Categoriearchief: Bankje

Roken.

Roken ik ben er mee opgegroeid, sigaren en sigaretten stonden op tafel en de meeste mannen en veel vrouwen in mijn omgeving rookten.
Ik moest denken aan mijn jeugd, als er een vergadering was geweest, waar mijn vader heen was geweest hing zijn pak ’s nachts buiten te luchten vanwege de rook van sigaretten en sigaren.
De volgende ochtend zag je meer pakken buiten hangen, dan wist je oh die is ook op een
vergadering of café geweest.
Er werd ook volop reclame gemaakt om te roken, het was eerder gezond dan ongezond.
Zo kwam ik wat reclame uitingen tegen uit die jaren.
zulke reclame kan je je nu niet meer voorstellen.
Ik vraag me af of aanstaande moeders daar nu nog intrapten?


Johan Cruijff.

Ronald Reagen.

Zwanger, ook geen bezwaar om te roken.

Moeder en kind ook gewoon roken.

Statiegeld.

Statiegeld op flesje en blikjes is natuurlijk een goede zaak, we hopen zo op minder afval in het milieu.
Zo sta ik dus een aantal blikjes in de automaat te stoppen en naast mij ook een mevrouw die het zelfde aan het doen is.
Maar een blikje komt terug en ze probeert het nog een keer.
Maar het blikje wordt geweigerd, dat is vreemd zegt ze tegen me, terwijl de retourbon van mij wordt geprint.
Ik heb dit blikje gisteren gekocht en nu wordt het geweigerd, zegt ze.
Kunt u even kijken hoe dat kan?
Ik pak het blikje van haar aan en bekijk te pictogrammen, ik zeg dit is nog een blikje zonder
statiegeld en die wordt geweigerd.
Maar een troost je hebt er ook geen statiegeld voor betaald, zeg ik tegen haar.
Ik vond het gewoon vreemd zegt ze tegen me en ik kijk haar voor het eerst aan.
Het is een mooie vrouw met donker haar en een zwarte bril, ze draagt een mooie zomer jurk met vrolijke kleuren.
Ik kan het niet laten en geef haar een compliment over haar mooie zomerse jurk, die haar echt heel goed staat.
Ze kijkt me aan en fleurt helemaal op een grote lach komt op haar gezicht en de strubbelingen van het blikje verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Dank u wel voor dit compliment, ik voel me gelukkig in zomerse kleding zegt ze en nu kan mijn dag helemaal niet meer verkeerd gaan.
Dank je voor je hulp en compliment.
Ik blijf gelukkig achter.


The Hollies – Long Cool Woman (In A Black Dress)

De Lift.

Misschien ken je de film De Lift nog?
De lift is een Nederlandse horrorfilm uit 1983 over een lift die een eigen leven lijkt te leven.
Toen het zo warm was kregen ook elektronische apparaten last van de warmte.
Op een zekermoment gaan ze kuren vertonen, maar wanneer is dat moment?
Ik kom aanrijden en wil de lift in, een buurvrouw drukt op het knopje dat de lift moet komen.
De liftdeuren gaat open en ik wil naar binnen gaan, maar de liftdeuren sluiten gelijk weer.
Daarna gaan de liftdeuren van de andere lift open, nou ja, zegt buurvrouw wat is dat!
Ik ga na de andere lift en als ik er voor sta gaat deze dicht.
Buurvrouw druk nog maar een keer op de liftknop.
Het is heel bijzonder, want beide liften gaan de deuren open en gelijk weer dicht.
Op dat moment begin ik dus aan de film te denken, wil ik er nog wel in?
De buurvrouw, vind het zo eng dat ze de lift niet meer in wil stappen, ik neem de trap wel.
Ik ben veel te bang om straks opgesloten te zitten.
Ik kan haar geen ongelijk geven.
Ik stel haar voor om samen met de lift te gaan, dat vind ze goed.
Nou daar gaan we, de lift is weer gehoorzaam en brengt ons naar de juiste verdieping.
Het gevoel van dat de lift last van de warmte heeft blijft ons wel bezighouden.


De Lift

Lief.

Het was een mooie zaterdag, de zon schijnt en iedereen lijkt wel heel gelukkig te zijn.
Ik maak mijn rondje, even langs de glasbak en dan naar het winkelcentrum.
Het is er gezellig druk, mensen op terrasjes of bankje genietend van de zomer.
Zo kom ik een buurvrouw tegen, we kennen elkaar al een tijdje.
Enthousiast zegt ze, ha fijn jou weer te zien en haar hondje bevestigd dat, die herkend mij ook en vraagt gelijk aandacht van me.
Nou zeg dat is wat, jou in een schootmobiel te zien, maar gezien je verleden is het wel
begrijpelijk.
Weet je wat het is zegt ze, het is zo jammer dat mijn man aan het dementeren is.
En nu ga ik er vaak zelf maar alleen op uit met mijn hondje.
Maar mijn dochter maakte zich zorgen om mij, want ik weet niks meer uit het verleden van mijn jongere jaren.
Dus ze is met me naar het ziekenhuis gegaan en ik ben in zo’n buis gelegd.
De conclusie is dat ik blijkbaar Alzheimer blijk te hebben.
Best wel verdrietig, want ik mis de mooie dingen uit mijn leven, zoals school, verkering en ons trouwen.
Dat is wel heel verdrietig zeg ik tegen haar en dan ook nog het verdriet van uw man.
Ja, zegt ze het is niet altijd gegeven hoe je leven verloopt.
Gelukkig heb ik mijn hondje nog, die brengt me naar buiten en zorgt dat ik weer een praatje kan maken met mensen.
Maar dat hoef ik jou niet uit te legen, jij begrijpt me wel.
Ouder worden valt niet altijd mee, zegt ze soms heb ik erg veel verdriet.
Kom laat ik maar naar mijn man gaan, hij zou me nog missen.
Ze heeft me een aai over mijn schouder en zegt wat fijn je weer te hebben gesproken.
Ik hou haar hand vast en dat vind ze fijn.
Ik vind het ook een fijn gesprek en weet zeker als we elkaar weer ontmoeten dat het gesprek er weer is.
Ouderdom en een beetje liefde.

Aanraking.

Vandaag weer een gesprek met iemand, gesprekje waar ik blij van wordt.
Ik kom een buurman tegen, van Indonesische afkomst.
Hij is 75 jaar en past regelmatig op de hondjes van zijn dochter.
Het is een heel lieve man, hij heeft zorg voor mensen, dat komt ook naar voren uit zijn
voormalig werk.
Hij is psychologisch medewerker geweest in zijn werkzame jaren.
Maar het verleden heeft toch nog zijn sporen na gelaten, de KNIL en de daar uit volgende
geschiedenis.
De soldaten van de KNIL waren trouwens onder de Nederlandse vlag en heel trouw.
Maar wat zijn werk betreft vond hij het soms best moeilijk als iemand helemaal het spoor bijster was.
Zijn grootste gemis van deze tijd, ook door corona is het menselijk contact.
Hij verteld dat menselijk contact zo belangrijk is, er is meer dan een handdruk.
Dat kan ik bevestigen van uit mijn voormalige baan, een knuffel krijgen is heel fijn maar ook in de verhouding tot elkaar.
We kletsen nog wat en we nemen afscheid, inderdaad graag tot een volgende keer.
We geven elkaar een ferme handdruk en hij geeft me een schouderklopje en zegt dit mis ik dus.
Inderdaad, liever had ik hem ook een hug gegeven.


Kiti wil mij en knuffel geven.