“Sananda Maitreya”geboren als Terence Trent Howard in New York op vijftien maart 1962, viert vandaag zijn zeven en vijftigste verjaardag.
Hij is een Amerikaanse zanger en tot 2001 stond hij bekend onder de naam
“Terence Trent D’Arby”.
In de vroege jaren tachtig was hij soldaat bij het Amerikaanse leger en hij was in Duitsland was gelegerd.
Daar sloot hij zich aan bij een funkband genaamd “The Touch”, die het begin van zijn muzikale carrière markeerde.
Nadat hij het leger had verlaten verhuisde hij naar Londen waar hij de demotape opnam die leidde tot zijn platencontract bij CBS.
zijn eerste single, “If You Let Me Stay” werd direct een grote hit in Europa.
Toen Terence Trent d’Arby in 1987 verscheen met zijn debuutalbum “Introducing the Hardline According to Terence Trent D’Arby” deed hij heel wat stof opwaaien.
Onder een storm van publiciteit claimde hij dat zijn debuut was de beste sinds “Sgt. Pepper”, zijn onbezonnen arrogantie veroverde de krantenkoppen in het Verenigd Koninkrijk en
hij keerde uiteindelijk terug naar Amerika wat ironisch genoeg precies het tegenovergestelde was van hoe d’Arby zijn carrière leidde.
D’Arby had tot 1988 geen grote hit in de VS tot de schaarse funk van “Wishing Well” een
nummer een werd.
De ballad “Sign Your Name”” volgde deze op in de top vijf en de introductie beloofde een
verkoop van meer dan twee miljoen exemplaren.
Zijn succes zowel commercieel als kritisch hadden hem klaargestoomd in zowel artistiek als in populariteit.
Zijn muziek is een mix van soul, rock, pop en R & B deed herinneren aan “Prince” in zijn omvang en geluid, maar zijn gevoeligheid was grauwer en aardiger.
Tenminste zo was het in het begin.
Tegen de tijd dat hij zijn tweede album “Neither Fish noch Flesh” in 1989 uitkwam waren zijn ambities meer aanstoot gevend.
Het album droeg de zware ondertitel “een soundtrack van liefde, geloof, hoop en vernietiging” en viel veel zelfbewust belangrijke thema’s aan, waaronder homofobie en vernietiging van het milieu.
Naast de zelfinvoer van de teksten voegde de muziek een verscheidenheid aan nieuwe texturen toe, van Indian drones tot R & B in de stijl van de jaren ’50.
Alle toegevoegde bagage was te veel voor zijn publiek en noch Fish noch Flesh verdween snel uit de hitlijsten zonder dat er zelfs maar een single van werd getrokken.
Het kostte hem vier volle jaren om een nieuw album op te nemen.
Toen “Symphony or Damn” een album met veel van dezelfde ideeën als het vorige album alleen maar beter uitgevoerd in 1993 werd uitgebracht ontving het lovende kritieken evenals wat
airplay op moderne rockradiostations en MTV.
Het was genoeg voor hem om enige geloofwaardigheid te herwinnen, maar het was niet
genoeg om van het album een hit te maken.
Twee jaar later bracht hij “Vibrator” uit dat hetzelfde lot onderging als Symphony of Damn.
Hoewel hij pas in het begin van de jaren 2000 met “Wildcard!” zijn commerciële succes bereikte, bleef hij gedurende de tussenliggende jaren actief.
Hij vertrok zelf bij Sony en tekende bij Glen Ballard’s Java en produceerde het album met de titel “Terence Trent d’Arby’s Soular Return” dat wel werd opgenomen maar nooit is uitgebracht.
In 1999 op als plaatsvervangend voorman van “INXS” bij de opening van het Olympisch Stadion in Sydney.
Later dat jaar speelde hij Jackie Wilson in de Amerikaanse televisie miniserie
“Shake rattle and roll”.
Na het verkrijgen van de rechten op zijn Java-album, ging hij over met het starten van zijn eigen Sananda-label en uiteindelijk Wildcard! via het internet uit te geven.
Sinds het begin van zijn ‘Post Millennium Rock’ tijdperk brengt hij nieuwe muziek uit via zijn website en verschillende digitale winkels, regelmatig en om de twee jaar.
De meeste albums werden opgenomen in Milaan, zijn woonplaats sinds 2002.
In 2015 bracht hij een dubbelalbum uit met de titel “The Rise of the Zugebrian Time Lords”.
Sinds de vroege stadia van zijn muziekcarrière heeft hij al zijn muziek zelf geschreven,
gecomponeerd, gearrangeerd en geproduceerd.
Maar er kwamen nog meer albums zoal “The Sphinx” in 2011, “Return To Zooathalon” in 2013, het dubbele album “The Rise Of The Zugebrian Time Lords” in 2015.
In 2016 is hij begonnen met de opname van “Prometheus & Pandora” het drievoudige album is uitgebracht op 13 oktober 2017.
In de meeste van zijn albums speelt hij alle instrumenten en alle nummers worden geschreven, geproduceerd, gearrangeerd, uitgevoerd en bedacht door de hem, behalve waar aangegeven.
Ondertussen treed hij nog steeds op vooral in Italië en heeft hij een vaste schare fans om zich heen.
Maar deze week is hij de Gouden terugblik met het nummer: “Wishing well”.