Dit weekend is de Gouden terugblik “Harry Slinger” geboren te Amsterdam op 10 augustus 1949, hij is vandaag negen en zestig jaar geworden.
Hij is een Nederlandse zanger en acteur die vooral bekend is geworden als de zanger van de Nederlandstalige groep “Drukwerk”.
Op de kleuterschool tijdens een ouderavond wist hij het publiek al te vermaken met een liedje over “zijn ouwe tante uit Honolulu”.
Op zijn muziek lijstje stond ook een heuse Jordaan-medley, de buurt waar hij opgroeide.
Zijn ouders begrepen wel dat hij een bewonderaar van “Johnny Jordaan” en “Willy Alberti” was en dat hij maar wat graag het artiestenvak in wilde.
Maar zijn vader die een eigen kleermakerij had gaf hem het advies om een vak te leren.
Maar hij blonk al uit op de lagere school in voordrachten en musicals.
Over de uitvoering van Ali Baba en de veertig rovers sprak de plaatselijke pers zelfs al van een ‘zangertje en acteur in de dop’.
Na de lagere school ging hij bij een kennis van zijn vader werken de stoffenhandel Barotex in de Oude Hoogstraat.
Hij ging naar de avondschool en daarnaast richtte hij met vrienden een toneel-
en muziekgroepje op.
Ze regelde hun optredens in buurthuizen, familiefeesten en in bejaardenhuizen.
Op achttien jarige leeftijd startte hij als zanger en slagwerker samen met een gitarist
een bandje, genaamd “The Hot Papatoes Swingers”.
Al snel werd de groep stedelijk bekend vooral bij studenten, bruiloften en partijen en
in buurthuizen.
In deze periode speelde hij ook nog mee in een amateurtoneelgezelschap.
Toen de eigenaar van de stoffenhandel met pensioen ging kon hij bij Albert Heijn aan de slag.
In 1976 kreeg de muziekgroep vaste vorm onder de naam “Drukwerk” en kreeg de groep ook buiten Mokum bekendheid.
Een carrière bij de grootste kruidenier van het land liet hij lopen om eerst in de Jordaan en later in Amsterdam-Noord als jongerenwerker te gaan werken.
In die periode schreef hij zijn eerste nummer “Ik verveel me zo”, een actielied over
de leefomstandigheden van de jongeren in ‘Noord’.
In eigen beheer werd er een single van gemaakt en tegen de verwachting in werd het nummer door Hilversum drie opgepikt, waardoor de groep landelijke bekendheid kreeg.
Het duurde toch nog drie jaar voordat platenmaatschappij EMI geïnteresseerd raakte
in het Amsterdamse bandje.
Op hun vrije zaterdag mochten ze in zes uur tijd een demo opnemen.
De maatschappij was zo enthousiast over hun pure volkssound dat zij besloot de opnames op lp te zetten.
In april 1980 kwam het nummer “Je loog tegen mij” uit op single, wat tegen de kerst een nummer een hit werd.
Zes weken lang stond het nummer aan de top van de hitlijsten, een verkoop van 5000 stuks per week was geen uitzondering.
Ruim 143.000 keer ging de plaat uiteindelijk over de toonbank.
Het werd de doorbraak van de band en werden veel gevraagd om op te treden.
Tot 1982 konden ze hun baan nog combineren met de band, maar toen de interviews,
fotosessies, optredens en promotionele activiteiten steeds meer tijd opslokten, kozen ze voor een professioneel bestaan.
Voor Slinger was dat geen moeilijke beslissing, dit was altijd al zijn grote wens.
Aan energie en creativiteit geen gebrek de groep produceerde negen albums,
met hitnoteringen als “Schijn een lichtje op mij”, “Marianneke”, “Hé Amsterdam”, “Lijn 10” enz.
Voor hun uitvoerende werk kreeg de band menige onderscheiding, o.a. de Edison populair, de Bob Scholtenring, drie Veronica Awards en Het gouden Hart van Rotterdam.
Slinger zelf kreeg de Ambassadeurstitel van Amsterdam en werd eind 1986 benoemd tot Prins Carnaval van Mokum.
Aan het einde van de jaren 80, na ruim 12 jaar door het land te zijn getoerd was de koek op.
Er kwamen wisselingen in de band, de inspiratie tot het schrijven van nieuwe nummers nam af en men wilden er eigenlijk mee stoppen.
Zo werd er besloten om een afscheidstournee te houden, die wel een half jaar in beslag nam en werd afgesloten in oktober 1990, in de Stadsschouwburg van Amsterdam.
Slinger verhuisde in 1991 met zijn gezin naar het landelijke Westzaan.
Daar ging hij verder met het schrijven van teksten en het maken van muziek.
Zo had hij eindelijk tijd voor gastrollen in twee producties van “Gees Linnebank”: “De Muisjes”.
Hij werd gevraagd mee te doen in de tv-series zoals: “In de Vlaamse Pot”, “Baantjer”.
In de Drukwerk periode had hij al wat werk in die richting gedaan, zoals een rolletje in de film “Flodder” en als stem van “Blikke Bas” in de tv-serie “de Tovenaar van Oz”.
Ook was hij programmamaker en presentator van “Amsterdam da’s Mokum” bij radio Noord-Holland en tijdens Sail Amsterdam in 1990.
Met een orkestband of onder begeleiding van een showorkest trekt hij nog regelmatig als
soloartiest door het land.
Tijdens optredens ontkomt hij er niet aan nummers uit het repertoire van Drukwerk te zingen.
Slinger kan tot op de dag van vandaag mensen volop entertainen,
hij is een volksvermaker pur sang.
En dit weekend is hij de Gouden terugblik in de Bankshow.