Dit weekend niet op muzikaal vlak de bekendste artieste, maar in films een gewilde vrouw, “Lainie Kazan”, geboren op 15 mei 1940 in Brooklyn, New York.
Ze is de dochter van een Asjkenazisch Joodse vader, die als bookmaker werkte en een Sefardisch Joodse moeder Carole.
Maakte zichzelf eerst beroemd als een sexy nachtclubzangeres en later als een
veelgeprezen actrice.
Ze trad op in nachtclubs, theaters, op televisie en in films.
Ze is afgestudeerd aan de Hofstra Universiteit en keert regelmatig terug naar New York om haar moeder te bezoeken, die toen nog steeds in het appartement woont waar ze opgroeide.
Lainie maakte haar debuut in Broadway in 1961 met de musical
“The Happiest Girl in the World”.
Ze verscheen het volgende jaar in een andere musical, “Bravo Giovanni”, en verving “Barbra Streisand” in de hoofdrol bij “Fanny Brice” in “Funny Girl” (1964).
Dit kwam doordat Streisand zelf niet kon optreden vanwege een keelaandoening en toen nam ze haar plaats in voor zowel een matinee als avondoptreden van de show.
Dit optreden leidde voor haar tot heel veel aanbiedingen, waaronder optredens op televisie en variétéshows.
Ze trad zes en twintig keer op in “The Dean Martin Show” en uiteindelijk had ze haar eigen NBC- variété show.
Haar populariteit leidde ertoe dat ze in 1976 twee nachtclubs opende, Lainie’s Room in Los Angeles en Lainie’s Room East in New York.
In 1980 begon ze veel van haar aandacht te richten op haar acteercarrière en trad ze slechts af en toe nog op in nachtclubs.
Haar acteercarrière begon toen haar oude studievriend “Francis Ford Coppola” haar in 1982 een rol aanbood in de Amerikaanse musicalfilm “One From the Heart”.
Het verhaal speelt zich volledig af in Las Vegas.
Dit leidde tot andere rollen, waaronder een hoofdrol in “Lust in the Dust” en in de film van Disney “The Journey of Natty Gann”.
Het was haar vertolking van een joodse moeder in “My Favorite Year” dat haar een Golden Globe-nominatie opleverde.
Haar filmcredits omvatten ook “Beaches” en “Harry and the Hendersons”.
Ze ontving een Emmy Award-nominatie voor haar optreden in “St. Elsewhere” en een Cable Ace Award-nominatie voor “The Paper Chase”.
Hoewel haar televisie- en filmcredits talrijk zijn, heeft ze ook tijd gehad om bijdragen te leveren aan het Amerikaanse theater.
Ze verscheen in “Plaza Suite”, “A Little Night Music”, “Who’s Afraid of Virginia Woolf” en meest
recentelijk in “Nunsense in Boston”.
Afgezien van haar televisie-, film- en toneelrollen heeft ze nog steeds tijd om het land rond te reizen en te zingen in nachtclubs.
Ze trad twee weken op voor een publiek dat alleen in de zaal stond in de Hollywood Roosevelt Cinegrill, een van de vele hotspots tijdens haar tour.
Haar steun aan verschillende goede doelen heeft haar populariteit alleen maar vergroot, tijdens het seizoen 1996-1997 ontving ze de prijs van de vrouw van het jaar van B’nai Brith in Atlanta en trad ze op tijdens het jaarlijkse AIDS Project Los Angeles-gala, waar ze zong met
“Sarah Brightman”.
Vanaf 1998 is Lainie Kazan te zien op Fox’s Beverly Hills 90210 en de film The Cemetery Club met “Danny Aiello”.
Ze woont met haar dochter in Los Angeles en voegt voortdurend films en nachtclubs toe aan haar lijst met credits.
Maar dit weekend is ze de Gouden terugblik in de Bankshow, met een nummer uit 1967 ‘A House is Not A Home’.