Gisteren aan het eind van de middag kwam de huisarts langs.
Ik heb mijn verhaal mogen doen en hij heeft me uitgelegd hoe ik er voorsta.
Niet goed, is de conclusie.
Ik zal blijvend gehandicapt blijven en hoe de toekomst er gaat uit zien is erg onzeker.
Hij heeft met externe hulp aangeboden en er komt een aanvraag voor mantelzorg.
Hoop dat het leven draagbaar blijft.
Hij is de eerste die vertelde waarom ik vaak val, de controle uit de rug is weg, dus mijn benen worden niet meer aangestuurd.
Hij verontschuldigen zich nog dat hij te laat was, maar dat was voor bestemd.
Ik kreeg net voor het bezoek van de huisarts een positief bericht van mijn oudste zoon.
En toen wist ik het dat de stekker en niet mocht.
Helemaal niet na de vele kaartjes die ik vandaag in de brievenbus vond, wat zijn webbies toch lieve vrienden.
Wat lief van Dien om de kaartjes actie op te zetten.
Ik probeer gewoon weer op de weblog verder te gaan zoals eerst, morgen een verhaal over Mathijs een kereltje wat me zoveel positieve kracht geeft.
Verder zal het afwachten zijn, maar ik probeer weer de draad op te pakken.
Na 18 jaar webloggen heb ik verdriet en geluk mee mogen maken, de laatste heb ik nu weer bijzonder vaak mogen ondervinden.
Sterkte Hans, had het even druk dus had de laatste blogs gemist.
ge zo door morgen het vrijdag buurman en buurman
Dat is helaas heel slecht nieuws Hans. Maar je houdt de moed erin. Het goed nieuws van je zoon, de buren, de bloggers… dat zijn de dingen en de mensen die je gaande houden, waar je je kan aan optrekken. We zouden je hier missen.
Fijn webloggen, dat is een leuke hobby, en is hopelijk nog lang te doen.
Onbeschrijflijk moeilijk voor je, Hans. Pijn ebt niet weg…
Durf ik…-> we zullen doorgaan…?!
Lie(f)s.
Ik zou niet weten hoe ik zelf zou zijn als ik hoorde gehandicapt te blijven… Moeilijk zeg. Maar als het leven dit biedt dan zou ik toch doorgaan en er mee leren leven. Kusje erop van mij 😘
Moed houden Hans B. Er zullen aanpassingen dienen gedaan te worden, maar dat zal voor je eigen goed zijn.
Dat er op moeilijke momenten lichtpuntjes komen is fijn
Als je daar op kan teren nog fijner…
Ha nu ben ik natuurlijk wel nieuwsgierig wat voor goede berichten je kreeg haha
Met de nodige hulp kom je er wel en het hoeft allemaal niet snel te gaan je komt er toch wel
Hou je taai
Ach Hans wat sneu joh! He bah, een hele uitdaging om ermee te leren omgaan en te zoeken naar dingen die wel kunnen (dat ga je nog heel veel ontdekken).
Hou vol hoor, (op)geven is (g)een optie
Ik kon je geen kaartje sturen want ik heb je adres niet en Amersfoort is best wel groot 😉
Desalniettemin wens ik je van harte het beste toe en hoop dat je snel vrede zult vinden met de situatie want dat maakt het iets minder moeilijk.
Je somberte is zeer verklaarbaar. Het leven is heftig soms en zwaarder dan we op dat moment kunnen dragen. Maar met een beetje hulp zijn de scherpste randjes er weer af en kun je ook nog genieten van het positieve wat er ook is. Schaam je niet om hulp te vragen en voor je downvoelen. Je bent een mens, en gelukkig ( nog) geen engel.
Dat klinkt alweer een stukje beter Hans. Heel fijn dat er nu weer een beetje voortgang inzit. En je weet, we benne op de wereld voor elkaar, voor elkaar om te helpen nietwaar, zong Adèle… Alleen is dat van afstand lastig.
Oh Hans.. wat ben ik blij dat je nu toch wat lichtpuntjes weer in het leven ziet. Iedereen kan er weleens goed doorheen zitten.. en de pijn en ellende die jij hebt is niet niks.. maar gelukkig weet je nu wat meer wát het is en wellicht ook hóé ermee om te gaan.. het zal je helpen denk ik om door te kunnen.
Hou je goed hè!
Ha Hans,
ja… jij gaat gewoon door tot het gaatje.
Zeker weten. 💚
Maak er wat van…
Wij gaan gewoon mooie blogjes maken, waar jij van genieten kunt. Goed idee he!
ja… Dienie is een grote schat!
groetjes!
Een goed gesprek met de huisarts èn de houding van je zoon hebben je over de streep gehaald: je blijft.
Hulde.
Fijn dat de huisarts is geweest.
Geen makkelijk bericht dat hij bracht.
Met hulp kom je vast verder.
Een positief bericht van je zoon, heel fijn.
Ik hoop dat het je lukt te blijven bloggen hier Hans.
Een hartelijke groet,
Hilly
Het is grappig, ik vroeg je je adres en toen ik het noteerde had ik het al in mijn contactenlijst staan. En dat klopt, want we hadden eerder al gebeld en gegooglemapt en zo.
Fijn dat je hulp gaat krijgen, Hans. Dank ook voor je mail. En natuurlijk moet die stekker erin blijven zitten!
Ik ben werkelijk blij dat het allemaal weer een wat positievere glans heeft gekregen.
goh Hans, als je weet wat het is, kun je proberen er mee om te gaan…
geen stekker uit dingen trekken waar nog leven in zit hé 🙂 al begrijp ik het wel..
Fijn dat er hulp komt, dat geeft je weer kracht, en wie weet hóe ver je komt…
geef nooit op,
tenzij het voor de tennisclub is hé 🙂
dan mag je stoppen
goed nieuws Hans.. “tof “
gelukkig heb je nog dingen die je graag doet, dat houd je recht
maar zo’n nieuws krijgen is zeker niet leuk voor je
toi toi
-Een @->- voor jou.
Een goed bericht op een goed moment, dat is mooi om te horen. Ik hoop niet dat je rugpijn krijgt van al die kaarten tillen 😉 Want dat kan nooit de bedoeling zijn. Het is wel goed dat de huisarts duidelijk is geweest in wat er wel en niet in je lichaam kan (veranderen). Ik heb je mailtje gezien. (maar goed dat je zei dat eentje was) Ik zal er van de week even op reageren.
Love As always
Di mario
Je bent dapper, fijn van het goede bericht van je zoon. Helaas kan ik je geen kaartje sturen heb je adres niet en de kaartenactie is niet bij míj bekend.
Ouder worden gaat gepaard met inleveren en dan afwegen hoe verder. Houd goed kontact met je huisarts hij kan hulp bieden bij pijn en ondersteuning, gelukkkig komt dat nu op gang, daar ben ik blij om, bedenk alvast wat ze voor je kunnen betekenen, maak een lijstje, anders overvalt het je zo.
Het is heel duidelijk wat de arts je heeft verteld, maar geen mooie boodschap.
Houd moed! Dikke omhelsing.