Dit weekend weer een echte Gouden terugblik, waar over ik eerst de nodige informatie over moest lezen.
De Amerikaanse zangeres “Kitty Kallen” werd geboren op 25 mei 1921 in Philadelphia,
Pennsylvania en ze was een van de zeven kinderen.
Haar ouders waren Russische Joodse immigranten Samuel en Rose Kalinsky,
maar om haar etniciteit te verbergen veranderde ze haar achternaam in Kallen.
Haar eerste kennismaking met haar zang succes was het winnen van een talentenjacht en van daaruit werd ze een vaste personage op de radio.
Want als tiener verdiende ze geld met commerciële jingles en zong ze in “The Children’s Hour”, een populair radioprogramma gesponsord door de cafetariaketen Horn & Hardart
de eerste firma die voedsel via automaten verkocht.
Ze was een van de beste vrouwelijke vocalisten tijdens het Big Band-tijdperk.
De twee grote bands waarmee ze het meest verbonden was, zijn die van “Harry James” en
“Jimmy Dorsey”.
Haar hits met die bands waren onder meer“I’m Beginning to See the Light”, “It’s Been a Long, Long time”, “Besame Mucho” en “They’re Either Too Young or Too Old”.
Later trad ze op met onder andere met “Benny Goodman” en “Tommy Dorsey” en is ze te horen op veel van de grootste hits uit die tijd.
Bovendien had ze tijdens de jaren vijftig verschillende solo-hits waaronder “My Coloring Book” (1963), “In the Chapel in the Moonlight” (1954) en werden er meer dan een miljoen platen verkocht van “Little Things Mean a Lot” (1954), in die tijd was het verkopen van een miljoen platen een hele prestatie.
Ze trad op in nachtclubs zoals de Copacabana in New York en concertzalen met inbegrip van het Palladium in Londen.
In 1956 werkt ze samen met “Georgie Shaw” aan het produceren van een romantisch duet.
Dat was midden in alle Elvis Presley hits van dat jaar geen makkelijke opgave om er een hit van te maken maar ze slaagde in om de Top Forty te komen met het nummer
“Go on with the wedding”.
De emotionele songtekst van het nummer gaat over een bruiloft die in volle gang is.
Veel mensen zijn emotioneel tijdens een bruiloft, vooral tijdens dit nummer als het meisje gaat trouwen met een man genaamd Fred, wanneer plotseling een echte liefde uit haar verleden genaamd Jim verschijnt tijdens de ceremonie, die als overleden was gerapporteerd.
Ze rent naar hem toe, maar hij spoort haar aan om door te gaan met de bruiloft.
Fred ziet in het gezicht van zijn toekomstige vrouw dat Jim echt degene is die ze wil, ook al is hij al zo lang weg geweest en Fred legt dan haar hand in die van Jim en spoort haar aan met hem te trouwen wat ze inderdaad doet.
Het is het enige nummer dat in de Top Tien kwam.
Shaw stierf op 76-jarige leeftijd in 2006 na vele jaren van strijd tegen alcoholisme.
Na het duet met hem was er in haar carrière een grote stilte, maar in 1962 maakte ze een korte comeback met een versie van het nummer “My Coloring Book” dat een jaar later in de Top 20 kwam.
Ze was getrouwd met “Budd Granoff” en “Clint Garvin” en stierf toen ze 94 jaar was op 7 januari 2016 in Cuernavaca, Mexico.
Het nieuws van haar overlijden kwam langzaam op gang in de media het kreeg enkele weken lang geen aandacht.
Ze kreeg een ster op de “Hollywood Walk of Fame” voor opname op 7021 Hollywood Boulevard in Hollywood, Californië.
Dit weekend is ze met het nummer My Coloring Book de Gouden terugblik in de Bankshow.
Onbekend, maar mooi, Hans.
Lie(f)s.
In de tijd dat televisie nog zwart wit was was er al kleur in de wereld, en dat werd bezongen ook!
Ik kende haar niet, maar nu dus wel. Mooi Hans!
Wat een mooie bijdrage, en wat een verhaal, dat is echte liefde. Mooie stem, echt van toen, wat is ze oud geworden, ik heb haar nooit bewust gehoord, maar vind het erg mooi.
interessante informatie bij dit nummer Hans
groeten
Echt een song uit oude tijden, ook de stem doet er aan denken.
Ik kende haar ook niet.
Totaal onbekend voor mij.
50’er jaren ja, maar toch kon ik haar niet, en door jou vergeet ik haar nooit meer. Pracht stem en ook zo een duidelijk uitspraak. Goeie keus voor deze vrijdag.
Ons wenst jullie een fijn weekend en groetjes van Petra en Peter.
Ken het helemaal niet.. de vrouw ook niet.. maar je was me sowieso al helemaal kwijt na dat Copacabana.. zit nu de rest van de dag met Lola the showgirl in m’n hoofd.. good old Barry Mannilow! 🙂
Ik ken haar niet, maar het is wel een leuk nummer.
je leven zien als een kleurboek Hans, dat is wel een mooie manier…
fijn weekend gewenst jongen
Een bewogen leven dus eigenlijk. Maar ze wordt hier geëerd.
Love As Always
Di Mario
Ik had nog nooit van haar gehoord moet ik bekennen. Gek dat het in het nieuws op gang moest komen van haar overlijden.
Het zegt me helemaal niets, maar het is wel een mooi verhaal en het klinkt helemaal niet verkeerd.
een onbekend liedje voor me
het is altijd fijn iets onbekend te horen
Een @->- voor jou.
Mooi verhaal over dat nummer, leuk dat je het uitgezocht hebt.