Dit weekend een echte Gouden terugblik, we gaan heel ver terug in de tijd.
We gaan terug naar de jaren veertig van de vorige eeuw.
Dit weekend staat “Beryl Davis” in het middelpunt, ze werd geboren in Plymouth, Engeland op 16 maart 1924 en was een Britse bigband zangeres en ze was in verschillende films te zien.
Haar vader Harry Davis was bandleider in het Palace Theatre in de stad Plymouth.
Ze zong vanaf haar achtste jaar met zijn band en in 1934 won ze, toen ze tien jaar was het All Britain Tap Dancing Championship en zei in haar eigen woorden
“in je eentje zingen en dansen voor twee”.
Vaak was het zo als ze de volgende ochtend op school kwam de make-up van het optreden van de avond ervoor amper was verwijderd.
Ze gaf ze later toe, dat ze niet zo’n goede studente was.
Halverwege haar tienerjaren was ze een volwaardige professioneel zangeres.
Ze zong eerst met de Roma-band in Londen en begin 1939 treed ze op in Parijs en Kopenhagen met het veelgeprezen Quintet “the Hot Club of France”, samen met een chaperone, de gitarist “Django Reinhardt” en de violist “Stéphane Grappelli”.
In hetzelfde jaar trad ze kort op met de dansgroep van “Oscar Rabin”, haar vader was de gitarist en frontman van Rabin geweest.
Voordat ze opnieuw met de Hot Club-groep in Londen ging optreden nam ze met hen een plaat op opnam bij Decca.
Daarna sloot ze zich eind 1939 voor een jaar aan bij het orkest van “Arthur Young”,
met een optreden in de “Black Velvet show”.
Na verloop van tijd bij Rabin bracht ze een jaar door met het zeer populaire
“Geraldo Orchestra”, haar heldere, pure stijl was vergelijkbaar met die van andere zeer
populaire entertainers uit die tijd zoals de zangeres “Vera Lynn”.
Ze zong niet alleen op de grammofoonplaat, maar ook met de vele troepen bands die toen in Londen waren gestationeerd zoals de “Skyrockets”, “Squadronaires”, de geallieerde expeditie orkesten geleid door “Robert Farnon” en “George Melachrino”, evenals het Amerikaanse
all-star-orkest bands onder leiding van “Sam Donahue” en “Glenn Miller”.
Ze genoot duidelijk van de gelegenheid om samen met “Millers star” sidemen, waaronder
de pianist “Mel Powell” en de drummer “Ray McKinley” een grammofoonplaat op te nemen.
Een boeking in december 1944 bij de “Miller’s Army Air Force-band” in de “Queensbury Club” in Londen, was een beslissend moment voor haar, daar zong ze “I’ll Be Seeing You”
en Miller zei tegen haar, “Good show, kid. I’ll be seeing you”.
Drie dagen later verdween het vliegtuig van Miller toen hij was verdwaald toen hij het Kanaal overstak.
De komiek “Bob Hope” moedigde haar aan om in januari 1947 naar de Verenigde Staten
te emigreren.
Ze debuteerde daar in zijn radioshow, trad later op met de bandleiders “Benny Goodman” en “Vaughn Monroe” en werd zo een bekende verschijning in de radioprogramma’s georganiseerd door onder andere “Frank Sinatra”, “Milton Berle” en “Red Skelton“.
Na haar huwelijk met de radio- en tv-ster “Peter Potter” (familienaam William Mann Moore),
en inmiddels een Amerikaans staatsburger, concentreerde ze zich op het grootbrengen van haar gezin
Hoewel ze in 1954 een hernieuwde bekendheid kreeg toen ze een gospelgroep vormde met de zangeres “Connie Haines” en de acteurs “Jane Russell” en “Rhonda Fleming”.
Alle vier bezochten de bisschoppelijke kerk van St. Stephen in Hollywood, ze stonden bekend als de “ four girls” , hadden ze een verrassingshit met “Do, Lord, Remember Me”.
Na haar huwelijk met Potter dat in 1965 strandde, kreeg ze nieuwe partner “Peter Stapleton”, nickname buck, die voorheen drummer was bij Miller en al meer dan 20 jaar shows
op cruiseschepen gaf.
Zelfs na de dood van Stapleton in 2003, bleef ze gastoptredens maken aan boord van de
cruiseschepen.
Ze overleed in Los Angeles op 28 oktober 2011op 87 jarige leeftijd als gevolg van complicaties veroorzaakt door de ziekte van Alzheimer.
Ze was een van de Britse artiesten die aan het einde van de tweede wereldoorlog hun roem en fortuin in de VS vergaarde.
Terwijl de pianist “George Shearing” haar frequente muzikale begeleider was tijdens de
oorlogsjaren en aanhoudende bekendheid verwierf.
Was de Amerikaanse carrière van haar nooit helemaal gelijk aan die van hem,
hoewel ze gestaag radio optredens deed en als entertainer op cruiseschepen werkte.
Dit weekend is ze de Gouden terugblik met het nummer “Alone Together”.
Het het gelijknamige album werd in de periode van 10 april tot en met 29 december 1947
opgenomen.