Dit weekend een markante artiest, namelijk “Eddy Wally” de artiestennaam van Eduard René Van De Walle die geboren is in Zelzate op 12 juli 1932, hij was een Belgische zanger.
Ik vond hem altijd wel een speciale artiest, hij hield van glitter en glamour maar de tegels in zijn tuin lagen er schots en scheef bij.
Hij was de zoon van een fabrieksarbeider die in zijn vrije tijd regelmatig met zijn accordeon
optrad.
Zijn vader leerde hem al vroeg accordeon, gitaar en mondharp spelen.
Zijn vader overlijd al op jonge leeftijd en moet hij als tiener al instaan voor de kostwinning van het gezin.
Hij gaat aan het werkt als textielarbeider in de weverij van Sas van Gent en daar leert hij zijn toekomstige vrouw Mariëtte kennen.
Na zijn werk treed hij, net als zijn vader, regelmatig op in cafés als zanger en gitaarspeler
In 1956 treed hij in het huwelijk met Mariëtte en een jaar later wordt hun dochter “Marina”
geboren, die later zangeres wordt.
Hij verlaat de fabriek en gaat samen met zijn vrouw en schoonmoeder op de markt
tassen verkopen.
Na het overlijden van zijn schoonmoeder in 1960 nemen Eddy en Mariëtte de zaak over van zijn
schoonouders.
Het is in die periode dat zijn muzikale carrière vorm krijgt.
Hij opent een eigen feestzaal ‘Paris-Las Vegas’ in Ertvelde en leert in 1966
“Johnny Hoes” kennen.
Het is het begin van een jaren lange samenwerking.
Samen met Hoes neemt hij zijn eerste single “Chérie” op en wordt uitgebracht door Telstar, de platenmaatschappij van Johnny Hoes.
Het nummer is meteen een schot in de roos en staat acht weken op nummer één in de
Belgische hitlijsten en blijft tot op de dag van vandaag zijn populairste nummer.
Het succes van Eddy Wally is een feit en het zelfde jaar brengt hij zijn eerste langspeelplaat uit, onder de titel “Chérie” met nummers als, “Signorita D’Amore”, “Rode Rozen” en
“Speel Voor Mij Guitaar!”.
In 1968 komt hij met een nieuwe langspeelplaat onder de titel “Wees Lief Voor Mij”.
Ook over de grens maakt de charmezanger naam en in de jaren zeventig gaat hij naar Amerika, in de jaren daarna zou hij nog afreizen naar de toenmalige USSR en in 1994 treedt hij op in
China, waar hij zijn hit Chérie in het chinees vertaalt.
Sinds de jaren zeventig brengt hij regelmatig nieuwe albums uit onder het Telstar,
op een album na, “Eddy Wally ‎– Eddy Wally” dat wordt bij Music For Pleasure uitgebracht.
Hij wordt een fenomeen, een levende legende waar hij zelf graag vorm aangeeft.
Hij kleedde zich graag in glitterkostuums en gedroeg zich als een naïeve,
onverstoorbare optimist.
Hij noemt zichzelf ook consequent ‘The Voice of Europe’.
De spot die hem te beurt valt, neemt hij erbij met de glimlach, want hij is een charmeur en treed veelvuldig op.
Door zijn typische stopwoordjes, “gewéldig”, “wauw”, “onvoorstelbaar”, “oh my god”
en zijn speciale manier van praten werden nogal eens door komieken vaak geïmiteerd.
Vanwege zijn faam en komische imago was hij vaak te gast in verschillende
amusementsprogramma’s.
Een aantal bekende nummers zijn wel “Dans met mij die laatste tango!” (1969),
”Ik spring uit een vliegmachien” (1996) en ”Dans mi amor” (2003) .
Maar in 2003 wordt hij ziek en hij vecht terug en kan even een comeback maken.
Maar wanneer hij in 2010 onwel wordt op het podium is het duidelijk dat het niet goed met hem gaat.
Enkele maanden later, op 6 maart, krijgt hij een hersenbloeding en raakt hij verlamd aan de
linkerkant en hij zou niet meer herstellen, zeker omdat hij een jaar later een nieuwe klap te
verwerken krijgt.
Zijn vrouw Mariëtte overlijdt op tachtigjarige leeftijd en sindsdien leefde hij in een woon- en zorgcentrum in Zelzate waar hij op 6 februari 2016 overlijd, hij werd vier en tachtig jaar.
Een mooi citaat van hem is wel: “Het applaus, daar leef ik van.
Als ik niet kan optreden, kan ik niet gelukkig zijn”.
Dit weekend is hij de Gouden terugblik in de BankShow met zijn grootste hit Chérie.