Categoriearchief: Bankje

Telefooncel.

De telefooncel, wie herinnert zich die nog?
Het is voor vele echt een jeugd moment, want op vele plekken stonden telefooncellen.
Dat was in de tijd dat er nog geen mobieltjes bestonden.
Mijn zoon zei eens over telefoneren, dan gebruik je toch je mobiel, maar die waren er in
de jaren nog niet.
Met een florijn van 10 cent of te wel een duppie of dubbeltje, kon je lokaal oneindig bellen.
Na inworp van je duppie kon je via de bakelieten oude hoorn in een muffe naar sigaretten
stinkende telefooncel een gesprek voeren.
In die tijd hingen er nog telefoonboeken in de telefooncel, later zijn die ook verdwenen, omdat ze leeg werden gescheurd of gewoon in de brand werden gestoken.
Toen ik jong was belde we samen met mijn vrienden wel eens zomaar iemand op vanuit de
telefooncel.
Mede omdat we thuis geen vaste telefoon aansluiting hadden.
Dan deden we net of we van het programma ‘poets’ waren.
Misschien was het wel het begin van de cyber criminaliteit, want mensen gaven makkelijk hun gegevens aan ons, in hoop om een prijs te ontvangen.
De telefooncel, ik heb er gemengde herinneringen aan, je belde je lief, of het ziekenhuis veel
anders was het toen nog niet.
Dan vergeten we nog de mensen die bonkte op de ramen van de telefooncel omdat men het gesprek te lang vond duren.
Zo blijkt maar weer dat toen ook niet iedereen sociaal onderlegd was.


Telefooncel met telefoonboeken

Nu zonder telefoonboeken

Toen moest men wel eens op elkaar wachten.

Weblog 10 jaar.

Het bijhouden van deze weblog doe ik ook al een jaar of tien, maar totaal ben ik al zo’n twintig jaar actief met een weblog.
Ik beleef er nog steeds veel plezier aan, vaak is het een goed excuus om iets te gaan doen.
Beetje een stok achter de deur.
Het is fijn dat men reageert, gelukkig zijn de meeste een vaste kern die elke dag wel langs
komen om iets te schrijven.
Maar in de loop der jaren ben ik ook webloggers kwijt geraakt, soms door ziekte of overlijden.
Het is vaak een gemis als iemand die je al lang volgt wegvalt.
Maar ik was bezig met de accountinstellingen van mijn weblog,
je moet ook die dingen bijhouden.
Zo stond er gevraagd het volgende: Wijzig je accountgegevens en interface-instellingen.
Dat heb ik dus aangepast en las gelijk het volgende: “Actief sinds november 2013” .
Dat is dus deze maand tien jaar de weblog ‘logbankje.nl’ het gaat sneller dan je denkt.
Voor mij is de weblog zoals ik al schreef een leuke tijdsbesteding, zorgt ook dat in meer buiten kom.
Maar ook de shows zijn erg leuk om te doen, dat is ook zo gegroeid in de afgelopen twintig jaar.
Dus bij deze hartelijk dank voor mijn volgers op de weblog en hoop nog lang samen een goede band te hebben.
Niet alleen in de weblog, maar ook bij het persoonlijk contact.

Het blijft kriebelen.

En dan blader je eens door je fotomappen en kom je opeens een oude foto tegen.
Het heeft te maken met de techniek van 25 jaar terug en dan zie je dat er op computer en
communicatie gebied veel is veranderd.
Ik droom even verder bij deze foto, nog veel analoge techniek een beeldscherm voor de pc nog met een beeldbuis.
Dingen die je nu eigenlijk alleen nog bij een liefhebber van oude technieken zal vinden.
Ik heb in een rot periode alles naar de kringloop gebracht en hoop dat een ander er veel plezier aan beleeft.
Ondertussen is hier een digitale, maar ook analoge opstelling van apparatuur terug gekomen.

Herfst.

.
Zoals elk jaar, ik weet niet beter, dan komt de herfst weer in ons leven.
Geheel ongevraagd, maar wel verwacht, je ziet haar langzaam aankomen sluipen.
De regen en de duisternis kondigen haar aan, ze blijven er koud onder.
De zon gaat laag aan de hemel staan, en verblind je met haar licht.
Tijdens je tocht onder de bomen, speelt de zon met je en plaagt je met haar lichtstralen door de gekleurde bladeren.
De kleuren hangen samen aan de takken en lachen ons toe, als ze echt ondeugend zijn vallen ze vlak voor je neer en laten je schrikken.
De honden hollen door de droge bladeren, ze ritselen zo mooi.
Als ze een plasje op de bladeren doen, glimmen ze weer even op.



Dag fiets.

Helaas heb ik mijn fiets moeten verkopen.
Ik weet nog goed dat ik zo blij was dat ik mijn normale fiets ging inruilen voor de elektrische fiets
Het was in augustus 2021 dat ik deze heb aangeschaft.
Ik heb er leuke ritjes meegemaakt en zo genoten van de omgeving.
Heb er leuke tochten meegemaakt in de omgeving en denk daar met veel plezier aan terug.
Helaas gooide de problemen met mijn rug na een tijdje roet in het eten.
Na een fietstochtje had ik dagen nodig om lichamelijk te herstellen.
Toen kwam de uitval vanuit mijn rug naar mijn benen er ook nog bij.
Zo stond mijn fiets, na de diefstal van de accu op mijn slaapkamer,
waar ik eigenlijk een ongemakkelijk gevoel bij had.
Want hoe vaak lees je wel niet dat een accu in brand vliegt!
Maar goed na ongeveer een jaar niet meer te kunnen fietsen heb ik de knoop maar doorgehakt en de fietsenzaak gevraagd de fiets terug te kopen.
We kwamen tot een prijs, waar ik wel mee kon leven en ik ben eigenlijk wel blij dat de
elektrische fiets uit huis is verdwenen.
Maar het doet ook wel zeer dat ik niet meer kan genieten van een fietstochtje.
Dus ook dat heb ik moeten inleveren.


Dag fiets, hoop dat de nieuwe eigenaar er veel plezier aan mag beleven