Soms schrijf je iets in een sentimentele bui en dan plaats ik het niet, maar deze keer doe ik het wel omdat ik dit meen.
Hier is waar men 75 jaar terug voor heeft gevochten in de tweede wereld oorlog,
voor onze vrijheid die zo broos is.
Ik heb gestaan op de stranden en ervaren dat het nu vrede is,
dat je er zonder vrees kunt zijn, daar en hier.
Heb vertrouwen in de toekomst want ook de jongeren willen het zelfde als wij.
Vrede en vrijheid en een eigen ontwikkeling, geef ze de ruimte.
Laat ze hun talenten ontwikkelen en uitvoeren.
Met de juiste sturende hand ontwikkelen ze zich net als ons,
geloven in een toekomst met hoop.
Dan is er ook in de toekomst hoop voor een betere wereld.
Laat ze geloven in hun eigen dromen, stuur ze maar dwing ze niet.
Met liefde en toewijding komt er veel meer goeds tot stand dan dwingen of straffen.
De oorlog heeft genoeg jonge mensen opgeslokt laten we dat nooit vergeten,
want elke dag is het een rede om dankbaar te zijn.
Het leven is broos en vergankelijk.
Elke dag is een kadootje, er wat leuks van maken is altijd beter dan er wat naars van maken.
Dat de waanzin van oorlog ons bespaard mag blijven. Aan mij zal het niet liggen, maar ik vrees de gedachten en het handelen van sommige mensen.
Vredevolle groet.
Mooi Hans Spijtig dat men dit al zo veel maal heeft moeten zeggen he Grts
Vrede…
Lie(f)s.
Amen tot that. One Voice ken ik al een tijd, het was dat filmpje die ik als eerste zag. Mooi in elkaar gezet en wat zal het niet gekost hebben al die kinderen over te brengen? Heel heel gaaf en precies mijn doelstelling. Dat nooit meer leren aan kinderen.
Heel mooi gezegd Hans.. en er is helemaal geen reden om dat weer weg te halen!!
Ik leef al mijn hele leven in vrijheid, en dat mag wat mij betreft nog heel lang zo blijven. Ik ben degene dankbaar die daarvoor hebben gevochten.
Mooi Hans, niks aan toe te voegen.
AMEN!
X
Vrede willen wel (bijna) allemaal.
Iedere genertie vecht ervoor.
…generatie..
wat zeg je dat mooi Hans, ja elk kind en mens heeft het recht om fouten te maken, betweters staan altijd aan de kant te roepen hóe het wel moet,
maar dat wil niet zeggen dat dat goed is
Het leven is zeker broos en vergankelijk. En het gaat snel, razendsnel. Dat er nog steeds oorlog is in de wereld, en dat hier extreem rechts nog steeds terrein wint is schrikbarend.
Hopelijk komt er ooit een einde aan al die oorlogen.
Hier al zolang rust en vrede, laten we het zo houden.
de oorlog, meemaken hoef ik dat hopelijk nooit…
ik hoop meer op die liefde en toewijding zoals je schrijft
Een @->- voor jou.
Hoe broos het is ervaren we wel eens als de achtergrond van ons gezin naar voren komt. Dat is ook de reden dat er veel mensen terug gaan naar Israel. Ook ons gezin heeft een vluchtweg. Hopelijk is het nooit nodig. Maar zelfs de vluchtweg zou al overbodig moeten zijn.
Love as always
Di Mari