Even terug naar 24 augustus 2022, ik schreef toen een blogje over Zomeravond in de stad 4,
het was een mooie zomeravond.
Toen ik foto’s nam van de omgeving en zo terecht kwam op De torenstraat, dat nu meer een achteraf steegje geworden in vergelijking met hoe het er eerst uitzag.
Want van de woningen en gebouwen is niets overgebleven.
Nu is er een parkeergarage en de bevoorradingsdeuren aan de achterkant van de winkels aan Sint Jorisstraat.
Foto’s van de Torenstraat er nu uitziet kun je bekijken op deze blog Zomeravond in de stad 4.
Veel voorbijganger die vanaf de Stadsring de Torenstraat inlopen zal je niet zien.
Dat ik er foto’s stond te maken hoefde je met voorbijgangers geen rekening te houden.
De huidige naam van de straat die in 1931 werd aangelegd, ligt in het verleden.
Bij het bekijken van de oude foto’s is te zien waar de Torenstraat zijn naam aan heeft te danken.
De Onze Lieve Vrouwetoren staat hier prominent in beeld en staat in een rechte lijn met de
Torenstraat.
De woningen werden in 1931 gebouwd door de Amsterdamse bouwmaatschappij ‘Constantijn’ die deze zestien jaar heeft verhuurd.
Het buurtje, dat bestond uit de Torenstraat, Sint Jorisstraat en het Plantsoen was een typisch stadsvernieuwingsproject van begin jaren 30, waarbij krotwoningen door de gemeente
gesaneerd werden en door degelijke woningen werden vervangen.
Op het braakliggende terrein links verrees in 1940-1942 het nieuwe politiebureau, dat in 1978 alweer werd afgebroken.
De twintig huizen inclusief drie winkels uit 1931 werden in 1996 afgebroken toen het
Sint Jorisplein ontwikkeld werd.

De Torenstraat, hier op een foto uit 1935,
werd in 1931 aangelegd in een rechte lijn naar de Onze Lieve Vrouwetoren.

Een luchtfoto uit 1981 van de vroegere ‘Driehoek’, met rechts de Torenstraat en
links de Sint Jorisstraat en boven de ‘Driehoek’ de Stadsring.
Rechts onderin parkeerplaats naast polikliniek De Lichtenberg en daar boven is het
oude politiebureau zichtbaar.

De Torenstraat in 1940, vanaf Plantsoen-West gezien naar de Onze Lieve Vrouwetoren.
Links de omheining van het politiebureau.

Sloop van de panden aan de driehoek Sint Jorisstraat – Torenstraat -Stadsring.
Foto is vanaf de Sint Jorisstraat genomen.
Te zien de achterzijden van huizen aan de Stadsring, hoek Torenstraat.

Reclame uitingen zijn niet van gisteren of vandaag, maar zijn al heel lang in het straatbeeld te vinden.
Het deed me denken aan een bezoek aan de stad op 7 maart 2018.
De foto’s die ik maakt vanaf de “Rodetorenpoortsbrug”, Het Sprengel en een kijkje op de lange Jan aan de Langestraat, links van huisnummer 2 is een brug op het punt waar de Westsingel overgaat in de Zuidsingel.
Deze brug met de naam Rodetorenpoortsbrug, aan de West zijde is de brug voorzien van twee gesmede ijzeren bogen, elk voorzien van een rad met ketting, deze constructie heet
Het Sprengel en had een functie bij de stedelijke watervoorziening.
Aan de Zuidsingel-zijde bevindt zich in de boog van de brug een wapenschild met (tijdens de democratiseringsbeweging in 1795 of 1798) afgehakt wapen dat is gedateerd 1616.
Het rijtje winkels / woningen aan het begin van de Langestraat naast Het Sprengel zijn in 1916 gesloopt om de weg te verbreden.
Het Sprengel werd toen naar achteren verplaatst en zo ontstond er een ruim plein voorzien van winkels en woningen.

