“Nancy Sandra Sinatra” is geboren op 8 juni 1940 in Jersey City, New Jersey en ze is een
Amerikaans zangeres en actrice.
Ze is de dochter van de legendarische zanger “Frank Sinatra” en zijn toenmalige vrouw
“Nancy Barbato”.
Het gezin verhuisde in de beginjaren van Sinatra zijn zang carrière naar Hasbrouck Heights, New Jersey.
In een interview met The Guardian herinnerde Nancy zich “dat haar familie ‘daar in een lieflijk huisje woonde, maar je kon vanaf de straat naar binnen kijken en zodra de mensen wisten dat haar vader daar woonde werd haar moeder ongerust.
Ik was nog een piepkleine peuter en ze wilde niet dat iemand me uit de voortuin zou stelen”.
Later bleek wel dat haar moeder een goede intuïtie had voor deze angst.
In 1963 hielden ontvoerders de broer van Sinatra, Frank Jr. vast en zouden hem voor $ 250.000 losgeld weer vrij laten.
Haar vader betaalde en haar broer werd vrijgelaten.
Het gezin verhuisde naar Toluca Lake in Californië, omdat haar vader in Hollywood zijn carrière kon voortzetten.
Het was een gelukkige jeugd en ze had grote belangstelling creatieve kunst.
Ze volgde vele lessen, zoals 11 jaar piano, 8 jaar dans, 5 jaar drama en enkele maanden stem.
Deze lessen hebben haar goed geholpen in de ontwikkeling van haar carrière,
die in 1960 begon.
Ze debuteerde op de “Frank Sinatra Timex Show” en binnen een jaar tekende ze een contract bij “Reprise Records”.
Ondanks dat ze populair was in Europa en Japan, kwam er niet een van haar nummers de
Amerikaanse hitlijsten.
Maar daar kwam een omekeer in, want in 1966 toen ze, gewapend met een nieuw stoere en sexy foto een grote hit had met haar single, “These Boots Are Made for Walkin”.
Het werd haar nummer een single van Nancy in 1966, zo werd ze voor altijd geassocieerde
“go-go-laarzen” die ze tijdens het nummer droeg.
Bekend om haar “sexy girl-next-door image” was ze een favoriete pin-up van de troepen tijdens de Vietnam oorlog en zij steunde de troepen door voor hen op te treden.
Televisie optredens volgden al snel in tv-shows zoals “The Smothers Brothers Show”,
“The Ed Sullivan Show” en “The Man From U.N.C.L.E.”, zo bedacht ze en produceerde ook de
televisie special “Movin’ With Nancy” waar ze een Emmy award mee won.
Ook vertolkte ze verschillende rollen in de film, zoals “The Ghost in the Invisible Bikini” (1966), “Last of the Secret Agents?” (1967), “The Wild Angels” (1967) en “Speedway” (1968),
waar ze samen met “Elvis Presley” in speelde.
Hoewel ze graag acteerde, bleef ze zich focussen op zingen en werden de meeste van haar hits geproduceerd door “Lee Hazlewood”.
tussen 1966 tot 1967 scoorde ze veel hitsingles, waaronder “How Does That Grab You, Darlin?” en “Sugar Town” .
Ze nam ook het themanummer op van de James Bondfilm “You Only Live Twice” en had een nummer een hitrecord met haar vader met de song getiteld “Somethin ‘Stupid”.
Andere populaire lnummers waren duetten die ze opnam met “Hazlewood” waaronder “Sand”, “Summer Wine” en “Some Velvet Morning”.
In de jaren zeventig bleef ze nummers opnemen en een korte onderbreking in de jaren tachtig om voor haar gezin te zorgen keerde ze in 1995 terug naar de muziekscene.
Naast zingen, schreef ze twee boeken over haar beroemde vader: Frank Sinatra, My Father (1985) en Frank Sinatra: An American Legend (1998) .
In 1995 kwam ze met een comeback op vierenvijftig jarige leeftijd en nam haar
“One More Time-album” op en ze poseerde in de Playboy.
In 2003 werkte ze samen met “Hazlewood” om het album “Nancy & Lee 3” op te nemen die alleen buiten de Verenigde Staten werd uitgebracht.
Het volgende jaar debuteerde ze de cd “Nancy Sinatra”.
Voor haar hele carrière ontving ze in 2006 een ster op de Hollywood Walk of Fame.
Het jaar daarop lanceerde ze een wekelijkse drie uur durende Sirius Satellite Radio-show
genaamd, Nancy voor Frank, en presenteerde ze Siriusly Sinatra.
Ze bracht in 2009 een digitaal-only project uit met de naam “Cherry Smiles The Rare Singles” uit.
Ze is nog steeds werkzaam in de muziekindustrie om op te nemen en te werken aan
muziekprojecten.
Dit weekend is Nancy Sandra met het nummer “These Boots Are Made for Walkin’”
de Gouden terugblik.