De talloze Britse tiener zangers die tekende bij major label, deden mee in de race naar succes.
ze probeerden het succes van de 13-jarige superster Helen Shapiro te evenaren.
zo genoot Christine Quaite een commercieel en creatief succes dat groter was dan de meeste artiesten.
Ze brak door in 1964 in de Amerikaanse hitlijsten met het nummer “Tell Me Mama”.
Volgens een uitgebreid artikel op de Spectropop website,
werd Quaite geboren in Leeds op 11 mei 1948.
Op de leeftijd van acht, had ze haar eerste talentenshow en werd een vaste deelnemer van het lokale amateur circuit.
Later trad ze toe tot de Joodse Club, dat is een joodse jeugd prestatie groep waarvan in de gelederen opgenomen was de tiener Vivienne Foreman, later bekend als de Britse pop sensatie Julie Grant.
Na het behalen van de tweede plaats op een Manchester talentenjacht in het begin van 1962, kreeg Quaite een contract aangeboden van Oriole Records en kwam voor de 13-jarige Quaite haar debuut single “Oh My” uit, al snel gevolgd door een cover van Johnny Crawford’s “Your Nose Is Gonna Grow“.
Deze werden matig verkocht en een vergelijkbaar lot trof haar uitstekende derde single “Whisper Wonderful Words“, die zijn melodielijn ontleende aan Bizet’s opera Carmen.
Echter met het nummer “Tell Me Mama” steeg ze naar de negenentachtigste plaats in de Billboard hitlijsten, wat een wereldwijde release voor het vervolg nummer zou worden.
Namelijk het door Ellie Greenwich en Jeff Barry geschreven nummer “Here She Comes“, in de kielzog van haar volgende release, “Mr Stuck-up“, de platenmaatschappij Oriole ging failliet en in juni 1965 ondertekend Quaite samen met manager Bunny Lewis, die een deal had gesloten in New York City met het label Laurie, voor het door Bobby Goldsboro geschreven nummer “If You’ve Got a Heart“.
Laurie liep vooruit op de ontwikkelingen en koos er voor om een nummer uit te laten komen op het Britse label Stateside, de follow-up die door Burt Bacharach en Hal David werd gecomponeerd “Long After Tonight Is All Over”, deze single die werd uitgebracht in januari 1966 werd haar zwanenzang.
Het werd een Northern Soul klassieker in vele clubs in noord Engeland, maar dan voornamelijk via het origineel van Jimmy Radcliffe.
De cover van Christine’s werd slecht verkocht, men zegt dat de verkoop niet meer was dan drie cijfers en dat lijkt erg oneerlijk.
Er is weinig bekend van haar latere muzikale bezigheden,
hoewel ze later trouwde en een gezin stichtte.
Een vergeten zangeres, maar deze week is ze de Gouden terugblik in de Bank Show.
logbankje
De zon in je radio
Dit nummer ken ik echt niet! De clip vind ik mooi en de stem ontroerend.
Vanavond ga ik naar het tweede gedeelte van je show luisteren. Kijk er nu al naar uit…
Lieve groet
Hallo lieve Hans,
Ik denk van voren mijnen tijd, want kent het niet, wel een mooi clipje.
Ik kom jou een hèèl mooi ( zonnig ) weekend wensen!!!
Heel veel liefs en dikke knuff Brigitte
Nooit gekend, het moet langs me heen zijn gegaan.
Helen Shapiro was heel wat markanter mat haar harde en volwassen stem.
Wat een nostalgie. Had daar al heel lang niet meer aan gedacht
Ja, altijd als er een ster opstaat komen er meteen allemaal nieuwe sterren die daar op lijken.
Door geïnspireerd zijn als het ware.
Eentje dat ik niet ken … Goed om eens van onder je bank uit te halen
een nummer dat ik niet kende Hans
prettige dag
Soms duurt het wel voor ik me er iets van kan voorstellen maar af en toe kom het wel Mooi Hans Grts
Hopelijk dat het nog héél lang duurt, Hans, ‘after tonight’…,
net als ‘Lang’ gisteren…, hahaaa…, ‘k was ‘m vergeten !
Lie(f)s.
Goeie morgen Hans deze namen zeggen me niets wel een mooie clip
Onze grootste roem ligt er niet in dat wij nooit vallen,
maar dat we iedere keer dat we vallen weer opstaan
Nikki
Namen uit die tijd zeggen me niet altijd iets, maar jawel, dit kwam wel eens voorbij op de radio. En morgen dus weer als ik naar de bankshow luister.
Ik ga me nu even laten verrassen tijdens de show. Want ik moet al rennen….. Hij staat al op de telefoon, dus ik kom hem wel tegen.
Love As Always
Di Mario
Soms moet je echt even naar een nummer luisteren om het weer te herkennen. Het was mij ook helemaal vreemd in eerste instantie. Toch ken ik het wel.
Het is dat jij het erover hebt, maar ik was haar inderdaad al helemaal vergeten. OT: we hadden er een ijsbaan van willen maken, maar ja het vriest niet 🙁