We hebben deze dag volgens de overlevering te danken aan Franciscus van Assisi.
Hij bekommerde zich om het lot van melaatsen, zwervers en andere armen,
maar ook dat van planten en dieren.
Tegenwoordig is Dierendag vooral een feestdag voor de huisdieren, maar die heb ik niet meer.
Toen ik nog de hondjes had, werd dierendag wel gevierd.
Maar vandaag is er een bijzondere dienst, je kunt huisdier laten zegenen in de kerk in
Hooglanderveen.
Al enkele jaren wordt er op 4 oktober een Dierenzegen gehouden bij de St. Josephkerk in
Hooglanderveen.
Op Dierendag worden huisdieren in het zonnetje gezet, uit dankbaarheid voor het gezelschap en het plezier dat deze dieren vele mensen en hun baasjes geven.
Bij droog weer zal de Dierenzegen gehouden worden bij de dierenweide in het Boer Antoon Park achter de St. Josephkerk (van Tuyllstraat 27, Hooglanderveen).
Iedereen is met of zonder huisdier op vrijdag 4 oktober om 19.00 uur welkom bij de
samenkomst.
Bij regen wordt de dierenzegen in de kerk gehouden.
Eigenlijk wel een mooi gebaar, dieren zijn een belangrijk onderdeel van ons bestaan en dienen ook met respect en liefde te worden behandeld.
Op de website van de St. Josephkerk in Hooglanderveen staat meer informatie.
Voor morgen een gezellige dierendag.
Oktober bewijst in de struiken en bomen,
door regen en het gouden zonlicht op het plein,
waar kinderen samen druk bezig zijn,
hun handen te vullen met hun gouden dromen.
Het is oktober en dat schaad ze niet,
dat er weer een zomer voorbij is gevlogen,
groots is hun spel met blader bogen.
Geen kind wat reeds al van de winter geniet.
De vallende appel of blad zoals je ziet,
het donkergroen van het gras na regen,
de avond zal steeds zwaarder wegen,
een verlaten bloem schreit van verdriet.
Wat ligt er in het verschiet
De lange koude nachten?
De korte dagen die ons overkomen.
Doen je weg dromen.
Afgelopen woensdagmiddag had ik een afspraak in het ziekenhuis voor een longfunctie test.
Bij een Histamine-provocatietest inhaleer ik histamine om de luchtwegen te prikkelen.
Zo kan de gevoeligheid van de luchtwegen vastgesteld worden.
Het was mooi weer dus geen straf om er heen te gaan via het park richting de Eem.
Na het ziekenhuis bezoek besloot ik naar de stad te gaan om wat foto’s maken, onder andere de Mural van Femke Bol.
Maar ook foto’s van de bouw van het nieuwe stadhuis, daar is wat vertraging en werkt men
regelmatig ook op zaterdag.
Ondertussen is men met de opbouw van de derde torenkraan gestart.
Na het foto’s maken ging ik terug via de Kweekersweg om de Eem te aanschouwen.
En een ijsje te kopen, dat iets ander liep dan ik had verwacht.
Het was namelijk gezellig druk op het terras, na mijn ijsje en cola te hebben besteld ging ik
tussen de mensen zitten in de zon.
Dat viel me toch wel tegen en dacht ik ga toch maar in de schaduw zitten, dus ik rij voorzichtig achteruit en hoor hard roepen “STOP”.
Dat was een van de brandweermannen die ook op het terras zat, ik reed namelijk richting een donker gekleurde trap, die ik niet zag.
Bonk met een achterwiel over de eerste trede, de brandweerman sprong direct bij en kon de scootmobiel tegen houden.
Gelukkig maar anders was ik lelijk onderuit gegaan.
Ik heb hem maar hartelijk bedankt voor zijn hulp.
Gelukkig gingen ze net weg en kon ik plaats nemen op hun plekje onder de parasol.
Een moeder met drie kinderen komt bij me zitten en vraagt of het gaat.
Op een gekneusde rib en rugpijn na ging het wel.
Blijkbaar was ze ook erg geschrokken, het voordeel was dat ik nu niet alleen zat, maar men een aardige moeder en haar kinderen.
Van schrik geen foto’s meer gemaakt totdat ik bij de mural van Jan is de Man terecht kwam.
Werkzaamheden aan het voetpad.
Genieten onder de bomen en je kunt heerlijk zitten op een logbankje.
Wie krijgt er niet de kriebels bij het horen van het geluid van een brommer uit je jonge jaren?
Dat geldt natuurlijk voor zowel vrouwen als mannen.
Nu zijn er meerdere brommermusea te vinden, maar die in Rhenen van Cees Rijksen is wel een echte liefhebber, hij sleutelt het liefst iedere dag aan zijn verzameling oude brommers.
