Vandaag een verhaaltje over de olieboer.
Als jochie van een jaar of zeven ging ik regelmatig de hele (zater)dag mee met de petroleumman, zijn naam was Louw de olieboer.
Op zaterdag gingen we de klanten langs om olie te verkopen, de oliekar leek erg op het karretje van de melkboer.
Op de petroleumkar lag een grote petroleumtank, met achterop een kraan waar je petroleum kon aftapen, er kon ook een slang aan worden bevestigd om via een pompje de petroleumvaten te vullen.
Ik hielp mee om de oliekannen op te halen en te vullen en dan weer terug te brengen bij de klant.
Ook bezochten we klanten die op een flat van 4 verdiepingen woonden.
Dan belde ik beneden aan en riep dan naar boven “de peterolieboer”
Een keer kreeg ik als antwoord “Peter is niet thuis, kom straks maar terug”
Mijn taak was dan een touwtje naar beneden te laten zakken, daar knoopte Louw de slang aan vast en ik trok de slang dan naar boven.
Daar deed ik de slang in het vat en het vullen kon beginnen.
Wel moest ik goed opletten dat de het vat niet over zou lopen, gebeurde dat toch dan kreeg ik op mijn kop van Louw.
Thuis stookte Louw ook op olie, naast de kachel zat een petroleumtankje en deze moest regelmatig worden gevuld, hij kreeg het negen van de tien keer voor elkaar de kachel in de brand te krijgen, maar het lukte hem altijd weer op een wonderlijke manier het vuur weer te doven.
Hij kon ook goed lassen, menig auto is aan zijn kundigheid onderworpen, ook dan kwam het er vaak van dat de vlammen uit de auto sloegen, en ook die kreeg hij zonder verdere schade weer gedoofd.
Volgens mij had hij beter brandweerman kunnen worden.
Ook rookte Louw als een schoorsteen, hij stak de ene sigaret aan met de andere, het gevolg was dat hij verschrikkelijk kon hoesten, soms dacht ik dat hij er in zou blijven.
Maar om zijn rooien kop heb ik toch heel wat keer moeten lachen.
Door de komst van het aardgas is de oliehandel in elkaar gezakt en Louw stopte met zijn handeltje.
Hij is toen lasser op een fabriek geworden, en kreeg steeds minder contact met hem.
Ik werd gedwongen om op jonge leeftijd me te laten omscholen tot slagersknecht.
Een oliekar die er wel op lijkt, staat op de website hierjoke.eu
Ja, wat mensen toch allemaal deden vroeger, en hoe het allemaal verworden is tot hoe het nu gaat.
Veel veranderd, maar we blijven bezig.
De olieboer, leuke herinnering Hans, voor een mooi logje. Hij had nog geen Fordje opgedaan? (oud liedje 😉 ).
Huisvrouwen hoefden vroeger voor veel artikelen de deur niet uit, zelfs de peterolie werd aan de deur bezorgd. Bij ons voor het oliestel.
Ik ken een heel ander soort olieboer. Dat was gewoon een rijdende oliewagen die op de camping van caravan naar caravan reed omdat elke kachel op olie brandde.
Een heel leuk verhaal uit de oude doos. En die laatste foto doet het ‘m, hè?
Nooit gezien, Hans, én onbekend !
Lie(f)s.
Vergeet helemaal te zeggen dat mijn papa een olie wagen had met pony en wagen later kreeg hij pas een auto hihihi maar eerste jaren met de pony en wagen en die pony hete pukkie hihihihi
Olie was hier in het zuiden minder, we hadden wel een olieboer, maar het meeste gebruikte men hier toch kolen. En niet te vergeten door de mijnen hier hadden we al vroeg (licht)gas.
Ja dit is nou leuk weet je Hans ik kom van een olie boer mijn mama had een lunch room en mijn papa venten toen olie en butagas en ik was na schooltijd en zaterdag altijd mee om olie te venten en de 4ltr busje op te halen en weer weg te brengen ,mijn papa heeft vroeger een ongeluk gehad met zijn motor en is toen 18 keer aan een been geopereerd en was dus zwaar invalide dus….moest ik helpen ja Hans toch een mooie tijd als ik nu weer door jou verhaal terug denk ja ik had er als kind zijnde best wel eens de pest overin hoor als ik weer mee moesten mijn broer moest ook mee venten maar als ik er nu aan terug denk ja toch een fijne tijd wij moeten dijk op en dijk af want Kolhorn bestaat uit dijken en dat was best wel zwaar met die busjes olie van 4ltr hihihihi.J
Hans een mooi verhaal en ik denk weer aan onze herinneringen van vroeger leuk toch die goede oude tijd toen het nog vredig was en dat kunnen wij nu niet meer zeggen met al dat neer schieten van onschuldige mensen en zomaar iemand dood steken.
Maak er een mooie dag van lieve vriend dikke kus
een mooi nostalgisch verhaal Hans..
een “olieboer” kan ik zelf me niet meer herinneren
prettige dag
Jah leuk verhaal joh. En herkenbaar ook. In onze buurt kwam een oud echtpaar met paard en wagen. Volgeladen allerlei soorten wasmiddel en zeep en lodaline, borstels en ook een petroleumtank achterop.
Groetjes: Peter.
Mooi verhaal uit de oude doos. Je had er eigenlijk het nummer van Louis Davids onder moeten zetten. ‘De Olieboer heeft een Fordje opgedaan’. 🙂