Er zijn een aantal Youtube kanalen die ik volg en een daarvan is WW2HistoryHunter.
Hij speurt naar oude materialen uit de tweede wereld oorlog met een metaal detector.
Het is verbluffend om te zien wat hij vind, soms in een bijzonder goede conditie.
Verborgen schatten noemt hij ze die hij vind tijdens zijn avonturen.
Daarnaast is hij goed op de hoogte men de historie van het gebied en heeft kennis van zaken over de gevonden voorwerpen.
Hij maakt er echt studie van en ondersteund die met schetsjes van de omgeving.
Het is erg leuk om te volgen en ik ben verbaast wat hij zoal vind.
Ook neemt hij zijn zoontje regelmatig mee op zijn tochten en dat is wel leuk om zo’n
klein kereltje zijn uiterste best te zien doen om ook iets te vinden en dat lukt hem ook.
Het doet me denken aan de tijd dat mijn jongens de zelfde leeftijd hadden,
alles, oké bijna alles wat papa leuk vond deden zij ook.
Zo hebben we heel wat avonturen beleeft tijdens de vakantie in diverse landen, van fossielen zoeken in Gerolstein in Duitsland.
Tochten langs de kust van Normandie en bunkers in IJmuiden en Denemarken bezoeken.
Dat waren gouden tijden om samen te doen, ik heb er warme herinneringen aan.

Nee, gaat niet over stemmen of politiek, wel over vreemde vogels.
Dat is het fijne van een wandeling maken is dat je mensen tegen komt.
Vooral mensen met een hondje maken graag een praatje, daar geniet ik van.
Maar als ik door het Schothorsterbos wandel geniet ik van andere dieren, het is een bonte verzameling van vogels en kruipertjes.
Zo liep ik zaterdag er weer eens doorheen en kreeg de schrik flink te pakken.
Zo hebben kraaien de gewoonte om in holle bomen te verblijven, daar is niks mis mee want zo zitten ze beschermd en lekker knus bij elkaar.
Maar als je langs een boom wandelt en er vliegen opeens een aantal kraaien op gezichtshoogte vlak langs je uit een boom, schrik ik wel.
In de boom waar ze dus uitvlogen zit een holle ruimte en daar zaten ze dus in, waarom ze er uitvlogen toen ik voorbij kwam weet ik niet.
Denk dat ze me gewoon wilde laten schrikken, want hoog in de bomen maakten ze rare geluiden naar me.
Toen ben ik maar zo vrij geweest om hun schuilplaats op de foto te nemen, het was inderdaad lekker warm in de hole boom.
Maar ja als je de foto wilt nemen denk je toch: “stel dat er nog een kraai in zit”.

In de verte het Groenehuis.

Eenden in het overtollige regenwater.

De ingang van de kraaien in de holleboom.

Het interieur van hun nest.

Het was me wel een verwen weekend, wat een prachtig weer.
De zon heeft zich goed laten zien en voelen.
Heb heel wat uurtjes buiten doorgebracht, zal de schrik zijn geweest.
Maar met zulk mooi weer na sombere dagen is binnen blijven geen optie.
Daarnaast was het weekend ook mooi omdat mijn oudste zoon zondag op bezoek is geweest.
Hij had wat te vieren.
Hij had bij Specsavers zijn vaste contract gekregen in de functie als opticien.
Het werken bij Specsavers bevalt hem trouwens erg goed een werkgever die ook stimulerend mee denk met de ontwikkeling van het personeel.
Hij werkt in een leuk team die het samen goed kunnen vinden en dat is niet onbelangrijk.
Want als je met plezier naar je werk gaat geeft dat de goede sfeer wel aan.
Samen gezellig gewandeld, wat bespreek je dan veel en kijk je samen naar de toekomst.
Nou ik heb alle vertrouwen dat die er goed voor hem uitziet.

De zon doet zijn best.

De vijver bij Emiclaer.

De lange schaduwen, veranderen in korte.