De eerste Gouden terugblik van het nieuwe jaar in de BankShow.
Het is Nederlands cabaretière, actrice en zangeres Henriëtte Adriana (Hetty) Blok die is geboren 6 januari 1920 in Arnhem en in Amsterdam op 6 november 2012 overleden,
ze was vooral bekend door haar rol als Zuster Klivia in de serie;
Ja zuster, nee zuster van Annie M.G. Schmidt.
Na de Tweede Wereldoorlog speelde ze mee in talloze cabaretvoorstellingen.
Ze werkte samen met grote namen in de Nederlandse cabaret- en kleinkunstwereld, onder wie Wim Sonneveld, Fien de la Mar en Harry Bannink.
In 1951 werkte ze mee aan “De Toverspiegel”, een televisiespel dat Willy van Hemert had geschreven voor de eerste live uitgezonden televisie-uitzending van Nederland.
In de jaren 50 deed ze mee aan “De Familie Doorsnee”, een populair hoorspel van Annie M.G. Schmidt over het leven van een doodgewone familie.
Ze speelde ook in de tv-serie “Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer?” en in films als “De Toverspiegel” (1951), “Kermis in de Regen” (1962) “Brandende liefde” (1983), en “Ja Zuster, Nee Zuster” (2002) .
Tot 1998 trad ze op met het soloprogramma “Ziezo”, dat een keuze bevatte uit liedjes van Annie M.G. Schmidt.
In 2010 werd ter gelegenheid van haar 90e verjaardag het boek ‘Doe wat je ’t liefste doet’ gepresenteerd. Het bevatte een cd en dvd met haar dierbaarste liedjes, radio- en tv-optredens, maar ook een fotoboek vol persoonlijke herinneringen.
Als gouden terug blik heb ik gekozen voor een niet zo bekend nummer van haar, het staat op het album “Je van Hetty”, het zijn ‘kolderversjes gezongen door Hetty Blok’ uitgegeven in 1969, de tekst is van Eli Asser, de componist en dirigent is Harry Bannink en de producer was Gerrit den Braber.
Op zaterdag 12 september 1970 stond er in de krant “De Tijd” een artikel dat werd geschreven door Paul klare, onder de kop “Caberet op herfst LP’s” met een stukje over:
Hetty Blok Zingliedjes.
Zegliedjes, o zo ver weg liedjes.
“Na Je van Hetty” een tweede soloplaat dus.
Een wat mij betreft véél betere, al blijf ik moeite hebben met zo’n hele langspeler meestal gekgeinig bedoelde liedjes van La Blok achter elkaar.
Het zal wel aan mij liggen maar die licht-slisserige, hete aardappelachtige
(enig klinkt als eunuch),
soms bijna zichtbaar trekke-bekkerige en meestal erg stereotiepe voordracht Irriteert me vrij gauw, juist wanneer ik Hetty Blok alleen maar kan horen.
Maar wie daarvan geen hinder ondervindt zal aan de veel afwisseling biedende plaat ongetwijfeld plezier beleven, vooral, stel ik me voor, dankzij liedjes als Quartier Putain (Drs. P), Polonaise (Paul van Ostaijen), De gastarbeidster (Van de Merwe’s bewerking van My mother was a lady), Annie Schmidts Rineke Tineke Peuleschil en Han Hoekstra’s Slaapliedje.
Wel steeds overslaan: Luilekkerland, Moeder Medea, Merry medley of Dutch folk-songs en Vondelpark.
Knappe arrangementen van orkestleider Bert Paige; klapalbum met binnenin alles van Hetty Bloks carrière in tekst en veel foto’s.