Sjoerd vroeg zich afgelopen 27 november af wat de “Place to be” van zijn lezers is.
Zelf ben ik een geboren en getogen Zaankanter maar door werk heb ik in verschillende plaatsen gewoond en zo belande ik in Amersfoort.
In mijn jongere jaren deed ik aan lange afstand wandelen en heb zo meerdere landen en ook plaatsen in Nederland bezocht.
Maar wat is het lastig om te kiezen welke plaats nu mijn “Place to be” is geworden.
Zo herinner ik me nog de wandeltocht in Schotland in 1985, ik startte in Oban aan de westkust en ben naar Inverness aan de oostkust gelopen.
Het was een fantastische tocht, het wandelen langs de lochs was geweldig en bij Loch Ness hoop je toch het monster te zien.
Het toerisme was toen net als in vele andere plaatsen een stuk minder dan tegenwoordig.
Zo wandelde ik ook in Wales, Denemarken en zo voort waar je geen toerist tegen kwam, dat was in Zuid Engeland of Limburg heel anders, maar als je vergenoeg van de stad weg liep werd het stiller.
Soms denk ik wel Schotland lijkt me wel mijn “Place to be”, hoog in het noorden waar nog veel ruimte en rust is.
Maar gezien mijn gezondheid, zoals het gezeur met de luchtwegen doet me dan toch anders beslissen.
Dan is Amersfoort nu voor mij “Place to be”, zeker omdat mijn drie zoons hier wonen.
Dat contact wil ik voor geen goud of een verre “Place to be” willen missen.
Loch Ness met het Urquhart Castle.
/center>
Van de Zaan naar Oost-Brabant, vakanties her en der…
Ik zou het niet kunnen zeggen.
Misschien mijn bed. Lekker warm, lekker fris, lekker om te rusten. 😀
Ik woon graag waar ik nu woon, maar ik droom wel van een reis naar Noorwegen.
Het lijkt me fijn om zoveel herinneringen te hebben aan prachtige wandelingen. Dat nemen ze niet meer van je af Hans.
Geniet verder van je plekje in Amersfoort!
“Wie thuis ’t geluk niet vindt, die zal het nergens vinden, wie thuis ’t geluk niet ziet, die ziet het nergens niet.”
Dat hing bij mijn opa aan de muur.
Ik voel me goed in Roeselare, da’s mijn place to be.
‘k Weet van niet veel meer, Hans, ‘Brugge’ dus… !
Lie(f)s.
Hoi Hans
Ja vreemd je krabbeld een ein weg en kent elkaar al jaren maar weet eigenlijk niet of zelden waar ze nu precies wonen. Een x een ontmoeting gehad met een blogmaatje van alweer 12 jaar.
Dat was erg leuk
Mijn place to be zijn toch de Griekse eilanden en verder genieten we van het wonen in het brabantse land
Daar waar het leven goed is hihi
Eindelijk ontdekt hoe ik jullie kan volgen…groetjes en fijne dag
Hoi Hans,
grappig!
Jouw Place To Be is ook de mijne!
Ik heb aan de oever van Loch Ness gekampeerd… prachtig was het daar.
Ik ben sowieso gek op Schotland…
Groetjes, Marlou
Moeilijk te zeggen wat mijn Place to be is. Er zijn zo veel plaatsen waar ik graag ben. Ik heb dan ook geen kinderen misschien scheelt dat ook.
Lastige vraag hoor.. ik zou zeggen ‘waar m’n geliefde is.. én m’n hond!’ 😉
Ik denk dat naarmate je ouder wordt het lastiger wordt om te verkassen en je een stuk meer behouden wordt. Dan gaan kinderen en kleinkinderen meetellen.
Voor mijn werk was ik vaak vaak en soms lang van huis. Nu lekker al een paar jaar gepensioneerd en dolgelukkig dat ik thuis kan blijven. Mijn place-to-be is dus Schiedam.
Ik woon momenteel precies waar ik wil wonen. Kinderen redelijk in de buurt, wat wil een mens nog meer. Mss veranderd het in de toekomst wel, wie weet, maar voorlopig zit ik goed.
Ik ben daar nooit geweest. Het best wel mooie land om te zien. IK heb wel meer gehoord daar mooi moest wezen. Monster….. mooie verhalen komen steeds meer voor. Ergens anders hebben dit ook verhaal over de monster. Maar ik weet niet meer waar het is. Wandelen is zeker prachtig om te doen. Muziek ken ik niet. Wel mooi om te horen. Fijne dag.
Dat is mooi gezegd. En het kan natuurlijk zijn dat je place to be in de loop van de tijd veranderd.
Love As always
Di mario
Ik ben een paar jaar geleden op dezelfde plaats als u in schotland geweest, maar er was geen monster te zien 😉 alleen ik…
en wie is er niet graag dichtbij zijn kinderen
Een @->- voor jou.