Dit weekend een Nederlandse cabaretier, zanger en schrijver die veel bekendheid kreeg door zijn humoristische monologen en liedjes.
Het is “Henk Elsink” die werd geboren op 20 april 1935 op de Janninksweg nummer 5 in
Enschede en heeft daar tot zijn veertiende jaar gewoond.
Tijdens het bombardement van 22 februari 1944 waren in zijn buurt eigenlijk nog maar drie huisjes overgebleven.
Eén ervan was dat van de familie Elsink en dit huis staat er nu nog steeds.
Hij begon in zijn kinderjaren met het maken van revues tussen de schuifdeuren.
Hij volgde tot zijn zestiende jaar een opleiding tot lithograaf en werkte direct na zijn schoolperiode bij drukkerij Van de Schaaf, waar toen “Gert Timmerman” een tijdje zijn collega was.
Maar het artiestenvak bleef aan hem trekken en zodoende hij deed mee aan verschillende
talentenjachten.
Toen hij bij een regionale talentenjacht de eerste prijs won merkte komiek “Frans Vrolijk” hem op en kreeg hij zijn eerste kans om echt het vak in te gaan.
Hij was in 1956 te gast “Tom Manders” die graag jong talent om zich heen had,
in het “Saint Germain des Prés” een revuecafé aan het Rembrandtplein in Amsterdam,
genoemd naar de gelijknamige Parijse wijk.
Ook werkte hij mee aan televisieprogramma’s als Ad Ladin en de Wonderlamp, Capriolen, Schertsboek en Vlooienspel.
Begin jaren zestig draaide hij mee in twee seizoenen van het ABC-cabaret van “Wim Kan” en “Corry Vonk” .
In 1963 had hij zijn eigen radioprogramma “Vrij Entree”, waarin hij tal van gasten ontving, het programma werd opgenomen in De Koopermoolen, zijn eigen theater-restaurant in de
Amsterdamse Warmoesstraat waar hij tot 1974 optrad met liedjes en sketches.
Na deze periode ging hij door het land te reizen met verschillende onemanshows.
Voor de muzikale begeleiding van zijn programma’s werd gekozen voor onder andere voor “Harry Bannink” en later voor “Helmig van der Vegt”, die hem 15 jaar zou begeleiden.
Hij werd voor zijn cabaretactiviteiten in 1973 onderscheiden met de Gouden Harp
van Conamus.
Veel van zijn theaterprogramma’s werden op de televisie uitgezonden en
maakte hij voor de KRO in 1981/1982 televisieshows met diverse gasten waaronder
“Jasperina de Jong” en “Paul van Vliet” .
In 1988 stopte hij toch wel onverwachts met zijn theatercarrière,
want tijdens de voorbereidingen van een nieuw programma dat hem weer van “Herejezusveen naar Bommelsdijk” zou brengen was hij het zat en stopte.
Hij vertrok naar Mallorca waar het gezin sinds begin jaren tachtig een huis bezat, overgehouden aan de verkoop van De Koopermoolen.
Na een paar jaar rentenieren ging hij heel wat anders doen, namelijk het schrijven van thrillers.
Zijn eerste boek “Tenerife!” ging over de vliegramp in 1977, een onderwerp dat hem ook
naderhand zou blijven interesseren.
In de periode tussen 1990 en 1995 schreef hij vijf thrillers, die door de vakcritici gunstig werden ontvangen die de dialogen erg sterk vonden.
Ook werd gewaardeerd de opbouw van het verhaal waarin de plot op het juiste moment wordt ontrafelt.
Daarnaast werd hij ook veel gevraagd om te verschijnen in quizzen en bij collega’s
in hun programma’s.
In 2005 werd het huis op Mallorca verkocht en ging hij wonen in een boerderij in de omgeving van Baarn.
In dat jaar werd er een verzamel dvd uitgebracht met cabaretwerk en daarbij verloren
gewaande maar teruggevonden, fragmenten.
Vanaf 2010 leed Elsink aan Alzheimer en op 24 februari 2017 is hij op 81-jarige leeftijd
overleden in een verzorgingshuis in Amersfoort.
Dit weekend kies ik voor de Gouden terugblik van deze humoristische veelzijdige man die door zijn monologen bij een groot publiek geliefd is geworden het liedje “Johanna”.
Ken die niet Hans nu wel dus wéér iets bij geleerd knap niet ? Groetjes
Zeker een gouden terugblik 😉
jammer dat hij zo aan zijn einde moest komen, en leuk om te lezen hoe het allemaal zover gekomen is!
Henk Elsink…ook bij ons heel populair als cabaretier ..Hans
fijne avond
‘Johanna’ was een giller, ook populair bij kinderen.
Hahaaa…, Hans, moet kunnen !
Lie(f)s.
De naam is Elsink – Elsink…
Kunt u even spelen?
De E van Eduard, de L van Leo, de S van Simon, de I van Isidoor….
Kunt u dat evn spelen?
Ja dat wil ik wel doen. De I van Izal de S van Simon…..
O Ik hoor het al U bent meneer Izodoor Elsewater, Ik verbind u door!
(fragment uit de lift)
Ik heb altijd met veel plezier naar hem geluisterd. Het verhaal van de postzegel is me altijd bijgebleven.
grappig was dat Hans 🙂
ik ken het liedje nog, maar wat is dat lang geleden :o)
Een @->- voor jou.
Dat is echt humor van gisteren. Leuk om even weer te horen, maar dat krijgen we vast tijdens de uitzending ook nog wel een keer te horen.
Love As Always
Di Mario
Een veelzijdig man was het, zo te lezen.
Het meisje voor halve dagèn..! 🙂
Waar blijft de tijd hè!
Groetjesss!
Wat een mooie bijdrage. Leerde hem kennen door mijn broer, die draaide zijn lp’s, ik werd er al snel dol op, en heb me vaak suf gelachen en het gekke, je kon het 20 keer bekijken/luisteren, maar het bleef leuk. Je hebt veel dingen geschreven die ik niet wist, genoten! Die bom met Bakema is er zo eentje, ik zit nu al weer te lachen.