Dit weekend in de Gouden terugblik de in de Verenigde Staten geboren zangeres,
“ Jean Audrey Caliste”.
Ze is bekend geworden onder haar artiesten naam ‘Jean Knight’.
Ze werd geboren in New Orleans (Louisiana) op 26 januari 1943 en is in Tampa (Florida) op
22 november 2023 overleden op tachtigjarige leeftijd.
Ze was een Amerikaanse r&b- en soulzangeres.
Jean Knight had haar eerste hit pas in 1971, maar het was zo’n grote hit als rockzangers.
Ze kreeg haar grote doorbraak toen ze, op aandringen van haar eerste echtgenoot,
in 1965 de J&M Studio van Cosimo Matassa binnenging om een demo op te nemen.
Een van de nummers die ze opnam was een cover van Stop Doggin’ Me Around van Jackie Wilson.
Huey Meaux uit Winnie, Texas was ook in de studio voor een opname,
hij had de tegenwoordigheid van geest om kennis te nemen van de nieuwe zanger uit New Orleans.
Hij tekende een platencontract voor haar en ze nam drie singles op, waaronder een cover van Ernie K-Doe’s Tain’t It the Truth, maar buiten New Orleans klikte geen van de drie echt.
Voor haar was muziek slechts een hobby en werkte ze fulltime als bakker in de cafetaria van de Loyola Universiteit.
Op een dag benaderde een onbekende haar en zei dat hij een aantal liedjes had geschreven die producer Wardell Quezergue haar wilde laten zingen.
Ze had nog nooit van Quezergue gehoord, maar ze was zo geïnteresseerd dat hij haar in een
geleende bus naar zijn Malaco Studio in Jackson, Mississippi bracht.
Ze had een bandje van Mr. Big Stuff gehoord en vond het leuk, maar het was een ballad en ze wilde het opvrolijken.
Joe Broussard, een van de co-schrijvers van het nummer, zei haar dat ze het moest zingen zoals zij het voelde.
Daarna ging ze weer brood bakken terwijl Quezergue probeerde een label te vinden dat
geïnteresseerd was in haar muziek.
Zijn eerste keuze was Stax Records in Memphis, maar die waren niet geïnteresseerd, dus uit wanhoop begon Quezergue zijn eigen label, Chimneyville en bracht het nummer Groove Me uit, dat meteen een hit werd in New Orleans.
Dat trok de aandacht van de leidinggevenden van Stax en het bedrijf pakte Knight’s Mr. Big Stuff op.
De plaat was van de ene op de andere dag een sensatie op de markten van Washington en New York en het nummer klom snel naar nummer één in de R&B-hitlijsten en naar nummer twee in de Billboard Hot 100, en bleef zestien weken in beide hitlijsten staan.
Terwijl de persoonlijke optredens voor Knight zich opstapelden, verkocht Mr. Big Stuff meer dan drie miljoen exemplaren, wat haar zowel gouden als platina platen opleverde.
Bij de Grammy Awards in New York werd het nummer tweede na Aretha Franklins Bridge over Troubled Waters voor Song of the Year en werd Knight uitgeroepen tot Most Promising New Female Artist.
Ze verdiende $ 5000 per nacht en had het zo druk dat ze geen tijd had om een auto te kopen, maar ze was toch nooit lang genoeg thuis om er een te besturen.
Stax stelde haar een aantal liedjes voor om op te nemen, maar Quezergue gooide ze weg en stond erop dat ze liedjes opnam die zijn productiebedrijf had bedacht. Het geschil tussen Quezergue en Stax versnelde het einde van haar samenwerking met de platenmaatschappij in 1973, niet dat het van belang was voor haar toekomstige financiën.
“Dhr. Big Stuff is nu beter voor mij dan eenendertig jaar geleden”,
zei ze in een interview in 2002.
“Ik hoef alleen maar thuis te zitten en op de postbode te wachten.”
In 1981 kwam ze opnieuw in de hitlijsten (nummer 57) met You Think You’re Hot Stuff, waarvan 900.000 exemplaren werden verkocht, en in 1985 verkocht haar cover van Rockin ‘Sidney’s My Toot Toot 850.000 singles.
In totaal waren er drie versies van My Toot Toot die tegelijkertijd in de hitlijsten kwamen, waaronder Knight’s, wat een nog grotere hit was dan die van Rockin ‘Sidney.
Op 27 oktober 2007 in de LMHOF “Louisiana’s Greatest Hits – LIVE! – Volume 1”-concert in Baton Rouge, Louisiana, werd Jean Knight opgenomen in de Louisiana Music Hall Of Fame.
Dit weekend is ze de Gouden terugblik met Mr. Big Stuff bij Radio de BOM.