soms denk je wel eens terug aan het verleden en verhalen van toen.
De poepdoos die bij opa en oma buiten stond was gemaakt van hout en het dakje liep een beetje scheef af en was groen geschilderd.
In het midden van de poepdoos zat een uitgezaagd gat die men met een houten deksel met handvat kon afsluiten.
De poepdoos stond op de sloot achter het huis naast de schuur.
Licht was er niet, ’s avonds ging men er heen met een kaars, door de wind of op de tast en het verblijf er ook niet langer dan noodzakelijk was.
In de winter was het helemaal een ramp, in de vrieskou moest men bij nacht en ontij naar de poepdoos lopen.
Mijn moeder vertelde dat ze midden in de nacht dan in de kou met een dikke jas naar de poepdoos moest, meestal werd een bezoek dan ook uitgesteld.
Ongedierte was er volop in de buurt van de poepdoos, oorwormen, pissebedden, spinnen en de eenden die onder de poepdoos door zwommen.
Opa had het voordeel dat de poepdoos op de sloot stond, zo hoefde hij nooit de boel op te ruimen.
Ik kan me nog herinneren dat er rond 1968 riool werd aangelegd in Wormer, want daar woonde mijn opa en oma, de hele zandweg was open gebroken.
Toen is er ook een aanbouw achter het huis gekomen, met een douche en een toilet.
De poepdoos had zijn langste tijd gehad, toch is hij nog een tijdje blijven staan, tot dat de tuin werd onteigend, toen is de schuur en de poepdoos gesloopt.
Het schuurtje uit de tuin is weer opnieuw opgebouwd, in de kleine achter tuin.
Het was wel een verbetering een douche en een toilet binnen in huis, maar het gemis van de tuin was groot.
De verhalen uit die tijden zijn mooi maar denk niet dat we willen ruilen met nu 🙂
Niet voor te stellen he, dat het riool nog maar zo kort bestaat en nu al is het zo gewoon dat we er niet eens bij stilstaan. Wellicht is het riool wel de beste uitvinding ooit, samen met de waterleiding natuurlijk.
Ik herinner het me ook nog van bij mijn grootouders wij noemden het ‘het huisje’
Ja dat herinner ik me nog wel bij mij in de familie, waar nog iemand zo’n poepdoos had.
Gelukkig heb ik dat thuis niet meer hoeven meemaken. Ik vond het altijd maar griezelig en was bang dat je als klein kind in het gat zou vallen. En ja krantenpapier als wc-papier!
Groetjes
Het heeft toch wel zijn charme, zo’n poepdoos.
Weet je dat ze in Noorwegen gemeenschappelijk poepdozen hadden/hebben? Rijkelijk versierd gingen families tegelijk zitten keutelen. Waar het stinkt is het warm 😉
O jaaaa, buren hadden er ook een op de sloot. Als buurjongens merkten dat er iemand op zat gingen ze steentjes gooien, pal er onder….
* neus optrek*
gats wat een vieze lucht kwam er vandaan:-)
blij dat dat niet meer hoeft hans:-)
Ah, Hans, ik herinner mij mijn kindertijd bij mijn grootmoeder… WCpapier bestond nog niet, er hingen gesneden krantenblaadjes aan een haak. Omdat dat als kind nogal hard was kreeg ik verzamelde sinaaasappelpapiertjes… Ook nu weer, waar is de tijd… ?!
Lie(f)s.
Daarom ben ik iets jonger, heb ik dat tenminste niet mee hoeven te maken. Wat een drama lijkt me dat in de winter zeg. Brrrrrrr.
Love As Always
Di mario
Heerlijk even terug in de tijd. De man die het kwam ophalen noemde ze in Edam, de man van de Boldootwagen. :^)
Herken ik, mijn oma had er ook zo eentje maar die stond boven een riool. Haha wat je daar niet voorbij zag drijven toen. En ken jij de tonnenman? Een man die vanuit de gemeente de volle poeptonnen leegde in een kar?
Elk geval nog een smakelijke woensdag Hans. 😉
Ik zeg ‘ga je op reis, neem een doos mee. Dan heb je altijd iets om in te poepen als je moet’.
Tja, die oude poepdozen.. Handig dat ze er toen waren, maar echte comfort was het niet.