Afgelopen 4 december was Corry Brokken met het lied “la mamma” nog de Gouden terugblik in de Bankshow.
Maar donderdag 2 juni werd bekend dat ze op maandag 30 mei 2016 op 83 jarige leeftijd is overleden, haar familie heeft dat bevestigd.
Deze week is Corry Brokken daarom weer de Gouden terugblik.
Ze is geboren in Breda op 3 december 1932, ze is niet alleen een zangeres maar ook een voormalig radio- en televisiepresentatrice en een oud-rechter.
Zij is het oudste kind uit een gezin dat het na de oorlog moeilijk heeft vanwege de het NSB lidmaatschap van haar vader.
Door de nare gevolgen die het gezin Brokken daardoor heeft, maken de jonge Corry alleen maar sterker.
Ze wil dolgraag carrière maken als zangeres en zet daar alles voor opzij.
Na diverse tijdelijke en vaste baantjes debuteert Corry in 1952 in het AVRO radioprogramma “Een Lied En Een Vleugel” met het liedje “I Apologize”.
Vervolgens treedt zij op met diverse bekende dansorkesten en gezelschappen en twee jaar later bracht ze haar eerste plaat uit.
In 1956 vertegenwoordigde ze samen met Jetty Paerl, Nederland voor de eerste keer op het Eurovisiesongfestival dat werd gehouden in het Italiaanse San Remo.
Het lied “Voorgoed Voorbij”, de uitslag van de stemming was in dat jaar geheim, alleen de winnaar werd bekendgemaakt en dat was zij dus niet.
Een jaar later treed Corry opnieuw op namens Nederland en dat vond plaats op 3 maart 1957 in Frankfurt am Main in Duitsland.
Deze keer is het wel raak, met het lied dat door Willy van Hemert is geschreven “Net Als Toen” is ze de eerste Nederlandse zangeres die het Eurovisie Songfestival wint.
Opeens is zij een bekend zangeres, die een jaar later opnieuw meedoet aan het Eurovisie Songfestival, met het liedje “Heel De Wereld” wordt ze 9e een gedeelde laatste plaats.
Een jaar later scoort zij een nummer 1-hit met haar Nederlandstalige bewerking van
Édith Piaf ’s ‘Milord‘ en haalde daar ook een gouden plaat mee, ondanks de toen vrijpostige tekst.
Tussen 1961 en 1972 presenteerde Brokken televisieshows op de Nederlandse televisie.
In deze periode verschenen met grote regelmaat plaatopnames van haar, onder andere zeer geslaagde en succesvolle Nederlandse interpretaties van chansons van Charles Aznavour, “Mijn ideaal” uit 1962 en het nummer “La mamma” uitgebracht in 1964 waar ze een tweede plaats mee bereikte in de hit lijst "Tijd voor Teenagers".
Na haar zangcarrière werd zij advocaat en later rechter.
In de jaren zeventig studeerde Brokken rechten aan de Universiteit Utrecht, met de specialisaties strafrecht en familierecht.
Ze begon een advocatenpraktijk in Laren (Noord-Holland) met Jan Meijerink.
Ze waren tijdens hun studie getrouwd na haar scheiding van de theaterproducent René Sleeswijk.
Na zes jaar advocatuur stapte ze over naar de rechterlijke macht en begon als waarnemend griffier bij de arrondissementsrechtbank in ‘s-Hertogenbosch, klom op tot gerechtsauditeur en werd in 1990 plaatsvervangend rechter en een jaar later werd geïnstalleerd als rechter.
Ze sloot haar loopbaan bij de rechterlijke macht in 1996 af.
In 1996 maakte Brokken een comeback, nadat ze een jaar eerder met een ere-Edison was onderscheiden voor de dubbel-cd "Net als Toen", met een overzicht van haar eerdere oeuvre als zangeres.
Ze bracht een nieuwe cd uit met de titel Nooit gedacht en er kwam bij EMI een dubbel-cd uit waarin onder de titel Corry Brokken zingt de albums Voor Nancy en Corry zingt Toon werden heruitgegeven, maar waren niet echt succesvol.
In 2000 werden haar memoires “Wat mij betreft” gepubliceerd, het boek werd een succes want in korte tijd verschenen vier drukken.
Zo zijn we aangekomen bij de Gouden terugblik in de Bank Show met het nummer “Net als toen”, waar ze in 1957 het Eurovisiesongfestival.
Ze zingt over haar man; ze vraagt hem of hij nog wist hoe hun relatie was toen ze jong waren.
Ze trad als zesde op, na Oostenrijk en voorafgaand aan Duitsland aan het einde van de stemming had het nummer 31 punten ontvangen, goed voor een eerste plaats.