Om het maar nooit te vergeten.
Onze ouders hebben de oorlog bewust mee gemaakt, wij kennen hun verhalen over hun oorlog.
Het was een barre tijd voor ze, mijn vader heeft menigmaal moeten onderduiken.
Zijn oudste broer heeft de oorlog niet overleeft.
In 2010 zijn we meer te weten gekomen over onze oom Adriaan die in Buchenwald is omgekomen op 24 jarige leeftijd.
Sinds 9 april 2010 zijn er op internet de namen te vinden van ruim 38.000 mensen die tijdens de Tweede Wereldoorlog omkwamen in concentratiekamp Buchenwald.
Dit melde historiek.net.
Concentratiekamp Buchenwald werd in 1937 door de Duitse nationaal-socialistische regering gesticht.
Na de Kristallnacht van november 1938 werden ongeveer tienduizend Duitse Joden naar het kamp gebracht.
Later ook uit andere landen, waaronder Nederland, naar schatting ruim drieduizend, werden naar Buchenwald getransporteerd.
De namen zijn HIER te vinden. (Totenbücher)
Het is wel een schok om de naam van je oom terug te vinden in de lijst van het Concentratiekamp.
Hoe belangrijk is het om in vrede verder te leven.
Vandaag herdenken we 4 mei met de dodenherdenking.
Op 5 mei 1945 kwam er in Nederland een eind aan de Tweede Wereldoorlog.
Hier vind je wat links naar sites over 4 en 5 mei, de dodenherdenking, Bevrijdingsdag en over de Tweede Wereldoorlog.

Het volgende artikel las ik het volgende artikel: ’Tabaksindustrie moet worden vervolgd’.
De tabaksindustrie is misdadig bezig, en maakt zich schuldig aan een misdrijf, namelijk zware mishandeling van mensen die roken.
Dat vinden advocate Bénédicte Ficq en longkankerpatiënt Anne Marie van Veen, die een actie starten om strafrechtelijke vervolging van de industrie af te dwingen.
Nu is dit voor mij niet nieuw, want dit was voor mij de rede om 38 jaar terug te stoppen met roken.
Zelf ben ik opgegroeid in de tijd dat roken nog algemeen werd geaccepteerd en dan ook volop werd gedaan.
Ik was 14 jaar dat ik met roken begon, eigenlijk vrij normaal in die tijd.
Maar het was ook begin jaren 80 dat de discussie over roken en gevolgen voorzichtig begon.
Toen ik 20 jaar was zaten we thuis een actualiteiten programma te kijken op de tv, dat ging over roken en de schadelijke gevolgen.
Tot dat de journalist aan de sigaretten fabrikant de volgende vraag stelde: “wat zou u er van vinden als uw product op langere termijn dodelijk is?”
De reactie van de man verbaasde me, want het interview werd afgebroken onder de mom van “die vraag zou niet gesteld worden, dat is niet de afspraak”, hij was echt erg boos.
Dit was voor mij de reden om per direct te stoppen met roken, want als de fabrikant een normaal antwoord had gegeven zou ik me niet in de maling genomen voelen.
Voor mij stond vast roken is slecht.
Ooit was ik bij de huisarts in verband met mijn allergie, ik zei met een gekke bek “en dan rook ik ook nog niet” .
Haar antwoord was voor mij een verrassing, maar ook een bevestiging van wat ik al dacht, ze zei namelijk; “in tabak zit een hoest remmend middel , daarom gaan mensen die stoppen zo hoesten” .
Er kunnen 100.000 reden aanvoeren om iemand overhalen om te stoppen met roken, maar het zal de persoon zelf moeten zijn die de beslissing neemt, niet om een ander te vrede te stellen, want dat werkt niet.
Zelf moet je “nee” zeggen, hoe makkelijk het ook klinkt, hoe moeilijk kan het zijn.
Maar je doet het voor jezelf en ik ben blij dat ik toen de keuze heb gemaakt.
Voor iedereen die twijfelt, stop gewoon, gooi je sigaretten weg, niet eerst pakje leeg roken, nee de knoop definitief door hakken, zal niet altijd makkelijk zijn, maar wel de weg naar een rookvrij leven.