‘Angst is een slechte raadgever’ zegt het spreekwoord.
Maar er zijn momenten die best angstig kunnen zijn.
Zo hadden we dat moment tijdens een zomervakantie in 1990 in Duitsland.
De oudste was een jaar en zat in een soort van rugzitje toen we aan het wandelen waren, rechts van ons was een ravijn.
Er stond een bankje en daar gingen we zitten en genoten van het uitzicht.
De vogeltje vlogen en er was geen vuiltje aan de lucht.
We kregen echt een vakantie gevoel.
Totdat we werden overvallen door een heel angstig ogenblik en een ogenblik was het, maar we hebben uren daarna nog staan te trillen.
Want vanuit het dal kwam er opeens een straaljager omhoog, je hoorde hem niet aankomen en ik keek recht in het gezicht, nou hij had een helm op met donker venster van de piloot.
Maar aan deze situatie was weinig te veranderen, ik zag hem en hij zag mij maar het toestel gaat door.
Het was net een lelijke droom in slow motion kwam de straal jager omhoog en vloog nog geen 10 meter over ons heen, ik had het gevoel dat ik hem als ik mijn arm omhoog zou doen hem kon aanraken zo laag kwam hij over ons heen.
Later kwam ik er achter dat het een Eurofighter Typhoon is geweest.
Kun je het je voorstellen dat zo’n gevaarte over je heen schuift en je de hitte van de motoren voelt.
Moeders dook boven op onze oudste zoon en drukte zijn oren dicht, ze beschermde hem met haar lichaam.
Wat een verschrikkelijk angstig moment is het geweest, krijg er nog de bibbers van als ik er aan terug denk.
Deze gebeurtenis kwam weer boven toen we onder de straaljagers door liepen in het Nationaal Militair Museum, ik heb het verhaal toen verteld aan mijn zoon en we zijn toen voor het gevoel eens onder zo’n monster gaan staan en inderdaad ze zijn groot, zeker als ze laag over je heen vliegen.
Hier een indruk van de Eurofighter Typhoon.
Wat een nachtmerrie Hans.
Angst is een slechte raadgever, maar in dit geval een automatisme dat in gang schiet.
Geloof goed dat jullie nog uren trilden van het verschieten.
ik zou het niet graag meegemaakt hebben Hans
groeten
Oehhh…, ‘k wil ’t niet meemaken, Hans…
Lie(f)s.
Dat moet een heel angstig meemaaksel zijn geweest voor jullie. Zo onverwachts ineens dat gevaart.
.
Van vliegherrie weet ik wel iets. Vliegbasis Volkel ligt vlak bij ons, hemelsbreed misschien 5km. Ga bij de spotters zitten en het geluid trilt tot in je buik.
Hoi Hans,
nee… ik vind dat ze niet zo laag mogen vliegen.
Ik schrik al als ze 100 meter boven me vliegen…
Dus ik kan me voorstellen dat jullie je het leplazarus zijn geschrokken.
Mag niet meer gebeuren!!
groetjes van Marlou
.
Jeetje, gezien ik de Frysian flag week nu heb mee gemaakt, weet ik absoluut wat je mee hebt gemaakt, en dan zag ik het nog, en volgde het gewoon weg, maar als dat zomaar ineens voor je neus hangt, pffffffffff
X
Het lijkt wel iets uit een nare droom. Gelukkig zijn jullie er zonder kleerscheuren vanaf gekomen.
Je schrikt je de blaren als je dit onverwachts overkomt. Maar jullie hebben het gelukkig overleefd.
Djeeezes! ik schrik me altijd al rot als ze over het dal vliegen in Frankrijk.. en dat is dan een heel eind boven je..! Zó kort over.. dat móét wel een vliegfout geweest zijn.. óf jullie liepen waar het niet mocht, maar dan zou er geen bankje staan hè!
Zo laag lijkt me ook levensgevaarlijk… Verder dan naast een opstijgende traumahelicopter ben ik ook nooit geweest, en die maken al een klere herrie.
brrrrr
wat een akelig geluid,
het is zó hard ook als ze over je heen vliegen laat staan zo laag,
een gebeurtenis die je nooit meer vergeet denk ik
Ja, ik kan me dat wel voorstellen. Het is ook iets wat je totaal niet verwacht op dat ogenblik.
Weet je de reden ook van dit plotselinge gebeuren?
Het is best wel eng ding als voorbij vliegt. En maakt ook heel veel herrie. Het kan wel voorstellen dat je kind beschermd. Angst zit toch erin. Ik moet ook eerlijk zeggen ik ben ook bang voor de ding. Vroeger gingen op vakantie. Dat ding vloog heel laag. Herrie……. Ik ben die dag hele tijd geschrokken. Fijne dag Hans.
Dat moet echt een angst gevoel gegeven hebben zeg. En je kind als eerste beschermen, dat herken ik natuurlijk ook. Ze zijn al hard als ze 100 meter over je heen vliegen. Verder dan een helicopter 10 meter boven ons ben ik nooit gekomen. Daar schrok ik niet zo zeer van, maar wel een rotte zwijnen van 10 stuks of zo, die in het bos zaten en nu uit angst wegvluchten, vlak langs ons heen.
Love As always
Di mario
ik kan me goed voorstellen dat je je kind beschermt, dat is een eerste reactie.
Ik heb zo een ander verhaal, maar als ik dit lees denk ik daar aan
Een @->- voor jou.