Het was een vreemde onwerkelijke dag gisteren.
Deze begon al erg verwarrend, met allerlei berichten die bij me binnen kwamen, zowel privé als uit de media.
Dan krijg je te horen van de vreselijke aanslagen in Brussel, gevolgd door onrust in Nederland over eventuele gevolgen.
Paniek in een trein bij Hoofddorp en je zoon die in Amsterdam is en nog met de trein naar huis moet.
Opeens is het wereldnieuws persoonlijk, want je zorg om je zoon staat voorop.
Dan hoop je dat je zoon weer gezond thuis komt, en dat is gelukkig ook gebeurd.
In alle drukte krijg je dan ook nog onverwachts bezoek omdat ik me wel wil inzetten om andere te helpen.
Want er zijn vele ouderen die hulp nodig hebben, die een beetje aan hun lot worden overgelaten.
Als je alles na een rumoerige dag op een rijtje zet, mag je wel stellen “prijs de dag niet, voordat het avond is”.
De dag is om Hans.
Hopelijk voel je je morgen opgewekter.
Ik heb het nieuws zoveel mogelijk genegeerd, even het journaal gezien en verder uitzendinggemist. Al die ellende is toch steeds hetzelfde.
een kille dag …..
Een stille groet lieve Hans
Uit eerbied voor de slachtoffers
liefs xxx
ik heb er geen woorden voor Hans
het was zeker een heftige dag gelukkig is zoonlief veilig thuis gekomen
De logica waarom je je eigen leven zou geven ontgaat me in dit geval helemaal…
Ik schreef er expres niet over. Bewust niet. Ik heb er geen zin in.
‘k Zucht, Hans…, inderdaad, een vreemde dag.
Blij te horen dat het bij jullie oké is.
Lie(f)s.
Er gebeurd soms teveel om te bevatten in ons hoofdje. En misschien daarom heb je wel over bepaalde namen heen gelezen… Alles is mogelijk…
Love As always
di Mario