Categoriearchief: Bankje

Elke dag.

Het lijkt erop dat men de corona tijd van quarantaine is vergeten, nou ja bijna dan.
Laatst hoorde ik iemand tegen mij zeggen, elke dag thuis lijkt me heerlijk, elke dag uitslapen.
Nou als je een pensionaris bent of om welke reden je elke dag thuis zit, moet je ook elke dag een invulling aan de dag geven.
Het lijkt zo leuk, het lijkt op vrijheid, maar is het niet.
Als je werkt dan lijkt elke dag die je vrij bent een heerlijke dag, je kunt naar het weekend toeleven.
Maar als je elke dag thuis zit omdat je pensionaris of anders kan het een straf zijn.
Dan voelt elke dat als de zelfde, als je niet iets onderneemt.
Het uitslapen veranderd in slecht slapen.
Ook al kijken er mensen anders tegenaan als een soort van Zwitsers gevoel.
Maar elke dag je zelf vermaken is een hele opgave, het geeft na vele jaren een gevoel dat je lijkt te zijn opgesloten.

Dit mag toch niet.

Windows 11 en Firefox hebben mij bezig gehouden en dan gaat er wel eens wat mis in de logjes.
Het volgende blogje heeft vast iets met mij kindertijd te maken.
Bij onze moeder was op de markt haar portemonnee gestolen door een zakkenroller.
Dat was in de jaren zestig.
Maar als moeder haar portemonnee was gestolen, is er ook geen geld meer, het is kinderlijke logica.
Dus wij, de kinderen gingen circusvoorstellingen geven om geld te verdienen, omdat moeder haar portemonnee was gestolen en er geen geld meer in huis was.
Moeder vond het erg lief van ons, maar het was niet nodig omdat het salaris van vader genoeg was om verder te leven.
Dat was een hele geruststelling, heel anders wat me laatst is overkomen.
Ik ga in de buurtsuup wat lege flessen in leveren.
Er staat een meisje van een jaar of acht in de afvalbak bij de flessenautomaat te zoeken naar blikjes met statiegeld.
Ach je ziet het wel vaker dat kinderen creatief zijn om aan geld te komen.
Het is een lang tengere meisje met blond lang haar.
Bij het zien krijg ik toch medelijden met haar en besluit de statiegeldbon aan haar te geven.
Dank u wel meneer, daar zijn we heel blij mee.
Het duurt even voordat de woorden landen.
Een vrouw zegt tegen me dat het lief van mij is.
Dat is wel zo, maar wat het meisje tegen mij zei gonst nog na in mijn hoofd, ‘daar zijn we heel blij mee’.
Ik denk wat is dit erg, is dit werkelijkheid.
Leven we in een land waar kinderen geld moeten schrapen voor het onderhoud van het gezin.
Hoe kwetsbaar worden deze kinderen voor kwaadwillende.
Willen wij zo een land?
Vol natuur en gezinnen die daar kapot aan gaan?
Dit is geen politiek praatje, niet links of rechts.
Maar wel heel zorgelijk dat we afglijden naar een land waar je sommige kinderen geen toekomst geeft.
Ik vind dit een zorgelijke ontwikkeling.



Ontbijttassen uitdelen voor kinderen uit armoede gezinnen.

Buurt nieuws.

Vandaag een overzicht van dingen uit mijn dagelijkse leven en die ik wel met je wil delen.
Het is ook deze keer, negen maanden terug dat er een logje met buurtnieuws verscheen.
Het vlot niet echt met de miniatuur spoorbaan, maar ik heb geen haast.
De verlichting werkt allemaal.
Een bezoek naar het ziekenhuis, ik stapte toen over om korter te lopen.
Maar dat gaat nu ook al niet meer.
Altijd leuk als er mensen zijn die een saaie plek op fleuren met een plantje.
Het is een koud voorjaar, of misschien moet ik het fris noemen.
Ik heb nu de mogelijkheid om wat verder van huis te komen.
De scootmobiel is wel een uitkomst, maar ook wennen.
In het winkelcentrum ‘Emiclear’ is een lenteweide geplaatst.
Een rondje langs de vijver is ook altijd wel fijn.
De vijver is een verrijking van de wijk.
Alleen jammer dat er nu weer een besmetting heeft plaats gevonden.
Er wordt hard gewerkt aan de rotonde en ook een nieuw laadstation is geplaatst.
En zo kabbelt het leven aan me voorbij.
Gelukkig is er altijd wel wat te beleven.


De miniatuur spoorbaan verlicht.


Ook op de Oma Revenge werkt de verlichting.


Kwekersweg, overstappen naar het ziekenhuis.


Appartementencomplex de vuurtoren genaamd.


Ondergrondse restafvalcontainer en een paar planten.


Het is koud hé.


Voor het eerst een rondje rijden.


Kinderen vinden de dieren wel leuk.


Wat is er toe te voegen?


Een nieuw laadstation is geplaatst.


En zo kabbelt het leven aan me voorbij.

Laminaatvloer.

Zaterdag kwam de jongste zoon op bezoek om de laminaatvloer te repareren.
De laminaatvloer is ooit kapot gegaan toen ik een paar jaar geleden erg ziek was en gespuugd had maar niet de kracht had het gelijk op te ruimen.
De volgende dag waren er randen van het laminaatplanken krom getrokken en die plekken zijn in de loop van de tijd steeds meer stuk gegaan.
Een plekje bij het bureau die me telkens herinnerde aan de ziekte periode.
Nu ging er iemand uit het appartementencomplex verhuizen en die zijn laminaatvloer moest uit de woning gehaald worden.
Toen heb ik een paar planken meegenomen en heeft zoon, die goed gereedschap heeft,
de oude vervangen voor deze laminaatplanken.
In alle rust ging hij aan het werk en een paar uur later was de vloer keurig gerepareerd.
Ik heb geen zin om de hele vloer te vervangen, de tafels met pc en studio staan vast een elkaar vast gemonteerd en is een hele klus om alles los te halen.
Het was ook erg gezellig dat hij er was en beide zijn we heel tevreden met het resultaat.


De beschadigde laminaatplanken.

Met goed gereedschap en de vakman gaat het lukken.

De multitool doet goed zijn werk.

De laminaatplanken zijn verwijderd.

Een mooie resultaat om blij van te worden.

Filmpje.

Tegenwoordig is het vrij gemakkelijk om een filmpje te maken, te bewerken en op te slaan.
Maar ook het delen via de sociale media is peulenschilletje geworden.
Dat geldt natuurlijk ook voor audio bestanden, de digitalisering heeft veel veranderd.
Wij zijn niet meer gebonden aan een keer per week in de bioscoop het nieuws in beeld en
geluid te volgen.
Maar ook het bewerken en creatief aanpassen van beeld en geluid is door de komst van de computer een stuk eenvoudiger geworden.
Niet meer met plakband of lijm banden of films plakken, het is nu een kleine bewerking.
Als je naar de oude beelden kijkt van de Polygoon’s Filmfabriek krijg je een aardige indruk hoe dat ooit ging.


De Polygoon’s Filmfabriek.