren moeten met elkaar matchen en het plannen en het regelen van het transport, voorbereiden van de dieren en
inrichten van het verblijf.
Ruim driehonderd Europese dierenparken werken met elkaar samen en wisselen onderling
dieren en gegevens uit.
Dit doen deze parken om gezonde diergroepen te behouden, want op deze manier draagt
Dierenpark Amersfoort bij aan het soortbehoud programma’s van de Indische neushoorn.
De soortbehoud programma’s van EAZA noemt men ook wel EEP’s, oftewel
EAZA ex-situ programmes.
Het gaat dus om natuurbehoud buiten het natuurlijke leefgebied van het dier.
Natuurbehoudprojecten die in het oorspronkelijke leefgebied plaatsvinden,
noemt men in-situ programma’s.
De Indische neushoorn komt van oorsprong voor in gebieden van Nepal, India en Bhutan in Azië.
maar helaas wordt de neushoorn in de natuur bedreigd, door overstromingen,
oprukkende bebouwing en stroperij vormen een groot gevaar voor de soort.
Het Dierenpark Amersfoort Wildlife Fund steunt een project van de International Rhino
Foundation dat de neushoornpopulatie vergroot.
Deze organisatie verplaatst neushoorns naar nieuwe gebieden, waardoor zij dichter bij elkaar leven en er zo meer jongen kunnen worden geboren.
Ook wordt zijn leefgebied hersteld, waardoor de neushoorns meer voedsel kan vinden.
In Dierenpark Amersfoort kunnen de bezoekers de nieuwe neushoorns vanaf donderdag zes maart bewonderen.

Nieuwe neushoorns aangekomen, DierenPark Amersfoort

Aanstaande zaterdag 8 maart opent het museum dat gewijd is aan de geschiedenis van het
Sovjet Ereveld bij begraafplaats Rusthof officieel de deuren.
Het museum is ondergebracht in een voormalige Stalhouderij naast restaurant ‘Zuiver’ aan de Vlooswijkseweg in Leusden.
,,De datum is niet geheel toevallig gekozen’’, zegt directeur Remco Reiding van Stichting Sovjet Ereveld.
,,Onze inspanningen zijn er de afgelopen 26 jaar op gericht geweest om de anonieme doden die hier begraven lagen hun naam en identiteit terug te geven.
En ook om de familie te informeren over de laatste rustplaats van hun geliefden.
Daar hoorden ze vaak nooit meer wat van ze, nadat ze van huis vertrokken om in de periode 1941-1945 tegen de Duitsers te vechten.’’
De Sovjet Ereveld Experience is de naam van het museum dat in Leusden opent.
Bezoekers beleven in het museum straks de impact van oorlog op Sovjetsoldaten en hun
families door middel van virtual reality.
Reiding startte zijn klus als journalistiek project van de Amersfoortse Courant en dat groeide uit naar zijn levenswerk.
Inmiddels heeft hij maar liefst 227 slachtoffers geïdentificeerd en gekoppeld aan hun families.
Op het speciale Sovjet Ereveld naast Rusthof liggen 865 slachtoffers uit de voormalige
Sovjet-Unie, die voor het grootste deel op de Amersfoortse begraafplaats centraal werden
herbegraven, overgebracht van andere begraafplaatsen in ons land.
Zo werden er 691 stoffelijke resten van de Amerikaanse begraafplaats Margraten in
Zuid-Limburg overgebracht naar Leusden, omdat daar al Sovjets begraven lagen.
Die slachtoffers, 101 in getal, waren krijgsgevangenen die in het voormalige Kamp Amersfoort waren geïnterneerd en er door ontberingen of executies overleden.
Het museum is een aanvulling op het bestaande verhaal achter het Sovjet Ereveld dat nu niet goed gedijd.
Het is de bedoeling dat het een plek is waar het verhaal zo kunnen vertellen dat het blijvende indruk achter laat.

AmersfoortGezien.

Dat de “Kamp” een oude straat in Amersfoort is bewijzen de rijksmonumenten wel.
Dat was al te lezen in het vorige blog “deel IIII” van de serie over de Kamp.
Voor dat moois moet je wel regelmatig omhoogkijken om bijvoorbeeld een oude gevel te zien.
Kamp 66:

Het tweede pand aan de rechterkant is nummer 66 voor de verbouwing van 1933,
foto dateert van omstreek 1920.

Een pakhuis uit de achttiende eeuw en in de jaren vijftig van de vorige eeuw in bezit
van smederij/motorenhandel De Ridder, foto dateert uit 1976.
Dit pand is in de achttiende eeuw gebouwd als woonhuis, de dakkapel met de hijsbalk dateert uit 1933 toen het als pakhuis in gebruik werd genomen.
Over de gebruikers is niet veel bekend, maar in 1921 liet de Firma Meyer en Co in de tuin een golfplaten schuur plaatsen naar ontwerp van een zekere Van Ruitenbeek.
In 1933 maakte architect J. Schuitemaker uit Amersfoort een verbouwingsplan,
waarbij de begane grond zou worden verbouwd tot kantoor met magazijn en
de eerste verdieping tot woning.
In een tweetal gewijzigde plannen van Schuitemaker uit 1936 is de begane grond verbouwd tot wagenbergplaats, waarbij de oorspronkelijke raamindeling op de begane grond moest
plaatsmaken voor openslaande deuren.
Sinds circa 1950 is het in gebruik bij smederij annex motorenhandel De Ridder, waar je nog wel onderdelen kunt kopen van Matchless, een Brits historisch merk motorfietsen,
maar ook Nimbus, Harley en Norton.
Ik weet nog dat het pand er in 2010 verwaarloost bij begon te staan,
totdat er een paar jaar later de schilders bezig waren de gevel op te knappen.

Kamp 68, 70:

Het eerste pand links is nummer 68 en daarnaast nummer 70 foto is gemaakt ca. 1970.
De brommer is een Kreidler Florett K53/1 die in 1968 in productie ging,
de bestuurder lijkt iemand van de douane te zijn.

Een latere foto uit 1975.

Foto van nummer 70 vorig jaar 2024
Kamp 69:

Kamp 69 in 1965, waar De Vloerbedekking Specialist was gevestigd.

Foto uit 1977, de winkel van Woninginrichting van Wiefferen en nummer 71 wordt gerenoveerd.

Nummer 69 ziet er nu zo uit, geen idee wat de functie van het pand is.
Kamp 71:

Deze foto is de woning op Kamp 71 uit 1975, daarnaast is de gevel te zien van nummer 73,

Na de verbouwing van de gevel en dak.
Huis met halsgevel, met getoogde zandstenen afdekking.
Getoogde is een muuropening waarvan de bovenkant een gebogen vorm heeft,
waarbij die opening aan de zijkanten van de boog overgaat met een knik in het
verticale deel van de muuropening.

Het pand zoals het er heden uitziet, Bouwjaar: 18e eeuw 1700.
Het was weer leuk om verder op de Kamp te speuren,
volgende keer op 18 maart ga ik verder met speuren.


Kamp in de winter.