Aan het begin van de Langestraat stond dit rijtje winkels – woningen
naast het Sprengel die in 1916 zijn gesloopt.
Duidelijk is de reclame op de gevel te zien, toen roken nog heel gewoon was.

De nieuwe winkels / woningen die zijn gebouwd herinrichting van de omgeving.

Vanaf de “Rodetorenpoortsbrug” en de Sprengel een kijkje op de lange Jan.

Stadsgezichten oud Amersfoort 1928, ingekleurde film met geluid.
Op 2:36 een stukje over Het Sprengel en kijk op de lange Jan die in 1928 in de steigers stond.

Vanavond op NPO 1 seizoen 1, aflevering 3 te zien over de serie Het verhaal van Nederland.
Deze vierdelige serie over de pioniers, migranten, dromers en doeners die allemaal op hun
eigen manier een bijdrage hebben geleverd aan de groei en ontwikkeling van Amsterdam.
Wie de serie volgt kan zich misschien nog deel 1 herinneren.
Een serie over Amsterdam film je natuurlijk in Amsterdam en Amersfoort.
De makers van het tv-programma Het Verhaal van Amsterdam zochten dus mooie locaties voor de eerste 2 afleveringen en kwamen in de stad Amersfoort uit.
Jaap Berens omschrijft het als ‘een grote happening’ toen er in november 2023 scènes voor Het Verhaal van Amsterdam werden opgenomen op ‘zijn’ erf.
Ja, ‘zijn’ tussen aanhalingstekens, want Jaap woont niet op het Middeleeuws Erf op Landgoed Schothorst, maar is wel coördinator en beheerder van het terrein.
De middeleeuwse boerderij moest zogenaamd worden verzwolgen door een overstroming.
Er stonden allerlei regeninstallaties op hoogwerkers om dit na te bootsen.
Niet dat dit écht nodig was: op de dag van de opnames stormde het namelijk al vreselijk.
Een researcher van het productiebedrijf legt uit wat er in de ‘Amersfoortse scène’ gebeurt.
“We hebben het Middeleeuws Erf op Landgoed Schothorst gebruikt als decor voor een
timmermanswoning in de twaalfde eeuw.
Daar verwoestte in 1170 de Allerheiligenvloed verschillende dorpen in de kop van Noord-Holland.
De overlevenden moesten op zoek naar een nieuwe plek om te leven.
Een deel kwam uiteindelijk terecht bij een nederzetting aan de Amstel.”
Je raadt het al: dat noemen we vandaag de dag Amsterdam.
De serie kun je terug zien op de website van Het verhaal van Nederland.

Spot de middeleeuwse boerderij in deze trailer vanaf 7 seconden

De middeleeuwse boerderij op Landgoed Schothorst tijdens de opnames.

Dat Amersfoort een Hanzestad is wel bekend, dat betekend ook dat er in de grond heel veel archeologische vondsten zitten verstopt en ook worden opgegraven.
Zo was mijn tweede zoon ongeveer twintig jaar terug een enthousiaste fan van het
Centrum voor Archeologie en regelmatig met ze was te vinden in de stad tijdens opgravingen.
Er werd zelfs al gehoopt dat hij er verder in zou gaan, zo betrokken was hij.
Maar zijn leven nam een andere wending en hij koos voor een ander vak.
Het Centrum voor Archeologie bestaat al veertig jaar en dat wordt gevierd met het boek
‘Goed Gevonden’.
In dit boek staan veertig archeologische vondsten met hun unieke verhaal.
Timo d’Hollosy heeft als stadsarcheoloog al veel bijzondere ontdekkingen gedaan,
maar hij is nog lang niet klaar met graven.
De expositieruimte en het restauratieatelier zijn iedere woensdagmiddag en vrijdagmiddag te bezoeken.
Het Centrum voor Archeologie is open van 14.00 tot 16.30 uur en je bent van harte welkom op de Westsingel 46.