Vandaag een vervolg op eerder geplaatste logjes over de woningbouw in Amersfoort.
De stad Amersfoort is al jaren tot de meest gespannen woningmarktregio’s van Nederland.
Om de druk op de woningmarkt weg te nemen zijn meer woningen nodig, het streven is 1000 woningen per jaar.
Zo is het plan ontstaan om het gebied langs de Eem en het spoor te her ontwikkelen.
Zo wil Amersfoort de komende tien jaar een uniek gebied toevoegen, grenzend aan de binnenstad en het centraal station.
In ‘Langs de Eem en het Spoor’ worden 3.000 tot 4.000 nieuwe woningen gebouwd,
waarvan 35 % van de woningen in het sociaal segment valt en 20 % in het middensegment.
Hiermee is het plan in lijn met de ambitie om 50 % van de woningen te realiseren in het sociale en middensegment in de provincie Utrecht.
Langs ‘Eem en Spoor’ bestaat uit vijf gebiedsdelen: de Wagenwerkplaats, Trapezium, het Eemplein, de Nieuwe Stad en Kop van Isselt.
Provincie en gemeente hebben gedeelde ambities op het vlak van de woningbouwopgave, gezond stedelijk wonen, duurzaamheid en mobiliteit in dit gebied.
De gemeente wil meer variatie creëren rond de woningen, meer groen zodat een gezond klimaat ontstaat en meer mogelijkheden zijn voor wonen, werken, openbare ruimte en duurzaamheid.

Groeten uit Amersfoort, er zijn wat ansichtkaarten verstuurd uit de Keistad.
Zo ook deze ansichtkaart die een aardig tafereeltje van drie kinderen die in de “trein” opreis zijn toont.
De kei van Amersfoort staat centraal en ze zijn er maar druk mee.
Dit kaartje is verstuurd in 1941, midden in de oorlogsjaren.
De postzegel koste toen 1,5 cent (florijn) .
De kaart is geproduceerd door Luxe Papierwarenhandel v. h. Roukes & Erhart, Baarn.
Voor verzamelaars van ansichtkaarten een heel bekende naam.
Maar niet zo bekend dat er iets over de geschiedenis van het bedrijf is te vinden.
Maar, een ansichtkaart heeft twee kanten, de geadresseerde en een foto.
Deze ansichtkaart is geadresseerd aan: Willy van de Beugel Azaleastraat 37 2565 CC gelegen in de bloemenbuurt Den Haag.
Via Google maps kun je de omgeving bekijken.
De afzender is, moeder met hartelijke groet.
Het adres bestaat nog, het is een benedenwoning annex winkel en is gebouwd in 1922, nu is er het bedrijf Coskun Zorg & Advies gevestigd.

Groeten uit Amersfoort.

Achterkant van de ansichtkaart

Nummer 37.

De binnenstad van Amersfoort waar ik al meer over schreef, zoals de Muurhuizen, Stadsring.
De stad heeft een hele geschiedenis en die is niet ongemerkt voorbij gegaan.
Zo is de eerste stadsmuur afgebroken en daar zijn huizen van gebouwd en werd er een tweede stadsmuur geplaatst.
De stad breide uit, en zo werd er het monumentale pand aan de Zuidsingel 38 gebouwd en was aan het begin van de achttiende eeuw in bezit van de Amersfoortse burgemeester Temmink.
In 1780 werd het koopmanshuis gekocht van de weduwe Temmink door Benjamin Cohen (1725-1800), bankier, tabakshandelaar en bestuurder binnen de Joodse gemeenschap.
Het pand werd verbouwd en de prachtige interieurs hebben joodse elementen,
zoals het kokertje voor de mezoeza in de deurpost (gebedsrolletje dat men aanraakt voor het naar binnen gaan) .
De wand- en deurversieringen zijn geïnspireerd op zijn interesse in wiskunde en zijn tabaksteelt en de handel.
Het Huis met de Paarse Ruiten dankt zijn naam aan het mangaan in het glas,
dat paars verkleurt onder invloed van het licht.
Een foto van voor de verbouwing zijn er natuurlijk niet, maar wel een schilderij.
In 1770 maakte de Amsterdamse schilder Jan Ekels een schilderij van de Zuidsingel vanaf de brug over de Kortegracht ter hoogte van de Muurhuizen.
Dit schijnt het enige schilderij te zijn waar het pand aan de Zuidsingel 38 op staat voordat deze in 1780 door de bekende bankier en tabakshandelaar Benjamin Cohen uitvoerig werd
verbouwd naar zijn huidige stand.
Duidelijk is dat de vorm van het huis en de rechter zijgevel vrijwel ongewijzigd zijn gebleven, maar dat de gehele voorzijde van het huis een natuursteen bekleding heeft gekregen en alle
ramen werden vervangen.
Wat het schilderij nog specialer maakt, is dat deze pas in 2015 is ontdekt in Australië, in de National Gallery of Victoria in Melbourne waar het schilderij nog altijd te vinden is.

Schilderij Zuidsingel 38.

Foto vanaf de brug Kortegracht.

Foto vanaf Restaurant de Monnikendam.

Het einde van het jaar nadert, de dagen zijn korter en de zon laat zich ook minder zien.
De komende feestdag zijn niet voor iedereen een feest, door een gemis in hun leven.
De normaal verlichte Lange Jan is donker en er brandt ’s nachts slechts één lichtje.
Het licht komt uit de ‘lantaarn’ die zich op het bovenste deel van de toren bevind.
Omdat de ‘lantaarn’ open zijkanten heeft schijnt het licht als ware over de hele binnenstad.
Dat alleen de ‘lantaarn’ verlicht is heeft niet met energiebesparing te maken.
Op de website van De Herinneringslantaarn is te lezen; dat vanaf één uur ’s nachts het licht zal branden in de ‘lantaarn’ als de overige verlichting van de toren uitgeschakeld is.
Daarboven bevindt zich een helder baken waarmee de Herinneringslantaarn ook op grote
afstand te zien is.
Ook u kunt de herinnering aan een dierbare nabestaande eeuwigdurend levend houden door de naam van die persoon te verbinden aan dit licht.
De lantaarn van de Lange Jan houdt namelijk de herinneringen aan overleden personen vast.
Hans Kattemölle, voorzitter van het bestuur van de Stichting Herinneringslantaarn zegt:
“Het is een wereldprimeur, het idee om in de Lantaarn van de Onze Lieve Vrouwetoren ’s nachts licht te laten branden ter herinnering aan overledenen”.
De herinneringsbijeenkomst 2022 staat geplant op aanstaande 20 november, aanvang 20:00u, in de theaterzaal van Theater De Lieve Vrouw, aanmelden kan op de website van
De Herinneringslantaarn.