Pat Boone is een van de tien succesvolste Amerikaanse artiesten aller tijden.
Charles Eugene Patrick Boone wordt op 1 juni 1934 geboren in Jacksonville, Florida.
In 1954 krijgt hij, door middel van een talentenjacht, de mogelijkheid om platen op te nemen bij Ivoor Republic Records.
In 1955 brengt hij een cover uit van de single "Ain’t That a Shame" van Fats Domino en verbrak de verkooprecords van de originele uitvoering aanzienlijk.
Het is representatief voor de beginperiode van zijn loopbaan, die vooral gericht was op het op nieuw uitbrengen van rhythm and blues hits tot meer toegankelijke versies, waardoor de rock-‘n-rolldeuntjes een veel groter publiek bereikten.
Met de covers van andere artiesten scoort hij hits als "Begin the beguine", "April love" en "Speedy Gonzales", dit nummer is vorige week nog aangevraagd door Yaron.
Hij scoort veel hits en hier speelt zijn imago als een frisse vlotte jongen een belangrijke rol in.
In populariteit moest Pat Boone eind jaren ’50 alleen Elvis Presley boven zich dulden, net als Elvis deed hij een poging tot wat acteerwerk.
Hoewel hij aanzienlijk minder films maakte dan Elvis, wordt er gezegd dat zijn films aanzienlijk meer kwaliteit hadden, Elvis zei zelf over Pat Boone: "He is one of the nicest guys I’ve ever met."
Pat Boone debuteerde in de film "Bernadine" waarna hij uitermate populaire wordt.
Zijn opname voor de titelsong van de film ‘April Love‘ uit 1957 werd genomineerd voor een Academy Award en hij schreef ook de titelsong voor de film ‘Exodus‘.
Naast zijn rollen in grote films, presenteert hij wekelijks een eigen tv-show en in 1962 scoort hij met "Speedy Gonzales" zijn laatste hit.
Deze week is het nummer “Love letters in the sand” de Gouden terugblik in de Bankshow.
Dit populaire nummer werd voor het eerst gepubliceerd in 1931.
De muziek werd geschreven door J. Fred Coots en de teksten van Nick Kenny en Charles Kenny.
Het nummer was geïnspireerd op een uit 1881 compositie “De Spaanse Cavalier” van William D. Hendrickson.
De cover van Pat Boone’s werd door Billboard bestempeld als de nummer 2 song van 1957.
De song stond voor 5 weken op nummer één in de Billboard Top 100,
met een totaal 34 weken in de hitlijst.
Het nummer werd gebruikt in Boone zijn film “Bernardine”, daar floot hij zelf in het instrumentale gedeelte.
Het nummer heeft oorspronkelijk een korte instrumentale inleiding, maar de meeste versies beginnen Boone’s stem.
Deze Gouden terugblik begint met fluiten van Pat Boone.