Na de wandeling gelijk op de terug weg langs de apotheek om mijn medicijnen te halen.
Trek een nummertje en ja Peter jou verhaal gaat in vervulling.
Nummer 45.
Ping nummer 45, staat er bij de balie al iemand af te rekenen, waar ik van weet dat ze geen nummertje heeft getrokken.
Denk, kopen gaat zeker zonder nummertje.
Ping nummer 46.
Welk nummer heeft u?
Ik heb 45.
Nee die mevrouw heeft 45! (De volgende klant dus.)
Nee, kijk mijn nummertje 45!
De vorige is dat geweest, welk nummer had die dan?
Geen! Zeg ik.
Nou dat is dan niet netjes.(nee, maar jij hebt haar gelopen, nog voor je had gedrukt)
Nee, maar jij vraagt toch of men het juiste nummer heeft?
Hé, ja nee maar ik ben ook net ziek geweest.
Ik merk het.
Bent u bij eerst bij de arts geweest?
Ja, dat ben ik.
Zoeken in het systeem, kan uw recept niet vinden.
Bent u net bij de huisarts geweest?
Nee, dat was vorige week.
Dan moet ik in een ander bestand zoeken.
Maar na lang zoeken, toch de recepten gevonden en staat de mevrouw zonder nummertje weer naast me te springen met een nieuwe aankoop.
De apothekersassistent verdwijnt achter de schermen en komt tevreden terug met de medicijnen.
Denk zal je krijgen, die naast me staat en weer voor wil dringen.
Vraag ik aan de mevrouw achter de balie, ik kan toch ook online medicijnen bestellen. (weet ik al)
Ja, dat kan, heb een folder, die ligt er niet, dus zoeken.
En dat mens naast me begint al aardig te stomen, goed zo denk ik laat het nog maar even duren.
Als ik klaar ben gaat de bewuste mevrouw weer afrekenen, vraagt de apothekersassistente heeft u een nummertje getrokken?
ik loop tevreden door schuifdeuren en hoor een korte maar heftige klap, de mevrouw die weer wil voordringen is ontploft.