Hij heeft er zoveel dat hij een museum opende.
Zelfs zegt hij: “Het is een beetje uit de hand gelopen.
Van Solex tot Puch, van Batavus Whippet tot een obscure Bilthovense bromfiets of een DKW:
alles staat er glimmend en blinkend in het museum van Cees.
“Alles loopt” aldus de museumeigenaar, alle 280 brommers staan in lange rijen opgesteld met keurige naambordjes.
De brommer was vroeger een algemeen vervoersmiddel, men reed het hele land mee door al dan niet met een helm, een potje, op en leren lange jas aan.
Zo waren mijn opa en oma een grote fan van de Solex.
Voor veel jongeren in die tijd was het sleutelen en prutsen aan bromfietsen een hobby.
Cees groeide op als boerenzoon op het platteland tussen Veenendaal en Rhenen.
Het sleutelen aan tractoren kreeg hij met de paplepel ingegoten en als tiener stapte hij over naar bromfietsen.
“We waren altijd aan het prutsen:” Er was geen geld om naar de fietsenmaker te gaan.
Dus kocht hij zelf een nieuw remkabeltje en zette die erin.
Als de brommer versleten was zaagde hij een stuk van het spatbord en ging hij ermee crossen.
“Daarna ging hij bij het oud ijzer! Kun je nagaan, brommers waar je nu een moord voor zou doen.”
Brommers waren zijn hobby, maar als hij zijn werkplaats laat zien is hij ronduit enthousiast.
Alle mannen van het brommermuseum hebben hun eigen gereedschapskist, er zijn kasten vol moertjes en lades vol onderdelen.
Voor zijn museum knapte Cees tientallen brommers op en had hij al een flinke verzameling bromfietsen toen in 2012 een vriend overleed die hem veertig bromfietsen naliet.
In eerste instantie dacht hij: ik begin er niet aan: “Ik had helemaal geen plek.”
Maar toen zijn vrouw zei dat hij dat niet kon maken, ging het roer om en zo ontstond het idee voor een museum.
De varkensschuur kwam toevallig leeg te staan en daar pasten mooi alle bromfietsen in.
Alles werd met de hand opgeknapt.
Cees: “Ik wilde ze niet voor mezelf houden, mensen moesten ze kunnen zien.”
Ondertussen staan er bijna 300 bromfietsen, een paar tractoren en een brandweerwagen,
verdeeld over twee schuren.
Bezoekers kunnen op afspraak een kijkje nemen in het Brommermuseum en vrijwilligers
helpen met rondleidingen en onderhoud.
Het mooiste vindt Cees het als bezoekers persoonlijke herinneringen aan brommers hebben: “Vaak willen ze ermee op de foto, of willen ze er even op zitten.
” Soms laadt hij een paar museumstukken op een wagen en rijdt hij ze naar een
verzorgingshuis.
“Als mensen die dement zijn hun oude brommer weer zien worden ze helemaal enthousiast.
Dat is prachtig, daar doe je dit voor.”
Het artikel, zonder persoonlijke noot is hier te lezen.
Brommers kieken: Cees maakte van zijn varkensschuur een brommermuseum | RTV Utrecht
Het is vandaag: Wereld Muggendag, zegt Oldman.
Ik weet niet waarom men een Wereld Muggendag viert, zegt Flip.
Men wil op deze manier de muggen uit te roeien, zegt Oma.
Bloedirritant zijn muggen en ook nog eens gevaarlijk, zegt Flip.
Muggen zijn irritant beesten, dat weet iedereen die wel eens ’s nachts wakker is gehouden door de gevleugelde terroristen kan dat beamen.
Zelfs de organisatoren achter Wereld Muggendag weten dat.
Waar de meeste dagen vooral een eerbetoon zijn is de Dag van de Mug bedoeld om de kleine lastpakken uit te roeien, weg te halen van de wereld.
Want buiten bloedirritant zijn muggen ook nog eens gevaarlijk in het overdragen van ziekten.
Denk daarbij aan Malaria, zika, tientallen ziektes brengen de steekinsecten over.
Ze zijn bovendien ook lastig uit te roeien en daarmee een recept voor rampspoed.
Weg met de mug dus! Op 20 augustus, tijdens Wereld Muggendag, is het de bedoeling dat we niet stilstaan bij de mug maar bij alle problemen die zij voortbrengen.
Men kijkt die Dag naar wat we ertegen ze kunnen doen, hoe het staat met onderzoek naar muggerelateerde ziektes en hoe mensen in voornamelijk derdewereldlanden zich het beste kunnen beschermen.
De Dag vindt vandaag 20 augustus plaats.
Die Dag is uitgekozen door Ronald Ross. , de onderzoeker die ontdekte dat malaria door muggen werd overgebracht.