In de nacht van 15 op 16 oktober 1987 vandaag exact 32 jaar geleden, raast een storm boven Engeland, de Kanaal eilanden en de Franse departementen Normandië en Bretagne.
Het blijkt niet zomaar even een felle storm te zijn, maar een storm met windsnelheden die de orkaandrempel overschrijden.
Het hele zuidoosten van Engeland worden windsnelheden van 180, 190 kilometer gemeten.
Groot-Londen, Hampshire, Sussex, Essex, Suffolk, Kent, er is geen ontsnappen aan.
In amper drie uur tijd richt de “Great Storm”, zoals de Britten hem naderhand zijn gaan noemen, een ongeziene ravage aan over het zuiden van Engeland.
Het wordt de ergste storm die Groot-Brittannië overkwam in bijna 300 jaar.
Het was voor mij het begin van de herfst vakantie en we hadden een verblijf geboekt net onder Londen.
Op zaterdag 7 oktober begon de reis, eerst na Calais en dan met de boot oversteken naar Dover.
Het is prachtig weer, een plezierige boottocht over de Noordzee.
Maar in Engeland aangekomen merkte we al snel dat de schade van de storm veel heftiger was dan dat we hadden vernomen.
Dit was nog de pretijd van de multimedia, je was aangewezen op radio, tv of de krant.
Maar goed de reis ging verder richting Londen, soms was het haast onmogelijk om over de weg te rijden door de omgewaaide bomen.
Op de bestemming aan gekomen was alles donker en op een briefje op de deur stond dat we naar een ander adres moesten gaan.
Daar aangekomen was men verbaast dat we vakantie kwamen vieren, ze vertelde hoe erg men het wel niet had gehad tijdens de storm en nog steeds in de problemen zaten.
Een deel van de huur kregen we alvast terug, dan konden we ons redden en men adviseerde om naar de zuidkust te gaan naar Eastbourne daar was wel een hotel voor de nacht.
Na een lange tocht, door een rampengebied kwamen we aan in Eastborn daar op zoek voor overnachting en kwamen terecht in een Bed & Breakfast.
Het werd een week om nooit meer te vergeten, wat een ellende had de storm aangericht.
Hier onder een paar foto’s, heb er meer op dia staan maar die heb ik hier nog niet.
Inschepen bij Calais.
Krijtrotsen Birlingcap.
Arundel Castel
Daar was maar een boom omgewaaid.
In de omgeving was het heftiger.
Eastbourne.
Door deze reportage “Britain’s Biggest Storm” werd ik terug in de tijd geslingerd.
Wat een ravage Hans.
Ik ging ooit met een vriendin naar Londen. De oversteek van Calais naar Dover was verschrikkelijk. We hadden storm op zee. De mensen lagen op de grond over te geven. Je evenwicht kon je niet houden.. De golven sloegen meters hoog. De boot zwalpte alsof we ieder moment gingen omslaan. Toen dacht ik dat mijn laatste uur was geslagen. Ik was te bang om ziek te zijn maar zag toch heel groen toen we aankwamen en dat was niet meteen over. Afschuwelijke herinnering.
je was er duidelijk op het verkeerde moment Hans
aan natuurgeweld is helaas weinig te doen
groeten
Dat zijn reizen die men nooit vergeet Hans Alles heeft een voor en een nadeel !! Welke grote hollander zei dit weer ?? Grts Wel mooie beelden van die dia’s
Het kan (helaas!) verkeren, Hans…
Ook een onvergetelijke reis…
Lie(f)s.
Ik heb de hele film bekeken, ik heb me dat in die tijd nooit gerealiseerd dat het zo erg was daar aan de kust en in London. Een indrukwekkende reportage.
Tjonge zeg, dat was een best windje. Zouden we dat in de toekomst vaker krijgen?
Dat herinner ik me nog, het nieuws stond er bol van.
brrrr, daar zijn jullie dan mooi van terug gekomen Hans, wat een natuurgeweld hé
Regen en stormen zijn van alle tijden. Soms moet men geluk hebben dat die storm aan je voorbij gaat.
Regen en storm komen steeds meer. Kom door de klimaat veranderingen. Je oude foto’s is weer triest om te zien hoe vroeger gebeurd is geweest. Was toen ook heftig. Filmpje moet ik later eens bekijken. Duurt beetje veel te lang. Doe ik op mijn gemak.
ja, daar regent en stormt het altijd erger dan hier….
* Een @->- voor jou.