Dit weekend weer een Gouden terug blik, waarvan misschien wel het gekozen nummer
bekender is dan de naam van de zanger.
De zanger is namelijk Benjamin Earl Nelson, geboren in Henderson, North Carolina op
28 september 1938, hij bekend geworden onder zijn artiestennaam “Ben E. King”.
Hij was een Amerikaans soul- en popzanger en –schrijver en in 1961 in de lage landen bekend geworden door zijn song “Stand by Me”.
In 1958 sloot hij zich onder zijn geboortenaam aan tot een doo wop-groep genaamd
“The Five Crowns”.
Later in het jaar ontsloeg de manager van “The Drifters”, “George Treadwell”, de leden van de originele bezetting en verving ze door leden van The Five Crowns.
King had al een aantal R & B-hits met de groep bij het platenlabel Atlantic Records.
In 1959 schreef en zong hij mee met de eerste hit van de nieuwe bezetting van de Drifters,
“There Goes My Baby”.
Hij deed ook de eerste stem op de opeenvolgende hits door de groep waaronder “Save the Last Dance for Me”, “This Magic Moment” en “I Count the Tears”.
Vanwege een geschil over zijn contract, inclusief een salarisverhoging en een billijk aandeel aan royalty’s, kreeg King nooit meer de kans van de manager Treadwell om samen met de groep op tournee of op televisie op te treden.
Nadat het geschil was opgelost, werd hij ingehuurd om te zingen totdat er een vervanger voor hem werd gevonden.
Op de televisie playbackte medelid “Charlie Thomas” gewoonlijk de nummers die King
had opgenomen met de Drifters.
Dit einde gaf hem aanleiding voor een nieuw begin, want begin 1960 verliet hij the Drifters en ging gebruik maken van zijn artiestennaam Ben E. King ter voorbereiding op een succesvolle
solocarrière.
Hij blijft werken onder het Atlantic platenlabel en scoorde in 1961 zijn eerste solo hit met de
ballade “Spanish Harlem”.
Zijn volgende single “Stand by Me”, geschreven met “Jerry Leiber” en “Mike Stoller”,
zou uiteindelijk door de Recording Industry Association of America worden verkozen tot een van de songs van de eeuw.
“Stand by Me”, “There Goes My Baby” en “Spanish Harlem” werden genoemd als drie van The Rock and Roll Hall of Fame’s 500 Songs die de Rock and Roll vormden en kregen allemaal een Grammy Hall of Fame Award, evenals als “Save The Last Dance For Me”.
De andere bekende nummers van hem zijn onder meer “Don’t Play That Song (You Lied)”, “Amor”, “Seven Letters”, “How Can I Forget”, “On the Horizon”, “Young Boy Blues”, enz.
In de zomer van 1963 had King een Top 30-hit met “I (Who Have Nothing)”, die de Top 10
bereikte op het radiostation WMCA in New York.
Zijn platen bleven tot 1965 goed vertegenwoordigd in de Billboard Hot 100-hitlijst staan.
Totdat de Britse popbands de popmuziekscene begonnen te domineren,
maar King bleef doorgaan met R & B-hits en kleine pophits, waaronder ‘het nummer
“What is Soul?” in 1967 en “Supernatural Thing”, 1975.
Een heruitgave van het nummer “Stand by Me” in 1986 werd gebruikt als themasong in de film “Stand By Me” en kwam na een afwezigheid van 25 jaar opnieuw de Billboard Top Ten in.
In 1990 namen hij samen met “Bo Diddley” en “Doug Lazy” een vernieuwde rapversie op van de “The Monotones” hit uit 1958 “Book of Love” voor de soundtrack van de film “Book of Love”.
Hij nam ook een kinderalbum op in 1998, “I Have Songs In My Pocket”, geschreven en
geproduceerd door kindermuziek artiest “Bobby Susser”, dat de
‘Early Childhood News’ Directors ‘Choice Award’ en ‘Dr. Toy’s / The Institute For Childhood Resources’ Award won.
Hij vertolkte het nummer “Stand by Me” tijdens de Late Show met David Letterman in 2007.
Ook was hij actief in zijn liefdadigheidsinstelling, de Stichting Stand-by Me, die helpt onderwijs te geven aan verdienstelijke jongeren.
King trad op als “Stand By Me” tijdens een televisie-eerbetoon aan de komiek “George Carlin”, omdat hij een van de favoriete artiesten van hem was.
Op 11 november 2010 speelde hij “Stand By Me” op de Latin Grammy’s met Prince Royce.
King reisde in 2013 door het Verenigd Koninkrijk en speelde pas in 2014 concerten
in de Verenigde Staten, ondanks gemelde gezondheidsproblemen.
Op 1 mei 2015 werd aangekondigd dat hij op 30 april op 76-jarige leeftijd was overleden in het Universitair Medisch Centrum Hackensack.
Hij lied zijn vrouw, drie kinderen en zes kleinkinderen achter.
Maar dit weekend is de Gouden terugblik zijn grootste hit “Stand by me”.