Aan de Kapelweg in Amersfoort is het goed wonen in ruime woningen tussen groen en ruim aangelegde wegen.
Van oorsprong maakte de Kapelweg onderdeel uit van de route van de Betuwe richting Amersfoort waarlangs groente en fruit werden vervoerd.
In 1695 komt de kapelweg voor het eerst in de geschiedenis voor als ‘Appelweg’.
Tot begin jaren twintig was er weinig bebouwing te vinden langs de weg, vooral boerderijen die later werden gesloopt, maar de weg werd verbreed met een extra rijstrook en kwam er een plantsoen tussen de twee weghelften, de naam van het stuk tussen de Pieter Bothlaan en het Borneoplein wijzigde hierbij in de Kapelweg.
Het tweede deel van de Kapelweg, voorbij het Borneoplein, werd aangelegd in 1939 maar werd pas in de jaren vijftig bebouwd en werd ruimtelijk vorm gegeven door de Amersfoortse
stedenbouwkundige ir. Arie Hendrik Rooimans.
De uitbreiding op de Berg Zuid wordt gezien als een van de fraaiste werken van Rooimans.
Kijkend vanaf de Amersfoortse Berg groepeerde hij negenentwintig flats zodanig dat het
achterliggende gebied van de Gelderse Vallei via brede zichtlijnen waarneembaar bleef.
Het plan werd in verschillende fasen gerealiseerd waarbij de stadsarchitecten David Zuiderhoek en Bart Linssen betrokken waren.
De flatgebouwen die toen werden gerealiseerd bestaan uit drie en vier verdiepingen met zadeldaken, gesitueerd volgens de toen gangbare stedenbouwkundige uitgangspunten van de
strokenbouw.
De groenstructuur rond de flatgebouwen zorgd door de zichtlijnen voor een sterk ruimtelijk
karakter, waarbij het groen in de directe nabijheid van de flats als ‘park’ is vormgegeven, terwijl het gebied dat verder van de bebouwing is gelegen meer als ‘bos’ kan worden getypeerd.
Deze stedenbouwkundige opzet kreeg in de jaren vijftig nationale en internationale aandacht.
De zorgvuldig ontworpen samenhang tussen bebouwing, stedenbouwkundige- en
groenstructuur met de fraaie doorzichten, waren in 1988 aanleiding om het complex op de lijst van de gemeentelijke beschermde stadsgezichten te plaatsen.
De Kapelweg was in de tweede wereldoorlog een belangrijke verbinding om gevangen vanaf het centraalstation lopend te vervoeren naar Kamp Amersfoort en visa versa.
De Route van Hoop en Vrees

Kapelweg, tussen Vondelplein en Borneoplein

kapelweg heden .

Flats vanaf de Balistraat, Kapelweg naar het noorden gezien ca. 1965.

Deportatie van gevangenen op de Kapelweg, Vondelplein.

Vondelplein heden.

Curaçaolaan, Indische buurt, Kapelweg en Sumatrastraat – street view Amersfoort 2011

Er was wat moois te melden in Amersfoort, namelijk dat de restauratie van het schilderij Gezicht op Amersfoort klaar is en weer te zien in Museum Flehite.
Het schilderij toont het stadsgezicht van Amersfoort in de 17e eeuw.
Het doek, dat in 1671 werd geschilderd door Matthias Withoos, is een panorama van 207,5 x 427,5 cm.
Hij staat internationaal bekend om zijn weidse stadsgezichten en stillevens met rijke details.
De meester-schilder maakte het kunstwerk in opdracht van het toenmalige stadsbestuur.
Het vermoeden bestaat dat zijn leerling Caspar van Wittel meewerkte aan het schilderij.
Het afgelopen jaar is er gewerkt aan de restauratie van het schilderij, deze startte in april 2021 met fotografisch (röntgen en infrarood) en microscopisch onderzoek, daarnaast is het doek grondig gereinigd en zijn er nieuwe vernislagen en retouches aangebracht.
De tentoonstelling ‘Anders Licht op Withoos – Drie generaties Withoos’ was de eerste grote overzichtstentoonstelling van de Nederlandse meester-schilder Matthias Withoos.
Bezoekers konden in Museum Flehite werken van vader Matthias, zijn kinderen en van
hedendaags fotograaf en nazaat Hans Withoos aanschouwen.
Flehite heeft het schilderij ‘Gezicht op Amersfoort’ sinds 2001 in langdurige bruikleen van de
gemeente Amersfoort.

Schilderij ‘Gezicht op Amersfoort’.

Museum Flehite directeur Onno Maurer over restauratie Gezicht op Amersfoort door Matthias Withoos.

Er was een tijd dat er in Amersfoort nog geen flats waren, dat is nu niet meer voorstellen want de hoogbouw kom je steeds meer tegen in de stad.
De eerste flats werden gebouwd in 1950 en deze zetten Amersfoort gelijk op de kaart.
De flats van stadsarchitect David Zuiderhoek ontwierp de flats aan Vreeland in de wijk Soesterkwartier.
Deze eerste flats in de stad en voor die tijd in een zeer moderne stijl waren baanbrekend.
Artikelen en foto’s verschenen in vele kranten, tijdschriften en er kwamen bezoekers uit allerlei landen om de flats te bewonderen.
De buurt was modern door het rechthoekige stratenpatroon, dit was gedaan om de kosten van de riolering te beperken.
De straten lijken breed door de openbare grasstroken en parkeerplekken.
Bijzonder zijn de stoepen, de klinkers waren sloopmateriaal uit de Tweede Wereldoorlog en werden gelegd in waaiervorm.
De woonhuizen zelf waren traditioneel door hun pannendak met schoorsteen en kleine ramen.
De bewoners waren tevreden met hun woning, maar ook deze flats hebben onderhoud nodig.
Dat gaf de afgelopen jaren nogal wat gedoe omdat men niet meer tevreden was met de de staat van de woningen.
Scheuren in de muren, betonrot, schimmel en het tocht maakten de woningen tot horror flats.
Bewoners vonden dat ze niet worden gehoord door de woningcorporatie dus namen ze het heft in eigen handen. (website).
Dat heeft geholpen en de woningcorporatie beloofde beterschap, zo werd er dit jaar gestart met de renovatie van de flats.
Het zou toch jammer zijn dat de eerste flats van de stad aan hun lot overgelaten worden en op langere termijn zouden worden gesloopt.

Flats Vreeland.

Een nieuwe flat Vreeland.

Hoek Plataanstraat, Vreeland.

Renovatie 2022.

Renovatie 2022.

Droogte, die is toch voorbij, maar de gevolgen nog niet.
Wat blijkt ook gedurende en na de droogte is het risico op vallende takken groter dan normaal.
Door de droogte en erg warm weer lijkt er een verhoogde kans op takbreuk bij sommige
boomsoorten, de beuk heeft hier onder andere last van.
Tijdens langdurige droogte zoals we hebben gehad, zijn er boomsoorten die meer vocht
verdampen dan zij kunnen opnemen.
Dit gebeurd vooral bij bomen die ondiep wortelen, de celspanning in het hout zal afnemen en zal de constructie van de boom verzwakken.
Het gevolg is dat takken spontaan kunnen afbreken.
Dit is niet te monitoren en het is vaak niet te zien aan een boom.
In park Schothorst is in het verleden al een voetpad verlegt omdat het bestaande voetpad niet meer veilig was in verband met vallende takken..
Bomen die geschikt waren voor bewoning werden daarvoor ook dankbaar gebruikt.

Een kauwtje die een boom als verblijfplaats heeft gekozen.