Dit weekend een romantische gouden terugblik, het is de zanger Pierino (Perry) Como.
Zijn ouders Pietro en Lucia Como arriveerden rond 1903 vanuit Italië in de Verenigde Staten.
Ze vestigden zich in Canonsburg, Pennsylvania, net ten zuidwesten van Pittsburgh,
aan de overkant van de rivier bij Steubenville, Ohio, waar “Dean Martin” een andere zoon van eerste generatie Italiaanse immigranten die daar opgroeide.
Voor de Comos was de Nieuwe Wereld niet meer dan het leven van hun oude leventje.
Pietro werkte bij Standard Tin Plate, maar hij en Lucia bleven Italiaans spreken en leerden nooit meer dan een paar woorden Engels totdat ze stierven.
Ze aten het eten en dronken de wijn van het oude land, bezochten de kerk en zongen de liedjes die ze altijd gezongen hadden.
Vrouwen met minder dan vijf kinderen werden onvruchtbaar geacht, de Comos hadden er 13.
Sommigen werden geboren in de oude wereld, sommigen in het nieuwe.
Pierino, of later beter bekend als Perry, werd op 18 mei 1912 geboren hij was de zevende zoon van een zeven zoons.
Perry begon pas Engels te spreken toen hij naar school ging.
Het leven als arbeider in de mijnen of de molens waar veel immigranten werkten trok hem niet hij wilde liever kapper worden.
Perry begon op zijn twaalfde met studeren en nam een gevestigde kaperszaak over toen hij veertien was en had twee volwassen mannen in dienst en een knipbeurt kostte vijftig cent.
Hij had een gitaar en leidde zijn eigen kapperskwartet in zijn eigen kapperszaak en speelde een trompet in een fanfare.
Op 4 juli en Italiaanse heiligendagen paradeerden ze rond in Canonsburg.
Als het op zingen aankwam koos hij voor twee zangers,
namelijk “Russ Columbo” en “Bing Crosby”.
Tegen de tijd dat Crosby echt populair werd in 1931 en 1932, stond Perry op het podium om de huidige hits te zingen.
Tijdens een voorjaarsvakantie in Cleveland in 1933, ging hij naar een lokale bandleider,
“Freddie Carlone” op auditie.
Carlone bood hem een baan aan, maar Perry’s kapperszaak was een bloeiend bedrijf dat hem ongeveer $ 40 per week opleverde, en hij had wat aansporing nodig van zijn vader
om naar Carlone te gaan die slechts $ 28 kon bieden.
Zijn vriendin “Roselle Belline” ging met hem mee en hij ontmoette de band in een park
in Meadville, Pennsylvania.
Ze konden hun ouders niet onder ogen komen omdat ze niet waren getrouwd,
dus gingen ze op 31 juli 1933 naar een vrederechter in Meadville dat was een paar dagen nadat Perry officieel van beroep veranderde.
Jarenlang heeft hij voor de zekerheid zijn lidmaatschap van het Barbers Guild behouden.
Carlone leidde wat bekend stond als een rayonband.
Het had dertien stukken en toerde op en neer door de Ohio-vallei en deden wat op de radio maar hun muziek werd nooit opgenomen.
Als ze niet aan het werk waren, zou Carlons broer Perry meenemen naar een club in Cleveland, waar hij zou zingen voor fooien.
Het bleek dat hij zonder band succesvoller was bij het publiek.
Perry is een trouwe werknemer en blijft bij Carlone werken totdat die hem letterlijk aan de deur moet uitzetten wanneer “Ted Weems” in 1935 smeekt of Perry zich niet bij zijn orkest
wilde aansluiten.
Maar de WO II bracht verandering het orkest van Ted Weems werd stilgelegd want de leden moesten in militairendienst en hij keerde terug naar zijn geboorteplaats waar hij wekelijks een radioprogramma presenteert en liedjes zingt en verdient zo een platencontract bij RCA Victor.
Bovendien krijgt hij een kans zich te bewijzen want in 1944 maakt hij zijn filmdebuut in
“Something For The Boys” .
Ondanks dat hij nog in een aantal films speelt ligt zijn hart duidelijk bij de muziek,
maar de film zorgt wel voor zijn grote doorbraak.
In januari 1945 gaat de film over het leven van “Frédéric Chopin” met in de hoofdrol
“Cornel Wilde”, “A Song To Remember” in première.
In de film wordt het nummer “Till The End Of Time” door Perry gezongen en wordt de hit van het jaar, opeens is Perry Como een beroemd zanger.
Hij scoort de ene na de andere hit, waaronder klassiekers als “Prisoner Of Love” (1946), “When You Were Sweet Sixteen” (1947), “Because” (1948), “Hoop Dee Doo” (1950), “Papa Loves Mambo” (1954) (later door “André van Duin” gecoverd “Papa gaat dansen”) .
En nog zijn Amerikaanse nummer 1-hits “Hot Diggity Dog Ziggity Boom” (1956), “Round And Round”(1957) en “Catch A Falling Star” (1958) .
Van zijn platen werden in totaal meer dan 60 miljoen exemplaren verkocht.
Tijdens de jaren vijftig is hij wekelijks gastheer in tv-programma’s als “The Chesterfield Show” en “The Perry Como Show”.
De jaren erna neemt zijn succes enigszins af, mede omdat hij bewust meer tijd besteedt aan zijn gezin, dat bestaat uit zijn vrouw en drie kinderen.
Zijn huwelijk met z’n jeugdvriendin “Roselle Belline” met wie hij al in 1933 trouwt houdt stand tot haar overlijden in 1998.
Begin jaren zeventig maakt Perry Como een geweldige comeback met hits als van “Don McLean” geleende “And I Love You So” en “It’s Impossible”.
Na het succes van de single wordt het album “It’s Impossible” heel snel opgenomen.
Deze selecties richten zich voornamelijk op hedendaagse pop / rock-balladen uit 1969-1970 die voor het eerst werden opgenomen door diverse top artiesten, de opnamen duren van 6 mei tot en met 23 november 1970 en het zelfde jaar nog uitgebracht door RCA Records.
Vervolgens verschijnen er tot eind jaren tachtig nog regelmatig albums van hem en gaf hij jaarlijks zijn beroemde kerstconcerten.
De laatste jaren van zijn leven geniet hij van zijn welverdiende rust en op 12 mei 2001, een paar dagen voor zijn 89ste verjaardag, overlijdt hij in zijn slaap.
Na zijn dood wordt hij postuum onderscheiden met een
“Grammy Lifetime Achievement Award”.
Dit weekend is zijn come back nummer “It’s Impossible” de Gouden terugblik in de Bankshow.