Maandelijks archief: februari 2015

Buddy Holly – That’ll be the day.

Joe Mauldin, bassist in de begeleidingsband van Buddy Holly, is vorige week zaterdag 7 februari op vierenzeventig jarige leeftijd overleden.
Joe Mauldin kwam net als Buddy Holly uit de stad Lubbock in Texas en Op 16-jarige leeftijd werd hij lid van de rock-‘n-rollgroep The Crickets van Holly.
The Crickets bestond uit drummer Jerry Allison, bassist Joe Mauldin en rhythmgitarist Niki Sullivan en Buddy Holly zang.
In januari 1956 kreeg Holly een platencontract bij Decca, deze periode werd geen echt succes, er werden er enkele singles uitgebracht maar na een jaar werd zijn contract niet verlengd.
In februari 1957 nam hij in de studio van Norman Petty in Clovis, New Mexico een tweede versie op van het nummer That’ll be the day dat hij eerder al opnam voor Decca en deze opname was het begin van zijn succes.
That’ll be the day werd een succes, het haalde een derde plaats in de VS en werd nummer 1 in Groot-Brittannië.
Joe Mauldin speelde op bekende nummers als Peggy Sue, Oh boy en That’ll be the day.
Buddy Holly kwam in 1959 om het leven bij een vliegtuigongeluk.
Joe Mauldin ging daarna achter de schermen aan de slag in studio’s.
Hij werkte met mensen als Phil Spector en Herb Alpert.
The Crickets werden in 2012 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame. Buddy Holly zelf had die erkenning eerder al gekregen.
De Beatles (kevers) kozen hun bandnaam deels als eerbetoon aan de Crickets (krekels) .
Deze week het het nummer That’ll be the day de gouden terug blik, de dag dat Joe Mauldin samen Buddy Holly dit nummer samen uitvoerden.


Buddy Holly & His Crickets “That’ll Be The Day”

Tankstation Kwekersweg.

Na het lezen van het artikel in het weekblad de stad Amersfoort,over het voormalige tankstation aan de Kwekersweg, was mijn interesse gewekt.
Want na het afsluiten van de Kwekersweg, als doorgaande weg in 1991 raakte niet alleen het tankstation, maar ook de rest van de wijk “de Koppel”, een beetje in de vergetelheid,
de tijd begon er stil te staan.
Het voormalige tankstation blijkt een vrij zeldzaam gebouw, zo zijn er landelijk nog maar vijf van deze tankstations te vinden.
Zodoende heeft het college van B&W al in februari 2011 besloten het voormalige BP-benzinestation aan de Kwekersweg 7 aan te wijzen als gemeentelijk monument.
Het pand verkeerde toen al in armetierige staat en voor de restauratie werd een bedrag van 230.000 euro beschikbaar gesteld.
Dit gaf weer oneindigheid en werd de restauratie uitgesteld, zo werd er uiteindelijk een handige oplossing gevonden.
De aannemer die het appartementencomplex achter het tankstation zal gaan bouwen, kreeg de opdracht alleen onder voorwaarde dat hij ook het tankstation zou restaureren.
De opknapbeurt is nu in volle gang, gelijk met het aangrenzende terrein langs “de Eem” dat nu wordt bebouwd.
Want ooit was het gebied een bloeiend hart van industrie, als de Prodent, Bronswerk en graanoverslag.
De industrie is verdwenen en maakt plaats voor kleinschalige bedrijfjes of wooncomplexen.
De werkzaamheden zijn reeds gestart en het tankstation wordt als eerste opgeknapt daar is men bijna mee klaar.
Aan de achterkant van het tankstation is heeft Stedin een verdeelstadion gemaakt, met volgens mij een tijdelijke houtenwand,
het appartementen complex zal wel daar tegen aangebouwd worden.
Is misschien wel een onderwerp op Sjoerd zijn website.
Zo werd het tankstation in 1984 gebruikt in een scene van de mini jeugd serie “Overvallers in de dierentuin“ .
Maar dat logje wil ik dinsdag 17 februari op de weblog plaatsen, is weer een verhaal apart.
Het benzinestation zal deze functie verliezen, er is sprake van dat er een IJssalon, tearoom, koffiebar in gevestigd gaat worden.


Het tankstation omstreeks 1953


Het pand in armetierige staat


Gerestaureerd ziet het er een stuk fraaier uit.


Links het nieuwe verdeelstadion en rechts garagedeuren, daar kon men de olie laten verversen.


De bouwwerkzaamheden, op de achtergrond de oude Prodent fabriek.


De Eem in rust.

Logeren op de boerderij.

Wat leuk een hooitel was er bij de Boerin te zien.
Zo ging ik in mijn jeugd, de zestiger jaren al met mijn ouders op vakantie bij de boer.
Blijkbaar waren mijn ouders hun tijd al ver vooruit.
Wij hielden vakantie bij de boer toen ik een jaar of 8 was, bijna 50 jaar terug.
Dan sliepen wij in het hooi in een zelf gemaakt slaapzak, van een laken en deken.
In de stal woonde we ook, het was eenvoudig ingericht, met tafel en stoelen een aanrecht met koudwaterkraan.
Maar het waren fantastische vakanties tussen de beesten op het platteland.

Senna.

Wat een mooie ochtend was het, heerlijk weer met een fijne temperatuur van min twee graden.
slootjes dicht gevroren en de eerste krokussen komen boven de grond.
En daar lag ze dan, een Golden Retriever van 7 maanden, een schoonheid met haar bazin.
Ik vraag aan haar heeft ze geen zin meer om te lopen?
Nou, ik haar speeltje over het hek in het weiland en weet niet hoe ik het speeltje moet pakken.
Zal ik wel even voor je doen, zeg ik dapper.
Prikkeldraad naar beneden gedrukt en lenig, kuch, een been over en daarna het andere.
Speeltje gepakt en Senna, zo heet de hond, weer zo blij als een jonge hond.
Nu ik weer terug, zo lenig al maar wat sta ik weer aan de goede kant van het hek en Senna is een vriendin voor het leven geworden, ze bleef me knuffelen.
Een blije hond en bazin, want het speeltje was weer terug.

Van de Bank plaat.


Het weekend is weer voorbij en dat betekent een nieuwe week.
Niet meer bankhangen of andere leuke dingen.
Nee, je moet van de bank komen.
Als je week begint met de van de bank plaat gaat dit misschien wel gemakkelijker.
Zo is de van de Bank plaat van deze week: Al Stewart met het nummer “Year of the Cat”.
Voor een rustig begin van de week.


Aanstaande donderdag een nieuwe “the Bank’s show” op “Bank’s Radio”.
Mocht je een verzoekje hebben, laat het Hans Bank weten,
hij zal deze dan meenemen in de uitzending.
Je verzoek kun je tot en met aanstaande woensdag aanvragen,
moet even onder de bank kijken of ik deze wel in mijn verzameling heb.
Trouwens daar haal ik de muziek altijd vandaan, soms onder het stof,
vaak een blinde greep, als het maar goed in het gehoor ligt.
Een fijne week gewenst.