“Mark David Hollis” werd geboren op 4 januari 1955 en was een Engelse muzikant en
singer-songwriter.
Op 18-jarige leeftijd verhuisde hij naar Muswell Hill en wilde hij aanvankelijk kinderpsycholoog worden.
Na het voltooien van zijn universitaire studies in 1975, verhuisde hij naar Londen en begon
vervolgens te werken als laboratoriumtechnicus.
Als laborant begon hij in zijn vrije tijd liedjes en teksten te schrijven.
Hij vertelde eens, “Ik kon nooit wachten om thuis te komen en liedjes en teksten te schrijven.
Ik zou de hele dag ideeën op papier moeten noteren en gewoon wachten op het moment dat ik het allemaal op tape kon zetten!”
Hij had een goede introductie in de muziekindustrie via zijn oudere broer, die had popgroepen geleid en ik heb het allemaal op het werk bekeken, en het was allemaal heel spannend.
Zijn carrière in de muziek kwam tot bloei toen hij een band vormde met de naam “The Reaction”, in 1977 nam de band een demo op voor Island Records.
Een van de nummers was een origineel van Hollis zijn hand getiteld “Talk Talk Talk Talk”
dat later opdook in de punk compilatiestraat van Beggars Banquet Records.
Na slechts een single “I Can’t Resist” werd de band in 1978 ontbonden.
Via zijn broer werd hij voorgesteld aan muzikanten “Paul Webb”, “Lee Harris” en
“Simon Brenner” met wie hij de band “Talk Talk” oprichtte in 1981, al snel ondertekende ze een contract bij het EMI recordlabel.
Hollis staat alom bekend als de leadzanger en primaire songwriter van de band Talk Talk.
Hij werd vaak geprezen om zijn ‘altijd opmerkelijke stem’ en samen met Talk Talk’s producer “Tim Friese-Greene” nam hij het voortouw bij het evolueren van de stijl van de band van New Romantic naar wat later bekend werd als post-rock.
Hij bracht in 1998 een gelijknamig solodebuutalbum uit onder de naam “Mark Hollis”.
Sinds de release van zijn solodebuutalbum trok hij zich grotendeels terug uit de
opnamebranche.
Hij nam kort deel aan incidentele muzikale projecten, waaronder het spelen van melodica en basgitaar op het album “Smiling & Waving” in 2001 van “Anja Garbarek” en produceerde deze ook.
Over zijn reden om met pensioen te gaan zei hij, ‘Ik kies voor mijn gezin.
Misschien kunnen anderen het doen, maar ik kan niet op tournee gaan en tegelijkertijd een goede vader zijn. “
In 2004 dook hij kort op om een Broadcast Music Inc. Award te ontvangen voor het schrijven van “It’s My Life” van de band Talk Talk.
Zijn terugtrekking uit de muziek en het publiek blijft muziekcritici fascineren.
Tegen de tijd dat zijn soloalbum werd uitgebracht verhuisde hij terug van het platteland naar Londen om zijn twee zonen een meer kosmopolitische omgeving te bieden.
In 2012 werd een stuk speciaal in opdracht gemaakte muziek, getiteld “ARB Section 1”, gebruikt in de Amerikaanse televisieserie “Boss”.
Op 25 februari 2019 werd gemeld te zijn gestorven in februari 2019 op 64-jarige leeftijd;
doodsoorzaak, overlijdensdatum en andere omstandigheden zijn op dit moment niet bekend.
Het werd voor het eerst gemeld op 24 februari 2019 in de sociale media en de volgende dag breder uitgemeten dat hij was gestorven op 64-jarige leeftijd.
De eerste berichten omvatten een tweet van zijn neef, de kinderarts Anthony Costello en een eerbetoon door bassist van Talk Talk, Paul Webb.
De dood van Hollis kwam na “een korte ziekte waarvan hij nooit is hersteld” en dat werd
bevestigd door zijn voormalige manager op 26 februari.
Dit weekend is hij de Gouden terugblik in de BankShow met de nummer ‘The Colour Of Spring’.