Ciska Peters – Laat me gaan.

Dit weekend is de Gouden terugblik de Nederlandse zangeres “Ciska Peters”, ze is in
Nijmegen-Oost geboren op 1 juni 1945 en is vandaag dus drie en zeventig jaar geworden.
Ze zong al jong samen met haar moeder de liedjes van “Vera Lynn”, later heeft haar moeder haar ontmoet tijdens een benefietconcert in de “ontmoeting” het was een speciale ervaring.
Toen ze zeventien jaar was ging ze na haar school periode werken op het belastingkantoor in Nijmegen en trad ze elke avond wel op.
Maar het zangeres willen worden zat al als kind in haar bloed, ze woonde in de Verhulststraat, op de hoek met de Duncklerstraat, bron “regionaal archief Nijmegen”.
Haar vader werkte bij de Spoorwegen en kreeg van hen de woning aangeboden van de woningbouwvereniging “De Gemeenschap”, die zorgde voor de huisvesting van spoormensen.
En op een steen worp afstand stond de “Krayenhoffkazerne” en daar traden elke maand
artiesten op die ze vanuit huis kon horen zingen.
Omdat ze dat graag wilde kreeg ze van haar ouders een gitaar en kon ze zichzelf al snel
begeleiden.
Bij het open raam luisterde ze mee naar de muziek van de kazerne en niet lang daarna werd ze gevraagd in de pauze op te treden en dat was een groot succes.
Daarna volgden vele jaren tournees voor de militairen, onder andere een jaarlijks optreden voor de Nijmeegse oorlogsinvaliden, een initiatief dankzij de Nijmeegse Handelsvereniging.
Maar volgens haar moeder die altijd bij haar optreden aanwezig was, begon haar zangcarrière op een door kapper “Barend Welling” in de Dommer georganiseerde talentenjacht.
Daar werd Ciska eerste en won de talentenjacht.
Vervolgens won ze tijdens het talentenjacht in Oostende, België in 1962 de Grote Prijs van
Radio Luxemburg” en de prijs bestond uit een Volkswagen Kever.
Willem Duys” zat in de jury en nodigde haar uit voor een optreden in zijn “Muziekmozaïek”.
Daarna is haar beroeps carrière als zangeres echt begonnen.
Het ging heel snel met haar zang carrière en ze werd een graag geziene artiest in het land.
Zo werkte ze met veel artiesten samen, zoals: “Gert Timmerman”, “Willeke Alberti”en “Edwin Rutten”, die getuige was bij het huwelijk van haar en “Pim ter Linde”.
Die ze had ontmoet toen ze voor “Welzijn” een optreden had op de vliegbasis Twente.
Hij was beroepsmilitair en maakte daar voor de Koninklijke luchtmacht foto’s.
Maar ook de buitenlandse artiesten waren rijk vertegenwoordigd in haar leven,
zoals “Cliff Richard”, “Shirley Bassey”, “Vera Lynn” en “Sammy Davis jr” die ze ontmoete toen ze drie weken in Philadelphia verbleef.
Kort daarna tekende ze een contract met productiemaatschappij MMP van “Max Woiski”,
de platen werden door CNR Records gedistribueerd.
Haar eerste singles “Wie weet” en “Niemand zal mijn tranen zien” werden meteen hitparade successen.
In 1963 nodigde “Willem Duys” haar uit voor de Nederlandse ploeg voor het “Songfestival in Knokke”.
En een jaar later in 1964 staat ze in een van de voorprogramma’s van “The Beatles” in Blokker.
In de loop van de jaren had ze regelmatig een hit met nummers zoals: “De meiden van de kermis” (1970), “Geef me je hand” (1972), “Zeeman, je verlangen is de zee” (1981) en “De zwarte kat” (1981).
Samen met “Ronnie Tober” zong ze de grote hit “Naar de kermis”, het werd een grote hit waar ruim honderdduizend platen van werden verkocht.
Als op en top Nederlandse artieste heeft ze met uitzondering van een aantal nummers, over het algemeen alleen maar Nederlandstalige repertoire gezongen.
Peter Koelewijn” heeft veel nummers voor haar geschreven en componeerde ook de muziek daarvoor.
Maar ook “Gerrit den Braber” en “Herman Pieter de Boer” schreven mooie passende liedjes die ze graag zong en “Harry van Hoof” zorgde vaak voor de arrangementen.
Na 25 jaar stopte ze met haar zangcarrière en begon ze samen met haar echtgenoot
een organisatiebureau.
Het organiseren van feesten en partijen, congressen en evenementen blijkt goed bij haar te passen.
Ze is de spin in het web achter de schermen, ze zoekt locaties, artiesten contractoren en vooral meedenken met bedrijven hoe ze een goede invulling kunnen geven aan een bedrijfsfeest of evenement.
Door haar manier te werken bouwt ze een vertrouwensrelatie op en dat is de basis van succes, net als toen ze nog zangeres was.
Als gouden terugblik heb ik een nummer uit haar begin periode gekozen, ik ga terug naar 1966 met het nummer “Laat me gaan”.

16 gedachten over “Ciska Peters – Laat me gaan.

  1. Yova

    Prachtig verhaal heb je geschreven. Deze muziek ken ik helemaal niet Hans. Ze zingt heel mooi.
    Leuke stofferig muziek is dit om te luisteren. Hans fijn weekend.

  2. Matroos Beek

    De naam zegt me veel, maar de muziek zegt me niks.
    Als kind sprak mijn moeder mij soms aan met ‘Ciska Peters’ als ik een beetje te speels was. Misschien was deze dame dat ook? Nooit geweten dat Ciska Peters echt bestond. Leuk.
    Nog een fijne avond Hans.

  3. Peter

    Wat een mooie info weer Hans. Bedankt. En dan vooral Radio Luxembourgh, elke zaterdagavond luisterde ik ernaar. Pracht herinnering.

  4. Sjoerd

    Inderdaad je hebt een stoffig lied van onder de bank getoverd. Dat is lang geleden dat ik nog iets van haar heb gehoord. Dank voor al je inspanningen op mijn blog. Super…

  5. mizzD

    Hey vreemd.. m’n reactie is niet doorgekomen.. maar ach, er stond toch alleen maar: laat maar gaan! 🙂

    1. mizzD

      Kwam in moderatie terecht.. tja, heb m’n emailadres moeten veranderen.. dat ene werkte toch niet meer.

  6. klaproos

    🙂 zo Hans, wat een nummer 🙂 goed aan het rijmen geweest, wat een nostalgie:-) ik ken eigenlijk alleen maar een witte eend op het midden van de weg van haar, maak het mij niet te zwaar laat me gaan:-) hoe krijg je het gevonden

  7. John

    Zo, dat is lang geleden dat ik die naam hoorde vallen. En dan ook nog een liedje van haar hoorde. Thuis hoorde we dit wel vaker.

  8. Lies

    Soms de laatste reactie, Hans, soms de eerste…
    Echt een plaatje van onder het stof… Toffe madam hé, in die tijd… !
    Lie(f)s.

Reacties zijn gesloten.